«Δεν κάνουμε τίποτα το Σαββατοκύριακο με τα παιδιά μας –και το ίδιο πρέπει να κάνετε κι εσείς»

Πόσες φορές έχετε νιώσει πίεση να κάνετε κάτι το Σαββατοκύριακο, απλά και μόνο επειδή βλέπετε άλλους γονείς στο Facebook να κάνουν χίλια δύο πράγματα με τα παιδιά τους; Και πόσες φορές το μετανιώνετε μετά, γιατί στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ να κάνετε τίποτα περισσότερο από το να χαλαρώσετε όλοι μαζί στο σπίτι… Πιστεύουμε πως πολλοί από εσάς θα συμφωνήσετε με αυτή τη μαμά…

«Πριν από μερικά Σαββατοκύριακα, το 13 μηνών μωρό μου, το οποίο κοιμάται στο ίδιο δωμάτιο με εμάς, με ξύπνησε στις 7:30 το πρωί. Στη συνέχεια ξεκίνησε η μέρα μας, χωρίς να έχουμε ιδιαίτερα πλάνα, πέρα από το να φτιάξουμε καφέ το συντομότερο δυνατόν.

Τα παιδιά μου και εγώ περάσαμε ένα υπέροχο πρωινό, φάγαμε τις ομελέτες μας, είδαμε ταινίες αγκαλιά στον καναπέ, και όλα αυτά πριν την ώρα του μεσημεριανού. Όταν τελείωσαν οι ταινίες, ωστόσο, έκανα την -κατά πάσα πιθανότητα- χειρότερη δυνατή κίνηση: Εμφάνισα το κινητό μου και άρχισα να χαζεύω στο Facebook. Ήταν ακόμα νωρίς, κι όμως, οι περισσότεροι φίλοι μου με παιδιά είχαν βγει έξω και είχαν κάνει χίλια δύο πράγματα. Και, φυσικά, είχαν ποστάρει τις πιο ωραίες φωτογραφίες, κάνοντας διασκεδαστικές δραστηριότητες, όλοι μαζί, ως οικογένεια. Κάτι τέτοιες στιγμές, πραγματικά με κάνουν ως μαμά να σαστίζω.

Σηκώθηκα από τον καναπέ και άρχισα να παθαίνω έναν μικρό πανικό.

Δεν είχα προγραμματίσει τίποτε για εκείνο το Σαββατοκύριακο και είχα κατασταλάξει στην ιδέα ότι απλά θα χαλάρωνα, έπειτα από μία εβδομάδα που τρέχω από εδώ κι από εκεί σαν τρελή. Κι όμως, τα posts αυτών των γονιών με έκαναν να αμφιβάλλω για την απόφασή μου. Άρχισα να Googl-άρω για να δω τι θα μπορούσα να κάνω αυτό το σαββατοκύριακο με τα παιδιά μου και προσπαθούσα να βρω κάτι που θα μας ικανοποιούσε όλους εξίσου, κάτι που δεν ήταν καθόλου εύκολο! Έπειτα από μερικά λεπτά, κατέληξα σε κάποιες ιδέες και τις παρουσίασα στην οικογένειά μου, πιστεύοντας πως θα τους ενθουσιάσω. Ωστόσο, η αντίδρασή τους ήταν μάλλον… βαριεστημένη.

Πρέπει να πάμε κάπου;” Είπε ο 9χρονος γιος μου.

Η απάντηση αυτή με τάραξε: Έλεγε πράγματι “όχι” στο να κάνουμε όλοι μαζί κάτι διασκεδαστικό, εκτός σπιτιού; Ωστόσο, ο άντρας μου φορούσε τα ακουστικά του και άκουγε τη μουσική του τέρμα δυνατά. Μπορούσα να ακούσω κι εγώ, από το άλλο δωμάτιο.

“Όχι, δεν πρέπει.” Απάντησα. “Εσύ τι θα ήθελες να κάνουμε;”

“Τίποτα”, απάντησε αμέσως ο γιος μου.

Όντως; Άρχισα να σκέφτομαι λίγο καλύτερα όλη αυτή την ιδέα του να ‘μην κάνεις τίποτα’. Η αλήθεια είναι, ότι είμαι επίσης, απόλυτα ικανοποιημένη με το να μην κάνω τίποτα. Το πρόβλημα δεν ήμουν εγώ ή τα παιδιά μου ή οι ελπίδες μας για ένα εντελώς χαλαρό Σαββατοκύριακο. Ήταν η πίεση που ένιωσα (ή φαντάστηκα πως ένιωσα;) από τους άλλους γονείς -και τους λογαριασμούς τους στο Facebook- να βγω έξω, να γίνω δραστήρια και να κάνω πράγματα. Αλλά έπειτα από μία ασφυκτικά γεμάτη εβδομάδα δουλειάς, σχολείου, μαθημάτων, δραστηριοτήτων και διαδρομών στην κίνηση, ήμουν εντελώς εξαντλημένη. Και κατάλαβα, ότι το ίδιο ίσχυε και για τα παιδιά μου…

Έτσι, αρχίσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό τα Σαββατοκύριακά μας. Τι ήταν αυτό; Να μην κάνουμε τίποτα!

Σίγουρα, μπορεί να φάμε πρωινό και να πάμε βόλτα στο πάρκο –αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν είναι προγραμματισμένο και το κάνουμε μόνο αν έχουμε την όρεξη να βγούμε από το σπίτι. Και, ξέρετε κάτι; Δεν έχουμε πάντα την όρεξη. Μέχρι στιγμής, αυτό είναι τόσο απελευθερωτικό…

Είχα συνηθίσει να προγραμματίζω να κάνουμε τόσα πολλά πράγματα μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, που όταν αυτό σταμάτησε, είδα μεγάλη αλλαγή στη διάθεση όλων μας. Χωρίς αυτή την πίεση του “να κάνουμε”, είμαστε όλοι πολύ πιο χαλαροί.

Και ξέρετε τι λέει μια γνωστή ψυχολόγος που δουλεύει κυρίως με εξαντλημένους γονείς; Να επιδιώκουμε να κρατάμε τα Σαββατοκύριακά μας άδεια από υποχρεώσεις, και να αφήνουμε τα παιδιά μας ακόμα και να… βαριούνται κατά την διάρκεια αυτών. Και συμφωνώ με αυτό, γιατί το να μάθει ένα παιδί από μόνο του, πώς να εκμεταλλεύεται τον ελεύθερο χρόνο του, είναι μεγάλο εφόδιο για τη ζωή του. Τα παιδιά χρειάζονται να χαλαρώνουν και να ηρεμούν. Δυστυχώς, τα σημερινά παιδιά σπάνια έχουν αυτή τη δυνατότητα.

Σε αυτόν τον εντελώς εξαντλητικό, γεμάτο δουλειές, προγράμματα και υποχρεώσεις κόσμο που ζούμε, ειλικρινά δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως, όπως η μικρή μου κόρη μαθαίνει να ηρεμεί και να αποκοιμιέται μόνη της όταν τη βάζω στο κρεβάτι της κάθε βράδυ, έτσι και τα μεγαλύτερα παιδιά χρειάζονται χαλάρωση. Άλλωστε, πώς αλλιώς θα μάθουν να αποσυμπιέζονται και ως ενήλικες. Κλείνοντας μια γεμάτη εβδομάδα, με ένα άδειο σαββατοκύριακο, όχι μόνο κάνουμε αποτοξίνωση από το στρες ως οικογένεια, αλλά και τα παιδιά μου μαθαίνουν να χαλαρώνουν με υγιή τρόπο.

Έτσι πλέον, επιδιώκω κάθε Σαββατοκύριακο να μην έχουμε τίποτα προγραμματισμένο. Και όταν κάποιος με ρωτά τι θα κάνουμε, απαντώ: “ΤΙΠΟΤΑ”, με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη!»

Πηγή: sheknows.com