MENU
Ευλογημένο να ‘ναι ελιά το χώμα που σε τρέφει
κι ευλογημένο το νερό που πίνεις απ’ τα νέφη
κι ευλογημένος τρεις φορές αυτός που σ’ έχει στείλει
για το λυχνάρι του φτωχού, για του άγιου το καντίλι
Πατρίδα τα λιοτρίβια σου
δουλεύουν νύχτα μέρα.
Με του λαδιού τη μυρωδιά
γεμίζουν τον αέρα.
Κι ειν’ οι ελιές, Πατρίδα μου
ακούραστες γριούλες.
Με τον καρπό τους τρέφουνε
παιδάκια και μανούλες.
Κι είν’ οι ελιές, Πατρίδα μου
δέντρα ευλογημένα
που στέκονται στον άνεμο
με τα κλαδιά απλωμένα.
Ιωάννης Πολέμης
Συστατικά
350-400 γρ. ελιές μαύρες αλμυρές (όχι ξιδάτες)
1/2 κιλό αλεύρι περίπου
μαγιά σαν ένα μεγάλο αμύγδαλο
ρίγανη
χλιαρό νερό
προαιρετικά: 1 κρεμμύδι ξερό τριμμένο
πιπεριές πράσινες και κόκκινες (όχι καυτερές) κομμένες σε κύβους
Εκτέλεση
Βγάζουμε τα κουκούτσια απ’ τις ελιές και τις κόβουμε σε 3-4 κομμάτια.
Διαλύουμε τη μαγιά σε χλιαρό νερό, προσθέτουμε το αλεύρι, τη ρίγανη και φτιάχνουμε ένα πολύ πηχτό χυλό. Στο τέλος προσθέτουμε τις ελιές, τις πιπεριές, και το κρεμμύδι τσιγαρισμένο και τα ανακατεύουμε καλά.
Λαδώνουμε ένα ταψί με μπόλικο λάδι και ρίχνουμε μέσα τον χυλό, τον απλώνουμε ώστε να έχει ο χυλός πάχος 1 1/2 εκ. μέσα στο ταψί. Ρίχνουμε και από πάνω λάδι, το αφήνουμε να φουσκώσει και το ψήνουμε σε μέτριο φούρνο (περίπου 180ο C) μέχρι να ροδίσει.
Το δάκρυ του Χριστού (Κρητική λαϊκή παράδοση)
Τον καιρό που οι Εβραίοι κυνηγούσαν το Χριστό για να τον πιάσουν και να τον σταυρώσουν, βρέθηκε σε πολύ μεγάλη στεναχώρια. Ζητούσε ησυχία, μα οι παράνομοι τον ακολουθούσαν. Όταν έφτασε σε μια ελιά, κάθισε από κάτω κι ακούμπησε το κεφάλι του στον κορμό της για να κοιμηθεί. Όμως ήταν αδύνατο να τον κολλήσει ύπνος. Τότε ξέσπασε σε δάκρυα που σα δροσοσταλιές έσταζαν στη ρίζα της και την πότιζαν. Ποτισμένη με τα δάκρυα του Χριστού είναι ευλογημένο δέντρο, γι’ αυτό και βγάζει λάδι, που νοστιμίζει το φαγητό μας και δίνει φως στα κρεμασμένα καντήλια. Ρούφηξε τα ζεστά δάκρυα του Χριστού που έπεφταν από τα μάτια του αντικρίζοντας την ανθρώπινη αχαριστία. Πιο ευλογημένο δέντρο από την ελιά στον κόσμο δεν είναι άλλο.
