Το έθιμο είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα.
Το έθιμο της κυρά Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα, σήμερα όμως λίγο πολύ ξεχασμένο. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.
Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.
Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν “Κουκουράς”, ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!
Για το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής έχουν γραφτεί οι παρακάτω στίχοι:
Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν’
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
Φτιάξτε τη μαζί με τα παιδιά
Συστατικά
3 κούπες αλεύρι
1 κούπα αλάτι
1 κούπα νερό
μπαχαρικά για διακόσμηση όπως γαρύφαλλο ή μαχλέπι
Βάζουμε τα υλικά για το ζυμάρι σε ένα λεκανάκι και τα ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια ελαστική και ωραία ζύμη. Πλάθουμε την Κυρά Σαρακοστή με το ζυμάρι φτιάχνοντας το σώμα, τη φούστα, το πρόσωπο, τα πόδια της, τη διακοσμούμε όπως θέλουμε και τη βάζουμε σε ένα ταψί το οποίο έχουμε στρώσει με λαδόκολλα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 160 βαθμούς για 20 με 30 λεπτά. Μας ενδιαφέρει να στεγνώσει και όχι να «ψηθεί».
Τσικνοπέμπτη και είναι μια ευκαιρία συγχρόνως για όλους εμάς να ξεχάσουμε λίγο τις πραγματικά βασανιστικές σκοτούρες των ημερών. Τι είθισται λοιπόν να κάνουν οι Έλληνες κάθε χρόνο τέτοια μέρα; Οι νοικοκυρές από νωρίς το πρωί αρχίζουν να προετοιμάζουν τις ψησταριές και τα μπάρμπεκιου για τους γευστικούς μεζέδες που θα τιμήσουν το αποκριάτικο τραπέζι. Λουκάνικα, κοκορέτσι, εξοχικό, παϊδάκια, μπιφτέκια και κοντοσούβλι έχουν την τιμητική τους. Το κρασί ρέει άφθονο στα ποτήρια, το κέφι φτάνει στα ύψη, οι σκοτούρες και οι έγνοιες της καθημερινότητας μένουν για λίγο στο προσκήνιο.
Εκτός από μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για φαγοπότι, ποιο είναι το νόημα της σημερινής ημέρας;
Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στη δεύτερη εβδομάδα του Τριωδίου. Το Τριώδιο αποτελείται απο τρεις εβδομάδες εκ των οποίων η πρώτη ονομάζεται Προφωνή, η δεύτερη ονομάζεται Κρεατινή και η τελευταία Τυρινή. Σημασιολογικά, η λέξη ”τσικνοπέμπτη” περιέχει τον όρο ”τσίκνα” που υποδηλώνει την μυρωδιά του ψημένου κρέατος. Ημερολογιακά εορτάζεται έντεκα ημέρες πριν από την Καθαρά Δευτέρα σηματοδοτώντας και επισήμως την προετοιμασία των χριστιανών ενόψει της νηστείας της Σαρακοστής πριν από το Πάσχα.
Με την Τσικνοπέμπτη αρχίζει η περίοδος της Αποκριάς. Συνώνυμη της λέξης Αποκριά είναι και η λέξη Καρναβάλι (Carnival) που προέρχεται από το λατινικό carnem levare (αποχή από το κρέας). Οι ρίζες των εκδηλώσεων αυτών βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, στη Διονυσιακή λατρεία. Ο Διόνυσος, κατά το δωδεκάθεο, ήταν ο θεός της γονιμότητας και οι αρχαίοι `Ελληνες τον τιμούσαν με μεγάλους εορτασμούς, τα Διονύσια. Κατά τους εορτασμούς αυτούς, στην αρχαία Αθήνα, γινόταν παρέλαση άρματος.Το άρμα ακολουθούσαν χορευτές και τραγουδιστές μεταμφιεσμένοι με προσωπίδες που τραγουδούσαν σατυρικά τραγούδια. Οι εορτασμοί αυτοί, πέρασαν από πολιτισμό σε πολιτισμό δεχόμενοι επιρροές από διάφορες κουλτούρες.
Tο έθιμο της απόλυτης κρεατοφαγίας
Η Τσικνοπέμπτη είναι ένα πατροπαράδοτο έθιμο του οποίου οι ρίζες χάνονται στο χρόνο. Σύμφωνα με τη διδασκαλία της χριστιανικής παράδοσης, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι πάρα πολύ σημαντικές οπότε η Πέμπτη θεωρείται μια μέρα όπου ο πιστός μπορεί να καταναλώσει ό,τι θέλει. Εν προκειμένω, με την Τσικνοπέμπτη οι πιστοί έχουν την δυνατότητα να καταναλώσουν όσες ποσότητες κρέατος τους έχουν απομείνει ούτως ώστε να οδηγηθούν στην Κυριακή των Αποκρέω που είναι η τελευταία ημέρα που επιτρέπεται η κατανάλωση κρέατος. Έπειτα από αυτή την Κυριακή ακολουθεί η Τυρινή εβδομάδα, όπου επιτρέπεται μόνο η κατανάλωση γαλακτοκομικών και ψαριού.
Σύμφωνα με την παράδοση, όλοι, ακόμα και οι πιο φτωχοί μιας κοινότητας, πρέπει να ψήσουν κρέας με λίγο λίπος επάνω του ώστε η τσίκνα να γεμίσει την ατμόσφαιρα και οι άλλοι να ξέρουν ότι γιορτάζουν αυτή τη μέρα. Στο παρελθόν κάθε οικογένεια έψηνε το κρέας της και το πήγαινε σε άλλο φιλικό σπίτι για να γιορτάσουν όλοι μαζί , ή φίλοι και συγγενείς μαζεύονταν σε ένα σπίτι για να ψήσουν μαζί. Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι επιλέγουν να γιορτάσουν την ημέρα αυτή σε εστιατόρια και ταβέρνες.
Όλη η Ελλάδα «τσικνίζει» σήμερα
Η Τσικνοπέμπτη γιορτάζεται απ’ άκρη σε άκρη όλης της χώρας ενώ σε πολλά μέρη υπάρχουν και ιδιαίτερα έθιμα που συνοδεύουν τον εορτασμό της και συνδέονται με την παράδοση κάθε τόπου.
Στις Σέρρες ανάβουν μεγάλες φωτιές στις αλάνες, στις οποίες αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω. Στο τέλος της τελετής κάποιος απο την παρέα αναλαμβάνει τα προξενιά ανακατεύοντας τα κάρβουνα που καίνε με ένα μεγάλο ξύλο.
Στην παλαιά πόλη της Κέρκυρας, τελούνται τα «Κορφιάτικα Πετεγολέτσια» ή αλλιώς «Κουτσομπολιά» ή «Πέτε Γόλια» όπου σύμφωνα με την παράδοση οι γυναίκες στα παράθυρα των καντουνιών και κουτσομπολεύουν στην ντοπιολαλιά τους. Το έθιμο τελειώνει με την συνοδεία καντάδων.
Στην Πάτρα αναβιώνει το έθιμο της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα η Κουλουρού πιστεύει λανθασμένα πως ο Ναύαρχος Ουίλσων είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της και πως έρχεται να τηνπαντρευτεί. Για αυτό ντύνεται νύφη και με την συνοδεία των Πατρινών πηγαίνει να προϋπαντήσει τον καλό της στο λιμάνι. Γύρω της οι Πατρινοί διασκεδάζουν με τα καμώματα της.
Στην Κομοτηνή σήμερα καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την Κυριακή της Απόκρεω. Αυτήν την ημέρα τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσσουν δώρα φαγώσιμα. Ο αρραβωνιαστικός στέλνει στην αρραβωνιαστικιά μια κότα και εκείνη ανταποδίδει στέλνοντας μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Τέλος, σε όλη την περιφέρεια της Πελοποννήσου σφάζουν τους χοίρους και φτιάχνουν τοπικά παραδοσιακά εδέσματα όπως λουκάνικα, παστό, γουρναλοιφή και τσιγαρίδες.
Ο κύριος λόγος για τον οποίο τα παιδιά παθαίνουν περισσότερες λοιμώξεις του μέσου ωτός (μέση ωτίτιδα) σε σχέση με τους ενήλικες, είναι η κακή λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας που συνδέει το μέσο αυτί με το πίσω μέρος της μύτης.
Ο σωλήνας αυτός αναπτύχθηκε, ώστε να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση του αέρα στο εξωτερικό του αυτιού και να απομακρύνεται το υγρό στην περίπτωση λοίμωξης. Η ευσταχιανή σάλπιγγα ενός παιδιού και ενός ενήλικου ατόμου δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο για διάφορους λόγους. Θα ήταν υπερβολικά απλουστευμένο να πούμε, ότι στα παιδιά η σάλπιγγα αυτή είναι πολύ στενότερη.
Όσα πρέπει να γνωρίζετε για τις λοιμώξεις του μέσου ωτός
Συμπερασματικά, τα αυτιά των παιδιών δεν αερίζονται τόσο καλά όσο τα αυτιά των ενηλίκων. Ακριβώς όπως και με όλες τις άλλες ιδιαιτερότητες της ανθρώπινης ανατομίας, η λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας διαφέρει από άτομο σε άτομο. Μερικά παιδιά παθαίνουν πολύ συχνά λοιμώξεις σε όλα τα μέρη του αυτιού, ενώ κάποια άλλα δεν τις παθαίνουν ποτέ. Συνολικά, τα μικρά παιδιά είναι πιο επιρρεπή σε μολύνσεις και συσσώρευση υγρού στα αυτιά.
Η κατάσταση βελτιώνεται όταν τα περισσότερα παιδιά φτάνουν στην ηλικία των 4-6 ετών, επειδή η σάλπιγγα ωριμάζει αρκετά και λειτουργεί όπως και στους ενήλικες
Εκτός από τα προβλήματα με την ευσταχιανή σάλπιγγα, τα μικρά παιδιά έχουν ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα και συνέχεια βρίσκονται σε επαφή με άλλα άρρωστα παιδιά στο σχολείο ή στο νηπιαγωγείο. Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (όπως το κοινό κρυολόγημα) είναι πιο συχνές στα παιδιά, και αυτό μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία της σάλπιγγας και άσχημες λοιμώξεις στο σωλήνα με έντονο πρήξιμο στους τοίχους.
Οι αλλεργίες είναι συχνές στα παιδιά, αλλά δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία που να δείχνουν ότι αποτελούν αιτία λοιμώξεων στα αυτιά
Παρά το γεγονός ότι οι αλλεργίες μπορούν και οπωσδήποτε πρέπει να αντιμετωπίζονται, η θεραπεία δεν φαίνεται να έχει μεγάλη επίδραση στις παθήσεις αυτιών. Πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι το μπιμπερό, τα γαλακτοκομικά προϊόντα ή η χρήση πιπίλας μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη των ασθενειών του αυτιού, αλλά και πάλι δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτές τις θεωρίες.
Πέρα από αυτό, τα μικρά παιδιά έχουν μεγαλύτερη ποσότητα των αδενοειδών εκβλαστήσεων, σε σύγκριση με τα μεγαλύτερα παιδιά και τους ενήλικους. Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) είναι μικρά μαξιλαράκια του ιστού, που αναπτύσσονται στο ρινοφάρυγγα και εμποδίζουν ή προκαλούν μόλυνση στο ένα άκρο της ευσταχιανής σάλπιγγας. Ανήκουν επίσης στους παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση των ασθενειών στα αυτιά των παιδιών.
Κάποια παιδιά θεωρούνται «εύκολα»: είναι προβλέψιμα, ήρεμα και προσεγγίζουν τις καινούριες εμπειρίες με θετικό τρόπο. Άλλα παιδιά είναι πιο δύσκολα και δεν έχουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν με ευκολία τα συναισθήματά τουςκαι τον τρόπο που τα εκφράζουν.
Όταν η προσωπικότητα ενός παιδιού δεν ταιριάζει με εκείνη των άλλων μελών στην οικογένεια, αυτό μπορεί να δυσκολέψει τη ζωή όλων
Μέχρι να φτάσει σε σχολική ηλικία, η ιδιοσυγκρασία του παιδιού είναι πια καλά σχηματισμένη και αρκετά προφανής στους ανθρώπους που το γνωρίζουν και δεν είναι πιθανό ότι θα αλλάξει πολύ στο μέλλον. Αυτά τα ενδογενή χαρακτηριστικά του παιδιού δεν έχουν καμία σχέση με τις ικανότητές ανατροφής που έχουν οι γονείς του. Ωστόσο, η συμπεριφορική προσαρμογή ενός παιδιού σχολικής ηλικίας εξαρτάται πολύ από την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ιδιοσυγκρασία του και σε εκείνη των γονιών του, καθώς από τον τρόπο που οι άλλοι ανταποκρίνονται σε αυτό. Έτσι καθορίζεται τελικά πώς θα «ταιριάξει» με το περιβάλλον αλλά και με τους ανθρώπους γύρω του.
Κατανοώντας τη μοναδική φύση του παιδιού σας, μπορείτε να προσαρμόσετε τις στρατηγικές ανατροφής σας, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικές για το συγκεκριμένο μοναδικό παιδί
Ένα παιδί «ζωντανό», κινητικό, που από βρέφος αντιδρά έντονα και επιζητά την προσοχή των γύρω, θα χαρακτηριστεί σαν «δύσκολο» από ένα γονιό χαμηλών τόνων, με αργές αντιδράσεις, ο οποίος πιθανόν να δυσκολευτεί να ανταποκριθεί κατάλληλα στην ιδιοσυγκρασία αυτού του παιδιού. Αντίστοιχα, ένα νήπιο κλειστό, διστακτικό, με ήπιες αντιδράσεις και αργούς ρυθμούς,θα δυσκολευτεί εάν μεγαλώνει σε περιβάλλον με ενεργητικές ή νευρικές προσωπικότητες με έντονη ιδιοσυγκρασία.
Η ενημέρωση για κάποια από τα χαρακτηριστικά της ιδιοσυγκρασίας, βοηθά το γονιό να κατανοήσει καλύτερα το παιδί του, να εκτιμήσει το πόσο μοναδικό είναι, αλλά και να τα βγάλει πέρα με προβλήματα που προκαλούνται από το φτωχό «ταίριασμα».
Υπάρχουν τουλάχιστον εννέα σημαντικά χαρακτηριστικά που συνιστούν την ιδιοσυγκρασία:
Το επίπεδο δραστηριότητας:
είναι το επίπεδο της σωματικής δραστηριότητας, της κινητικότητας, της ανησυχίας ή της νευρικότητας που εκδηλώνει ένα παιδί στις καθημερινές του δραστηριότητες (το οποίο μπορεί επίσης να επηρεάζει τον ύπνο).
Η ρυθμικότητα ή η κανονικότητα
δείχνει αν το μωρό έχει ή δεν έχει ένα σταθερό σχήμα βασικών λειτουργιών όπως η όρεξη, ο ύπνος ή οι συνήθειες των σφιγκτήρων.
Η προσέγγιση ή η απόσυρση:
είναι ο τρόπος που το παιδί αντιδρά για πρώτη φορά στα καινούρια ερεθίσματα (γρήγορα, τολμηρά, αργά, διστακτικά;), είτε αυτά είναι καταστάσεις, μέρη, τροφές, αλλαγές στις ρουτίνες ή άλλες μεταβολές.
Η προσαρμοστικότητα:
είναι το πόσο εύκολα ή δύσκολα το παιδί προσαρμόζεται στην αλλαγή ή σε μια νέα κατάσταση και πόσο καλά μπορεί να τροποποιήσει τις αντιδράσεις του.
Η ένταση:
είναι το ποσό της ενέργειας με την οποία συνήθως ανταποκρίνεται ένα παιδί σε μια κατάσταση, είτε είναι θετική, είτε αρνητική.
Η διάθεση:
είναι η συναισθηματική απάντηση την οποία συνήθως εκδηλώνει το παιδί, θετική ή αρνητική ή το πόσο ευχάριστα, φιλικά ή εχθρικά είναι τα λόγια και οι συμπεριφορές του παιδιού.
Το εύρος της προσοχής
είναι η ικανότητα του παιδιού να συγκεντρώνεται ή να πραμένει σε μια ασχολία, με ή χωρίς περισπασμούς.
Η διάσπαση της προσοχής
είναι πόσο εύκολα το παιδί αποσπάται από ερεθίσματα του περιβάλλοντος (ακουστικά ή οπτικά) από από μια ασχολία
Ο αισθητηριακός ουδός
είναιτο ποσό του ερεθίσματος που χρειάζεται να πάρει ένα παιδί, ώστε να ανταποκριθεί. Μερικά παιδιά ανταποκρίνονται και στο παραμικρό ερέθισμα, ενώ άλλα χρειάζονται έντονα ερεθίσματα για να ανταποκριθούν
Πώς επηρεάζει τα παιδιά και τους γονείς η ιδιοσυγκρασία;
Κάθε παιδί έχειτον δικό του συνδυασμό από τα εννέα χαρακτηριστικά της ιδιοσυγκρασίας.
Τα περισσότερα, αλλά όχι όλα τα παιδιά, τείνουν να ανήκουν σε μια από τις ακόλουθες κατηγορίες: εύκολα,ντροπαλά (αυτά που «ζεσταίνονται» αργά –στα αγγλικά ο όρος είναι: slow to warm up) και δύσκολα παιδιά. Αυτές οι κατηγορίες αποτελούν μια χρήσιμη αλλά αδρή σύνοψη της ιδιοσυγκρασίας και καμιά τους δεν προσφέρει μια πλήρη εικόνα του παιδιού. Πολλοί γονείς βρίσκουν ότι είναι πιο χρήσιμο να σκέφτονται για το παιδί τους με τους όρους των εννέα χαρακτηριστικών της ιδιοσυγκρασίας.
Το εύκολο παιδί ανταποκρίνεται με ευκολία στον κόσμο γύρω του
Η διάθεσή του είναι θετική, με έντασή ήπια ή μέτρια έντονη. Προσαρμόζεται εύκολα σε καινούρια σχολεία και πρόσωπα. Όταν συναντά μια δύσκολη ή εκνευριστική κατάσταση, αντιμετωπίζει σχετικά λίγο άγχος. Οι γονείς του συνήθως λένε ότι χαίρεσαι να το έχεις κοντά σου. Περίπου το 40% των παιδιών ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Το ντροπαλό παιδί έχει την τάση να εκδηλώνει ήπιας έντασης διάθεση, όχι πάντα αρνητική
Προσαρμόζεται αργά σε άγνωστα περιβάλλοντα και ανθρώπους, είναι διστακτικό και ντροπαλό όταν κάνει νέους φίλους και έχει την τάση να αποσύρεται όταν συναντά νέα πρόσωπα και καταστάσεις. Όταν έρθει σε επαφή με κάτι καινούριο, το ντροπαλό παιδί είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίσει πρόβλημα με το άγχος, τον αποχωρισμό και να εκδηλώσει σωματικά συμπτώματα. Με το πέρασμα του χρόνου, μπορεί να γίνει πιο δεκτικό σε νέα πρόσωπα και καταστάσεις, όταν έχει εξοικειωθεί μαζί τους.
Tο δύσκολο παιδί έχει την τάση να αντιδρά με τρόπο αρνητικό και έντονο
Όταν είναι μωρό οι γονείς το περιγράφουν γκρινιάρικο, και σα μικρό παιδί είναι ευάλωτο σε ξεσπάσματα θυμού και ευχαριστιέται δύσκολα. Περιστασιακά μπορεί να είναι εκρηκτικό, ξεροκέφαλο και να προσαρμόζεται δύσκολα σε νέες καταστάσεις. Κάποια παιδιά με τη συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία μπορεί να δυσκολευτούν να προσαρμοστούν στο σχολείο και οι δάσκαλοί τους μπορεί να παραπονιούνται για προβλήματα μέσα κι έξω από την τάξη. Όταν τα παιδιά έχουν δύσκολη ιδιοσυγκρασία, έχουν συνήθως περισσότερα συμπεριφορικά προβλήματα, πράγμα που προκαλεί περισσότερη πίεση στη μητέρα ή την οικογένεια.
Είναι πολύ σημαντικό να διαχωρίζεται η δύσκολη ιδιοσυγκρασία από άλλα προβλήματα. Για πράδειγμα, χρόνιες ή υποτροπιάζουσες αρρώστιες, καταστάσεις όπου το παιδί βιώνει συναισθηματικό ή σωματικό στρες, μπορούν να προκαλέσουν συμπεριφορικές δυσκολίες οι οποίες δεν έχουν καμιά σχέση με την ιδιοσυγκρασία.
Το Κυριακάτικο τραπέζι αυτής της εβδομάδας θα έχει κλασικά κοτόπουλο αλλά μαγειρεμένο με αρώματα και γεύσεις πορτοκαλιού. Μια διαφορετική συνταγή που θα δώσει μια άλλη γευστική νότα σε ένα φαγητό που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές παιδιών.
Υλικά
1 κοτόπουλο, περίπου 1.800 γρ. κομμένο παϊδάκια
60 ml ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
Για τη μαρινάδα
150 ml χυμός πορτοκαλιού
80 ml ελαιόλαδο
1 κουτ. γλυκού ρίγανη, ξερή, τριμμένη
2 κουτ. σούπας μουστάρδα της αρεσκείας μας
1 κουτ. σούπας χυμός λεμονιού
1 κουτ. γλυκού κουρκουμάς, σε σκόνη (προαιρετικά)
Eκτέλεση:
Αρχικά φτιάχνουμε τη μαρινάδα. Χτυπάμε όλα τα υλικά της μαρινάδας στο μπλέντερ ή στο μούλτι για περίπου 1 – 2 λεπτά, μέχρι να προκύψει μια λεία σάλτσα. Βάζουμε τη μισή ποσότητα σε ένα βαζάκι και την αφήνουμε στο ψυγείο, μέχρι την ώρα του σερβιρίσματος. Την υπόλοιπη τη βάζουμε σε ένα βαθύ μπολ, ρίχνουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου και ανακατεύουμε να «βραχούν» καλά από τη μαρινάδα.
Σκεπάζουμε το μπολ με μεμβράνη και το βάζουμε στο ψυγείο, να μαριναριστεί για περίπου 1 ώρα, ανακατεύοντας κάθε τόσο. Αν έχουμε χρόνο, μπορούμε να το μαρινάρουμε μέχρι και 10 ώρες.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200° C. Στραγγίζουμε τα παϊδάκια από τη μαρινάδα και τα απλώνουμε στη λαμαρίνα του φούρνου ή σε ένα μεγάλο ταψί, που να τα χωράει σε μονή στρώση. Τα αλατοπιπερώνουμε και από τις δύο πλευρές και περιχύνουμε με το ελαιόλαδο.
Ψήνουμε για περίπου 30 – 40 λεπτά, μέχρι να ψηθούν τα παϊδάκια και να ροδοκοκκινίσουν. Σβήνουμε το φούρνο, αλλά αφήνουμε το κοτόπουλο μέσα στο φούρνο για άλλα 5 λεπτά, με την πόρτα μισάνοιχτη. Με αυτόν τον τρόπο, το ψητό «ξεκουράζεται» και δεν γίνεται ξερό, αλλά κρατάει την υγρασία του.
Περιχύνουμε τα παϊδάκια, όπως είναι μέσα στο ταψί, με τη σάλτσα που είχαμε κρατήσει στο ψυγείο και τα βγάζουμε σε μια πιατέλα. Μαζεύουμε τη σάλτσα από το ταψί σε ένα μπολ, ανακατεύουμε λίγο με ένα κουτάλι να αναμειχθούν τα υλικά και περιχύνουμε τα παϊδάκια ή τη σερβίρουμε στο πλάι για να βάλει όση θέλει ο καθένας στο πιάτο του. Συνοδεύουμε με πατάτες τηγανητές ή πιλάφι.
“Ο γιος μου γιόρτασε πρόσφατα τα γενέθλιά του και άνοιξε ένα δώρο από εμάς. Ήμουν σίγουρη ότι θα εκτιμούσε αυτό που του πήραμε γνωρίζοντας καλά τα γούστα και τις μουσικές του προτιμήσεις.
Του είχαμε αγοράσει εισιτήρια για τον αγαπημένο του καλλιτέχνη. Ανοίγοντας τον φάκελο ενθουσιάστηκε αλλά όχι όπως θα περιμέναμε. Βλέπαμε ότι κάτι άλλο έψαχνε εκτός από τα εισιτήρια.
Τότε τον ρωτήσαμε “Μα δεν είναι ο αγαπημένος σου καλλιτέχνης; Δεν θέλεις τα εισιτήρια;”
Ο γιος μας ψέλλισε ότι πράγματι τον λατρεύει….αλλά μας ξεφούρνισε ότι πίστευε ότι θα του κάναμε δώρο κινητό τηλέφωνο.
«Τι σε έκανε να το σκεφτείς αυτό;» Ρώτησα, απογοητευμένος γρήγορα από την έλλειψη ευγνωμοσύνης του για ένα τόσο φανταστικό δώρο.
«Όλοι οι φίλοι μου έχουν το δικό τους τηλέφωνο και πίστευα ότι και εσείς αφού με ξέρετε τόσο καλά θα είχατε καταλάβει πόσο πολύ θέλω το δικό μου κινητό.»
Και τότε ξέσπασε εναντίον μας. «Είστε οι πιο αυστηροί γονείς που ξέρω»
Μας πήρε λίγα λεπτά να συνέλθουμε με τον σύζυγό μου αλλά οκ είμασταν απόλυτα έτοιμοι και αποφασισμένοι να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και να εξηγηθούμε με τον γιο μας για τα καλά.
Πασχίζουμε να είμαστε δίπλα του και να του καλύπτουμε όλες του τις ανάγκες και τις επιθυμίες και σε γενικές γραμμές είμαστε οι γονείς που δεν χαλάνε χατίρια στο παιδί τους.
Δεν έχουμε παράλογες απαιτήσεις από εκείνον, έχουμε ανεκτικότητα στα θέλω και τις επιθυμίες του και στο μέτρο του δυνατού είμαστε εκεί για ό,τι χρειάζεται.
Πώς λοιπόν έρχεται και μας κατηγορεί ως τους “πιο αυστηρούς γονείς”;
Επειδή δεν του πήραμε το δώρο που φανταζόταν ότι θα του χαρίζαμε δικαιολογείται να μας συμπεριφέρεται κατ΄αυτόν τον τρόπο;
Αν είμαστε αυστηροί γονείς επειδή θέλουμε το παιδί μας να μην είναι κολλημένο μπροστά σε μια οθόνη κινητού τηλεφώνου, του θέτουμε όρια στη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών και γενικά έχουμε θεσπίσει κανόνες στο σπίτι μας ώστε να μην είμαστε διαρκώς συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο αλλά να αξιοποιούμε το χρόνο μας δημιουργικά, τότε ναι….είμαστε αυστηροί!
Και αν αυτή η “αυστηρότητα” φαντάζει αδιανόητη στα μάτια του γιου μας, για εμάς είναι κάτι απόλυτα αποδεκτό και δεν σηκώνουμε περαιτέρω αντιρρήσεις.
Ξέρω πολύ καλά ότι όσα λέει για εμάς πηγάζουν από το γεγονός ότι οι φίλοι του έχουν πιο “χαλαρούς” γονείς σε σχέση με εμάς και αλήθεια είναι ότι μπορεί και να το ζηλεύει αυτό.
Δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι γονείς με τα παιδιά τους ούτε θα μπω στη διαδικασία να κρίνω τις επιλογές τους.
Γνωρίζοντας το παιδί μου και τη στάση μπορώ να ξέρω αν είναι εις θέση ή όχι να τηρήσει ορισμένα πράγματα και θεωρώ ότι ακόμα δεν είναι έτοιμος να αποκτήσει το δικό του τηλέφωνο. Δεν το αποκλείω αλλά προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Και επειδή δεν θέλω να είμαι αφοριστική, μιλώντας με μαμάδες φίλων του γιου μου διαπίστωσα πως τελικά δεν είμαστε μόνοι εμείς οι “αυστηροί” που δεν του επιτρέπουμε να έχει κινητό γιατί και άλλοι φίλοι του αντιμετωπίζουν την ίδια άρνηση από τους γονείς.
Δεν πειράζει παιδί μου. Σήμερα φαντάζουμε ανυπόφοροι και καταπιεστικοί στα μάτια σου αλλά μεγαλώνοντας θα έρθει η ώρα να μας ευγνωμονείς. Τα ίδια ζήσαμε και εμείς με τους δικούς μας γονείς. Δεν σου στερούμε κάτι από εγωισμό αλλά επειδή δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα να το διαχειριστείς όπως πρέπει.
Οι διατροφικές διαταραχές είναι σοβαρές συνθήκες ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζονται από σημαντικές διαταράξεις στη διατροφική συμπεριφορά, τη γνώση και τα συναισθήματα. Είναι απειλητικές για τη ζωή ασθένειες και έχουν ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από οποιαδήποτε ψυχιατρική διαταραχή. Οι άνθρωποι με διατροφικές διαταραχές βιώνουν ακραία σταθερότητα με τα τρόφιμα και τη διατάραξη της εικόνας του σώματος.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι διατροφικές διαταραχές και η ακανόνιστη διατροφή διαφέρουν σημαντικά ώς προς τα χαρακτηριστικά και τη σοβαρότητα.
Ενώ οι διατροφικές διαταραχές θέτουν σοβαρούς κινδύνους για την ψυχική υγεία και διαταράσσουν τα διατροφικά τους πρότυπα και τη σχέση τους με τα τρόφιμα, η διαταραγμένη διατροφή αναφέρεται σε ένα ευρύτερο φάσμα ανθυγιεινών διατροφικών συμπεριφορών.
Η σημερινή μέρα είναι ιδιαιτέρως κρύα οπότε δεν θα μπορούσαμε παρά να σας προτείνουμε μια ζεστή σούπα με κοτόπουλο. Εύκολη, νόστιμη και χορταστική συνταγή.
Κόβουμε το κοτόπουλο σε μικρές λωρίδες και το αλατίζουμε καλά. Ζεσταίνουμε σε κατσαρόλα το ελαιόλαδο και το βούτυρο και σοτάρουμε το κρεμμύδι για 5 λεπτά, ανακατεύοντας συχνά. Προσθέτουμε το καρότο, τις πατάτες, τα κολοκυθάκια και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για 3 λεπτά. Βάζουμε το κοτόπουλο, την ντομάτα και τον ζωμό και σιγοβράζουμε το μείγμα για 15 λεπτά. Στη συνέχεια, προσθέτουμε το κριθαράκι, αλατίζουμε και συνεχίζουμε το βράσιμο για 13-15 λεπτά. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε λίγο νερό.
Όταν ακούμε βάφλες ο νους μας πάει σε πολλές θερμίδες και περιττές ποσότητες ζάχαρης. Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητο αφού όλες οι μαμάδες και μπαμπάδες γνωρίζουμε πλέον μικρά μυστικά για να κάνουμε τα αγαπημένα σνακ των παιδιών μας νόστιμα και παράλληλα υγιεινά. Γι’ αυτό το λόγο μοιραζόμαστε μαζί σας την παρακάτω συνταγή για πεντανόστιμες και παράλληλα υγιεινές βάφλες με αλεύρι ολικής άλεσης και χωρίς προσθήκη ζάχαρης.
Φυσικά για να τις παρασκευάσετε θα χρειαστείτε μια βαφλιέρα από ένα κατάστημα αλλά αν δεν έχετε βαφλιέρα μην πτοείστε! Με την ίδια συνταγή μπορείτε να φτιάξετε υπέροχα και υγιεινά pancakes στο τηγάνι σας.
Ας δούμε όμως τα υλικά που θα χρειαστούμε για 4-5 βάφλες:
Να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι αν δεν έχετε βανίλια μπορείτε να τις αρωματίσετε με ξύσμα από μισό πορτοκάλι. Επίσης τις μπανάνες τις προσθέτουμε για το άρωμα και τη γλυκύτητα αλλά αν δεν έχουμε μπανάνες μπορούμε να προσθέσουμε λίγο μέλι ή χαρουπάλευρο ή και τίποτα αφήνοντάς τες με ουδέτερη γεύση. Έτσι θα έχουμε μετά τη δυνατότητα να τις συνοδεύσουμε με γλυκά ή αλμυρά toppings!
Εκτέλεση
Ανάψτε τη βαφλιέρα σας στο δυνατό γιατί θέλουμε να είναι καυτή όταν θα ρίξουμε το μείγμα.
Χωρίστε τους κρόκους των αυγών από τα ασπράδια και χτυπήστε τα ασπράδια μαρέγκα. Σε ένα άλλο μπολ ρίξτε το ελαιόλαδο και τους κρόκους και χτυπήστε τα παρέα με το μίξερ μέχρι να “ασπρίσει” το μείγμα.
Προσθέστε στο μπολ το εκχύλισμα βανίλιας και τις μπανάνες αφού πρώτα τις πολτοποιήσετε πατώντας τες καλά με ένα πηρούνι. Ανακατέψτε καλά και προσθέστε το αλεύρι συνεχίζοντας το ανακάτεμα με το μίξερ. Προσθέστε το γάλα και ανακατέψτε καλά.
Τελευταία προσθέστε τη μαρέγκα από τα ασπράδια σας ανακατεύοντας πολύ αργά με κινήσεις από κάτω προς τα πάνω το μείγμα σας με μια σπάτουλα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν θέλουμε οι βάφλες μας να γίνουν αφράτες κρατώντας μέσα όλες τις φυσαλίδες που έκανε το ασπράδι!
Όταν ομογενοποιηθεί χρησιμοποιήστε μια κουτάλα για να ρίξετε μια δόση στη βαφλιέρα σας (όσο περίπου η μεγάλη κουτάλα της σούπας). Αφήστε τη βάφλα να ψηθεί για περίπου πέντε λεπτά και σηκώστε το καπάκι να δείτε αν είναι έτοιμη. Αν είναι χρυσαφί στο χρώμα σημαίνει ότι έχει ψηθεί και μπορείτε να τη βγάλετε και να συνεχίσετε με την επόμενη.
Τις έτοιμες βάφλες αφήστε τες μέχρι να σταματήσουν να αχνίζουν πάνω σε μια σχάρα προκειμένου να παραμείνουν τραγανές.
Αφού ψηθούν όλες προσθέστε τα αγαπημένα σας αλείματα όπως μέλι με κανέλα και κουάκερ, ταχίνι σοκολάτα, φυστικοβούτυρο με μαρμελάδα και ό,τι άλλο λαχταράτε και απολαύστε τες οικογενειακά με ένα ποτήρι ζεστό κακάο!
Σήμερα οι μαθητές επέστρεψαν στα σχολεία ύστερα από διακοπές και όπως ξέρουμε όλοι οι γονείς, μαζί τους πρόκειται να ξεκινήσει και η κλασική μάχη του πρωινού ξυπνήματος.
Μετά από λίγο καιρό, τα παιδιά μας καλούνται να προσαρμοστούν και πάλι σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα και φυσικά να ξυπνούν μια συγκεκριμένη ώρα.
Οι παρακάτω συμβουλές θα σας βοηθήσουν να φτιάξετε το πρόγραμμα ύπνου του παιδιού
Τέλος στα χαλαρά πρωινά με πιτζάμες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Καλωσορίζουμε τα πρωινά με άγχος και πλήθος εργασιών που πρέπει να ολοκληρώσετε πριν από τις 8 το πρωί.
Αν το παιδί σας ξεκινάει το σχολείο για πρώτη φορά, πάρτε μια γεύση για το τι σας περιμένει
Πρέπει να ξυπνήσετε τα παιδιά σας μέχρι τις 7 π.μ., να ετοιμάσετε το πρωινό, να ετοιμάσετε σνακ και γεύματα, και να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας ντύνονται κατάλληλα και βουρτσίζουν τα δόντια τους. Επιπλέον, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι τα γεύματα, τα σνακ, τα μπουκάλια με νερό, τα βίβλια, τα τετράδια και ό,τι άλλο χρειάζεται είναι στις κατάλληλες τσάντες. Όλα πριν βγείτε όλοι τρέχοντας έξω πριν χτυπήσει το κουδούνι. Ουφ!