- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Εγώ και η οικογένεια μου εδώ και λίγους μήνες μεταναστεύσαμε σε μια πολύ δύσκολη χώρα, την Ζιμπάμπουε. Η κόρη μου είναι 5 ετών και είναι μοναχοπαίδι. Τελευταία έχει αναπτύξει μια συμπεριφορά….

Ερώτηση: ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΧΩΡΑ, ΤΗΝ ΖΙΜΠΑΜΠΟΥΕ. Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 5 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ. ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΜΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΟΠΟΥ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ ΚΑΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΨΗ Η ΒΟΛΤΑ Η ΟΤΑΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ, ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΝ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ( ΑΝ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ) ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΦΗ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ? ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ? ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ? ΜΟΝΑΞΙΑ? ΕΛΛΕΙΨΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑΣ? ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΛΥ ΡΩΤΗΣΤΕ ΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Απάντηση από την ειδικό μας, Νάνσυ Ψημενάτου, Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας

Γεια σας και σας ευχαριστούμε για την ερώτηση που απευθύνατε στο infokids. Ουάου! Αυτή και αν είναι αλλαγή. Όχι μόνο μια μετακόμιση αλλά μια μετακόμιση σε άλλο τόπο. Φυσικά και είναι όλα αυτά που περιγράψατε πολύ σοφά μέσα στο ερώτημα σας. Είναι λίγο απ΄όλα!
Πρώτα απ΄όλα μετακόμιση θα πει αλλαγή… και αλλαγή θα πει διαδικασία. Ας ξεκινήσουμε με μερικούς «κανόνες» που θα πρέπει να έχετε υπ΄όψιν σας:

1. Τα παιδιά χρειάζονται να νοιώθουν ασφάλεια. Αυτό σημαίνει εξ΄ορισμού ένα σταθερό περιβάλλον, με σταθερές συνήθειες και ρουτίνες. Όταν για τον οποιαδήποτε λόγο χρειάζεται να γίνει κάποια αλλαγή προσπαθούμε να ενσωματώσουμε αυτή την ρουτίνα στη σημερινή μας κατάσταση. Παράδειγμα: Ναι μεν αλλάξατε χώρα και σπίτι και σχολείο και φίλους αλλά παρ΄όλα αυτά μπορείτε να διατηρήσετε σταθερά κάποια πράγματα: «Ώρα του φαγητού, η μέρα του μπάνιου, παραμύθι πριν τον ύπνο, Κυριακάτικη βόλτα κ.ο.κ) Ότι συνηθίζατε να κάνετε εδώ κάντε το και εκεί! Για τα παιδιά η ρουτίνα είναι ανακουφιστική αφού τους δίνει σημείο αναφοράς.

2.Διατηρήστε κάποια πράγματα που το παιδί αγαπούσε σε κοινή θέα. Διαμορφώστε το δωμάτιο του παιδιού όσο πιο συμβατά γίνεται με το προηγούμενο του δωμάτιο. Μπορεί αυτό να μην είναι 100% δυνατόν αλλά σε κάποιο βαθμό είναι! Λούτρινα, παιχνίδια, βιβλιαράκια, σεντόνια, κάποιο μαξιλάρι είναι σημαντικό να τα έχει το παιδί στη διάθεσή του.

3.Μη φοβηθείτε να μιλήσετε για την Ελλάδα, για τους φίλους που άφησε πίσω ή για την αγαπημένη του παιδική χαρά. Είναι πάντα ανακουφιστικό παιδί για ένα παιδί να του δίνεται η δυνατότητα να μιλά ανοιχτά για αυτά που αισθάνεται. Πείτε κάτι σαν: «Μου λείπε πολύ εκεί που πηγαίναμε και παίζαμε… εσένα;» Τέτοιου είδους ερωτήσεις βοηθάνε το παιδί να ανοιχτεί και να πάρει το μήνυμα ότι δεν πρέπει να υποκρίνεται για να σας ευχαριστήσει.

4. Όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά. Αν επιτρέψετε στο παιδί (αλλά και στον εαυτό σας) να βιώσετε όλα τα συναισθήματα που αφορούν αυτή τη τεράστια αλλαγή που κάνατε τα πράγματα θα κυλήσουν φυσιολογικά. Επιτρέπεται για παράδειγμα να νιώσουμε : Θυμό (Τη μισώ αυτή τη χώρα, Θέλω να γυρίσουμε πίσω, εσύ φταις που ήρθαμε εδώ κ.ο.κ) , Θλίψη (Μου λείπει τόσο πολύ το σπίτι μας κακώς κάναμε και ήρθαμε, νοιώθω τόσο χάλια εδώ πέρα και να κλάψουμε για αυτά που αφήσαμε πίσω κ.ο.κ ) Φόβο (Μα τι θα γίνει τώρα; Δεν ξέρω κανέναν εδώ; Που είναι οι φίλοι μου; Χαρά (Τι ωραία που είναι εδώ τελικά; Εχει και τα καλά του!) Βοηθήστε το παιδί να εκφράσει όλα τα συναισθήματα, μιλώντας ειλικρινά μπροστά του για τα δικά σας και διδάξτε του τρόπους να τα εκφράσει.

5. Να θυμάστε ότι η αλλαγή αυτή περικλείει πολλές άλλες μαζί και έτσι θα χρειαστείτε κουράγιο και υπομονή για να μπουν πάλι τα πράγματα σε μια σειρά. Για να έχετε κουράγιο και υπομονή σημαίνει ότι θα πρέπει να φροντίσετε πολύ τους εαυτούς σας (κάνοντας πράγματα που σας αρέσουν και που σας γεμίζουν). Μη μπείτε στο φαύλο κύκλο των ενοχών. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να «πέσετε πάνω στο παιδί». Χρειάζεται να δίνεται σε όλους εξίσου – συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σας.

6. Ρωτήστε το παιδί τι είναι αυτό που χρειάζεται για να νοιώσει καλύτερα. Πείτε κάτι σαν « Παρατηρώ ότι κάθε φορά που βγαίνουμε έξω θες να ασχολούμαστε μαζί σου συνέχεια. Επειδή η μαμά και ο μπαμπάς έχουν την ανάγκη να μιλήσουν μόνοι με τους φίλους τους τι θα ήθελες να κάνεις εκείνη την ώρα; Πείτε κάτι σαν «Αναρωτιέμαι τι θα ήταν αυτό που θα σου άρεσε να κάνεις εδώ που είμαστε.) Με λίγα λόγια βάλτε την στο «παιχνίδι» να αναλάβει την ευθύνη της να ζητήσει πράγματα που θα την ευχαριστούν χωρίς να σπεύδετε να τη «σώσετε.»

Ακολουθώντας τα παραπάνω και με σύμμαχο το χρόνο να θυμάστε ότι ο πρώτος χρόνος μιας αλλαγής είναι δύσκολος. Η ένταση όσο περνά ο καιρός φυσικά δεν θα είναι η ίδια αλλά θα προκύπτει συχνά να πρέπει να «ταράζετε» μόνοι σας τα νερά αν βλέπετε ότι «λιμνάζουν» (π.χ όταν το παιδί μετά από 5 μήνες δείχνει ότι έχει «προσαρμοστεί» θα είναι χρήσιμο να το ρωτάτε ανοιχτά για το πώς νοιώθει ή να μιλάτε και εσείς για τα δικά σας συναισθήματα χωρίς να φοβάστε ότι θα το «ταράξετε».
Σας ευχαριστούμε και πάλι για το ερώτημά σας. Καλή επιτυχία σε ότι και αν κάνετε!

Νάνσυ Ψημενάτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Τηλ. 6972.076.562
Ιστοσελίδα: www.understanding-self.gr [2]