«Είμαι ο Χριστόφορος και θα γίνω καλά»: Το συγκλονιστικό μήνυμα της μητέρας για την πορεία της υγείας του παιδιού

Ο 5χρονος Χριστόφορος είναι ένα γενναίο παιδάκι που το τελευταίο διάστημα παλεύει με το γλοίωμα εγκεφαλικού στελέχους, έναν από τους σπανιότερους παιδικούς όγκους του εγκεφάλου. Το παιδί βρίσκεται εδώ και 6 μήνες με την οικογένειά του σε ένα εξειδικευμένο ογκολογικό κέντρο στην πόλη Monterrey του Μεξικού. Το αγγελούδι  ανταποκρίνεται πστις θεραπείες . Αλλά ο δρόμος είναι μακρύς. Η αρχική κινητοποίηση ήταν εντυπωσιακή, και η βοήθεια του κόσμου ανέλπιστη για τη συνέχιση των ακριβών θεραπειών. Ομως, υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος μέχρι την πλήρη ίαση του μικρού Χριστόφορου.

Το συγκλονιστικό μήνυμα της μητέρας του με τα νεότερα για την υγεία του παιδιού

Αγαπημένοι μου, τα αποτελέσματα του pet scan μας έκαναν…συγκρατημένα χαρούμενους και αισθανόμαστε ότι μας έφεραν ένα βήμα πιο κοντά στο θαύμα που ονειρευόμαστε.
Ο όγκος είναι πια αρκετά μικρότερος, και μεγάλο μέρος αυτού νεκρωμένο. Υπάρχει ένα μέρος που είναι ενεργό μεν αλλά οι δείκτες δείχνουν ότι έχει χαμηλή καρκινική δραστηριότητα. Η φλεγμονή παραμένει και η καινούργια λέξη που προστέθηκε στο λεξιλόγιό μας είναι η «υποξία» δηλ η μειωμένη προσφορά οξυγόνου στον εγκέφαλο. Και η φλεγμονή και η υποξία θα αντιμετωπιστούν φαρμακευτικά. Το θετικό είναι η καλυτέρευση της κλινικής εικόνας του Χριστόφορου.

Και από εδώ και πέρα ξεκινάει νέα φάση: 3 ακόμα θεραπείες ανα 30 μέρες με νέο τρόπο αντιμετώπισης από τους γιατρούς και μετά το τέλος αυτών….ξανά pet scan. Δεν σας το κρύβω ότι είμαστε λιγάκι απογοητευμένοι γιατί ελπίζαμε ότι θα αραίωναν οι θεραπείες και θα μπορούσαμε να γυρίσουμε στην Ελλάδα στην ζωή μας και στις δουλειές μας (και να ερχόμασταν πιο αραιά στο Μεξικό για τις υπόλοιπες θεραπείες). Θα παραμείνουμε όμως εδώ μέχρι να μας πουν οι γιατροί ότι μπορούμε να φύγουμε.

Οι γιατροί είναι αισιόδοξοι για τον Χριστόφορο. Και εμείς είμαστε ευγνώμονες γιατί η πορεία του Χριστόφορου είναι καλή και σταθερή και κυρίως γιατί μία πολύ μεγάλη σειρά από «αν» και αποφάσεων έχουν οδηγήσει προς την σωστή κατεύθυνση.

Πρέπει και αισθανόμαστε υπέρ τυχεροί γιατί το πλαίσιο που κινούμαστε είναι τρομακτικό: κανονικά ο όγκος αυτός διπλασιάζεται ανα 30 μέρες και αυτός είναι και ο λόγος που δίνουν 6-9 μήνες ζωής και ίσως 12. Κι ο Χριστόφορος εκτός του ότι έκλεισε τους 7 μήνες μετά τη διάγνωση, παράλληλα έχει αναχαιτίσει τον όγκο, τον έχει μικρύνει και τον νεκρώνει.
Αισθανόμαστε ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο (και ας είναι πιο μακρύς από όσο αναμέναμε αρχικά) και κάνουμε την πιο πρωτοποριακή θεραπεία στον κόσμο η οποία λειτουργεί!

Όλοι εσείς με την υποστήριξή σας έχετε κάνει αυτή την θεραπεία πραγματικότητα και σας στέλνουμε την αιώνια ευγνωμοσύνη μας και την αγάπη μας. Ένα μικρό θαύμα πραγματοποιήθηκε. Το μεγάλο θαύμα μας μπορεί να έρθει πολύ σύντομα……μπορεί και πιο μετά. Εμείς είμαστε όμως εδώ, και το δημιουργούμε!

Οπλιζόμαστε λοιπόν με περισσότερη δύναμη, χαμόγελο, ευγνωμοσύνη και τεράστια πίστη για την επόμενη φάση!
Και δεν μπορούμε να μην τα αισθανόμαστε όλα αυτά, όταν ακούμε τον Χριστόφορο να μας λέει με το γοητευτικό του χαμόγελο: «Είμαι ο Χριστόφορος και θα γίνω καλά!»

Σας αγαπάμε όλους!

Υ.Γ. Ο μπαμπάς είχε γενέθλια! Χρόνια πολλά στον πιο δυνατό, υπέροχο και μοναδικό μπαμπά ο οποίος είναι ο κρυφός υπερήρωας μας!

Η φωτογραφία του Χριστόφορου από το κρεβάτι του πόνου που συγκινεί

Παράλληλα, στην σελίδα που έχει δημιουργηθεί για τον μικρό Χριστόφορο στο Facebook αναρτήθηκε μια συγκλονιστική φωτογραφία με πρωταγωνιστή τον 5χρονο μαχητή της ζωής μια μέρα μόλις μετά την δύσκολη θεραπεία που ακολουθεί. Είναι η μέρα που ο πόνος είναι πιο αισθητός από ποτέ και η μέρα που ο μικρός ασθενής ταλαιπωρείται αφάνταστα. Στο εν λόγω καρέ απεικονίζεται ο μικρός Χριστόφορος παρέα με τον φίλο του το Deany που αντιμετωπίζει το ίδιο ακριβώς πρόβλημα. Κι όμως ο μικρούλης Deany σπεύδει να κρατήσει το χεράκι του Χριστόφορου, να του δώσει κουράγιο και δύναμη να αντέξει τον πόνο και να συνεχίσει να δίνει τη μάχη για ζωή. Μια εικόνα που ισούται με χίλια συναισθήματα, άπειρες σκέψεις και που φέρνει δάκρυα στα μάτια. Αυτά τα δυο παιδιά με τη στάση τους μας δίνουν πολύτιμα μαθήματα ζωής και μας δείχνουν το μεγαλείο της θέλησης για ζωής.