- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Η….γυμνή αλήθεια των γονιών

της Ελένη Καζάζη, Msc Γνωστικής Ψυχολογίας

Πρέπει να με βλέπει το παιδί μου γυμνό και, αν ναι, μέχρι ποια ηλικία επιτρέπεται να κυκλοφορώ μέσα στο σπίτι με τα απολύτως απαραίτητα;
Τα παιδιά είναι περίεργα για τον κόσμο γύρω τους. Κατά την πρώιμη παιδική ηλικία έχουν την τάση να πειραματίζονται ˙ καθώς μεγαλώνουν και παρατηρούν τον καθημερινό τρόπο ζωής των γονιών τους αυξάνονται και οι απορίες τους. Αφορμή για συζήτηση μπορεί να αποτελέσει η γυμνή έκθεσή μας μπροστά του. Πολλοί γονείς αναφέρουν ότι το παιδί τους έχει τύχει να τους δει γυμνούς στο υπνοδωμάτιο. Παρ’ όλα αυτά, αναρωτιούνται πώς να αντιδρούν στην περιέργεια του παιδιού τους εάν ξανασυμβούν τέτοια περιστατικά.

4 πράγματα που πρέπει να ξέρετε:

1. Δεν θα πρέπει να μας προβληματίσει εάν το παιδί μας δει τυχαία γυμνούς. Χρειάζεται μόνο να προσέξουμε το μήνυμα που θέλουμε να μεταφέρουμε στο παιδί και τον τρόπο που θα του το μεταδώσουμε. Εάν του μιλήσουμε ενοχικά για τη γυμνή έκθεσή μας (δεν είναι σωστό να μπαίνεις στο δωμάτιο) του μεταφέρουμε ένα μήνυμα αποδοκιμασίας σε σχέση με το δικό μας σώμα και κατ’ επέκταση και με το σώμα των άλλων. Εάν του μιλήσουμε με ήρεμο και κατανοητό τρόπο (περίμενε, σε παρακαλώ, να ντυθώ) του μεταφέρουμε το μήνυμα ότι το δωμάτιο μας είναι ο προσωπικός μας χώρος εξηγώντας τους κανόνες (δεν ανοίγουμε την πόρτα του δωματίου του μπαμπά και της μαμάς) και χωρίς να υπονοούμε ότι το γυμνό σώμα σχετίζεται με το απρεπές.

2. Δεν είναι βοηθητικό για το παιδί το να κυκλοφορούμε γυμνοί μπροστά του επαναλαμβανόμενα. Μια τέτοια έκθεση σε παιδί προσχολικής ηλικίας (περίοδος έντονης περιέργειας για το σώμα και τη σεξουαλικότητα) ενδέχεται να του προκαλέσει σύγχυση. Το παιδί παρατηρεί το σώμα μας και το συγκρίνει με το δικό του. Μπορεί να αναρωτηθεί γιατί το σώμα του είναι διαφορετικό από το δικό μας (π.χ. τα γεννητικά όργανα) και μπορεί να νιώσει μειονεκτικά απέναντί μας. Ενδέχεται να ‘προβάλουν’ άλλα συναισθήματα όπως το να ζηλέψει και να αγχωθεί ή να φοβηθεί και να έρθει σε αμηχανία.

3. Επιτρέπουμε στο παιδί μας να μοιράζεται μαζί μας σκέψεις σχετικά με το σώμα ‘εισπράττοντας’ από εμάς ότι είμαστε ανοιχτοί σε συζήτηση. Δεν διστάζουμε να απαντάμε στα ερωτήματά του με τρόπο απλό, λαμβάνοντας υπόψη την ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα του και τη δυνατότητα του να κατανοήσει τις φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος.

4. Οι δικές μας αξίες και οι πεποιθήσεις σχετικά με το γυμνό θα καθορίσουν και το μήνυμα που θα ‘αφουγκραστεί’ το παιδί μας αναφορικά με αυτό. Τέλος, διευκρινίζοντας τα όρια για το πού και το πότε επιθυμούμε να έχουμε τον προσωπικό μας χώρο επιδεικνύουμε μια σταθερή συμπεριφορά στον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού μας.

Ελένη Καζάζη, Msc Γνωστικής Ψυχολογίας
[email protected]
http://www.psychotherapists.gr/