Το μεγάλο ερώτημα που βασανίζει κάθε έγκυο είναι πόσο θα πονέσει κατά τη διάρκεια του τοκετού. Δεύτερο μεγάλο ερώτημα είναι αν πρέπει ή όχι να κάνει επισκληρίδιο αναλγησία. Ας δούμε λοιπόν τι έχει να μας πει ο γυναικολόγος Σωτήρης Κουλούρης γι’ αυτή τη μέθοδο αναισθησίας:
Επιτυγχάνεται με ένεση αναισθητικού στο χώρο της σπονδυλικής στήλης που περιβάλει το νωτιαίο μυελό. Αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει κίνδυνος να μείνει παράλυτη η γυναίκα.
Χρειάζεται περίπου 30- 40 λεπτά. Επειδή αργεί να δράσει δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο τελικό στάδιο του τοκετού.
Τα οφέλη
Η γυναίκα δεν πονά κατά τις συσπάσεις, τις αισθάνεται όμως και μπορεί να «σπρώξει» αποτελεσματικά συμμετέχοντας με πολύ ενεργητικό τρόπο στον τοκετό.
Επιπλέον, αν για κάποιους λόγους (εμβρυϊκή δυσφορία, δυστοκία κ.ά.) αποφασισθεί να γίνει είτε εμβρυουλκία (βεντούζα) είτε καισαρική τομή, τότε η έγκυος είναι ουσιαστικά έτοιμη και δεν χρειάζεται παρά μόνο επιπλέον δόση φαρμάκου χωρίς περαιτέρω επεμβάσεις.
Τα μειονεκτήματα
Στα αρνητικά της μεθόδου συγκαταλέγεται το γεγονός ότι είναι επεμβατική και αυτό αγχώνει λίγο περισσότερο την ασθενή. Ο σπάνιος και ελαφρύς τραυματισμός ενός νεύρου ή της μήνιγγας μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο ή/και ζάλη. Άλλες πιθανές παρενέργειες είναι μικρό τρέμουλο ή και κνησμός.
Επιπλέον, έχει βρεθεί ότι με την επισκληρίδιο η αρτηριακή πίεση της γυναίκας πέφτει (γι’ αυτό και χρησιμοποιείται στην προεκλαμψία) προκαλώντας επιβράδυνση των καρδιακών παλμών του εμβρύου. Για να προληφθεί αυτό χορηγούνται ενδοφλεβίως υγρά στη γυναίκα πριν την αναισθησία. Μερικές μελέτες πάντως δείχνουν πως υπάρχει αυξημένο ποσοστό καισαρικής τομής μεταξύ των γυναικών που γεννούν με επισκληρίδιο. Εικάζεται πως ο λόγος γι’ αυτό είναι πως δεν βοηθά τη διαστολή του τραχήλου. Καθότι κάτι τέτοιο δεν έχει ουσιαστικά αποδειχθεί, τα πλεονεκτήματα της μεθόδου την καθιστούν τη λύση εκλογής στην πλειοψηφία των γυναικών.
Η μέθοδος αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε ασθενείς με ανατομική ανωμαλία ή τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη.