Ο Αγιασμός των υδάτων

Η οικολογία και το περιβάλλον, άρρηκτα συνδεδεμένα με τη ζωή και την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου, δε θα μπορούσαν ν’ αφήσουν ασυγκίνητη και την Εκκλησία. Ενδιαφερόμενη για την οικολογική πραγματικότητα έχει πλήθος ακολουθιών που αφορούν τόσο τη φύση, όσο και τα ζώα που κατοικούν σ’ αυτήν.

Στην Εορτή των Θεοφανίων στις 6 Ιανουαρίου πραγματοποιείται ο Μεγάλος Αγιασμός των υδάτων, σκοπός του οποίου είναι ο εξαγνισμός του νερού, αυτού του τόσο πολύτιμου στοιχείου της φύσης. Το νερό αγιάζεται και γίνεται έτσι φορέας της χάρης του Θεού, με κύριο πάντοτε στόχο τη σωτηρία του ανθρώπου που βρίσκεται στο επίκεντρο.

Η τελετή έχει πανηγυρικό χαρακτήρα σε όλες τις Ορθόδοξες και μη Εκκλησίες. Το γεγονός όμως ότι η Ελλάδα αποτελεί Ναυτική χώρα προσδίδει στον εορτασμό μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια. Οι ιερείς, οι τοπικές αρχές και ο απλός κόσμος πηγαίνουν στις κοντινές θάλασσες, σε λίμνες και ποτάμια, ενώ όταν αυτά δεν υπάρχουν, ο αγιασμός πραγματοποιείται συμβολικά σε μικρή κολυμπήθρα, δεξαμενή ή ακόμα και σιντριβάνι! Το σύμβολο της πίστης μας, ο Σταυρός, ρίχνεται στη θάλασσα και γίνεται έτσι το μέσο εξαγνισμού των υδάτων. Ο Σταυρός, που από ατιμωτικό ξύλο έγινε ξύλο σωτηρίας όταν πάνω του μαρτύρησε ο Χριστός, συνοδεύει τον Ορθόδοξο πιστό σε κάθε κίνηση της ζωής του! Έτσι, νέοι και νέες της περιοχής βουτούν στο νερό για να τον πιάσουν και να πάρουν την ευλογία του!

Η έναρξη της διαδικασίας της μεταμόρφωσης και του εξαγνισμού του φυσικού κόσμου έγινε με τη βάπτιση του ίδιου του Χριστού, ο οποίος καθαγίασε τα ύδατα. Τηρώντας την παράδοση των Εβραίων, σύμφωνα με την οποία εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους στον Ιωάννη τον Πρόδρομο κι εκείνος χρησιμοποιώντας το νερό ως καθαρτήριο τους βάπτιζε κηρύττοντας την μετάνοια, ο Χριστός έκανε την αρχή για να χρησιμοποιούμε το νερό ως μέσο εξαγνισμού του κόσμου.

Εκτός από το Μεγάλο Αγιασμό την ημέρα των Θεοφανίων, έχουμε και τo Μικρό Αγιασμό. Η συγκεκριμένη τελετή πραγματοποιείται κάθε πρώτη του μήνα, και σε διάφορες άλλες προσωπικές δραστηριότητες, όπως ο αγιασμός της κατοικίας. Ο πιστός έχει ανάγκη να ζωντανεύει την πίστη του με γνωστά σε αυτόν πράγματα και να τα μετατρέπει σε μέσα της σωτηρίας του. Έτσι μετά το λάδι και το κρασί, η ευλογία του νερού και το αγίασμα του αποτελεί το μέσο για τον εξαγνισμό και του ίδιου του ανθρώπου.