- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Μαθητής εξομολογείται: “Πήγα αδιάβαστος στο σχολείο και όσα μου συνέβησαν ήταν ένα μάθημα ζωής”

Μαθητής εξομολογείται: "Πήγα αδιάβαστος στο σχολείο και όσα μου συνέβησαν ήταν ένα μάθημα ζωής"

Ήταν ένα όμορφο απόγευμα. Καθόμουνα στη βεράντα του σπιτιού μου και μόλις είχα αρχίσει να ετοιμάζω τα μαθήματα της επόμενης μέρας. Τότε φθάνει στο σπίτι μου ένας καλός μου φίλος και με καλεί για παιχνίδι στο γήπεδο της γειτονιάς μας, όπου περίμεναν κι άλλοι συνομήλικοί μας.

Δεν περίμενα και πολλή ώρα για ν’ αποδεκτώ την πρόσκληση του φίλου μου, καθώς μου άρεσαν πολύ τα ομαδικά παιχνίδια, ιδιαίτερα μ’ έναν τόσο ωραίο και ηλιόλουστο καιρό.

Το βράδυ γύρισα αργά στο σπίτι, κατακουρασμένος από το παιχνίδι και το τρέξιμο. Μου ήταν αδύνατο, μετά από τόση κούραση, να διαβάσω οτιδήποτε. [2] Αποφάσισα λοιπόν να σηκωθώ πιο νωρίς το πρωί για να διαβάσω και έτσι πήγα κατευθείαν στο κρεβάτι μου, χωρίς να νιώθω καθόλου τύψεις.

Το πρωί όμως δεν τα κατάφερα να ξυπνήσω την ώρα που είχα πει, αλλά μόλις που προλάβαινα να ετοιμαστώ.

Ντύθηκα βιαστικά, πήρα τα βιβλία μου και ξεκίνησα για το σχολείο [3], έχοντας άσχημα προαισθήματα.

`Οταν έφτασα στο σχολείο, ήμουν άκεφος και αισθανόμουν μεγάλη αγωνία και φόβο. Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό να κάνω τον άρρωστο και να ζητήσω από τον καθηγητή μου άδεια, για να επιστρέψω στο σπίτι. Τελικά όμως δεν το έκανα.

Χτυπά το κουδούνι και μπαίνουμε στην τάξη. Η καρδιά μου χτυπά άρρυθμα, καθώς σκέφτομαι ότι ο καθηγητής μπορεί να σηκώσει εμένα σήμερα στο μάθημα [4].

Προσπαθώ μάταια να αποβάλω αυτή την άσχημη σκέψη από το μυαλό μου. Σκέφτομαι πόση ντροπή θα νιώσω μπροστά σε τόσους συμμαθητές μου, όταν δε θα ξέρω ν’ απαντήσω τίποτα.

Η εξέταση αρχίζει και η αγωνία μου κορυφώνεται, ενώ η καρδιά μου πάει να σπάσει. [5]

Νιώθω ότι τα μάτια του καθηγητή είναι στραμμένα επάνω μου και περιμένω από λεπτό σε λεπτό ν’ ακούσω το όνομά μου.

Κι όμως δεν το ακούω. Το μαρτύριό μου συνεχίζεται. Βλέπω συνέχεια τους δείχτες του ρολογιού μου και παρακαλώ το Θεό να περάσει γρήγορα η ώρα. Επιτέλους, χτυπά το κουδούνι για διάλειμμα! [6]

Ενα αίσθημα ανακούφισης με κυριεύει. Πιστεύω ότι την γλίτωσα τουλάχιστον για την ώρα.

Ωστόσο, μια μεγάλη έκπληξη θα με περιμένει λίγο αργότερα. Ο καθηγητής των μαθηματικών μπαίνει στην τάξη, λέγοντάς μας ότι θα γράψουμε πρόχειρο διαγώνισμα.

Κρύος ιδρώτας με λούζει ολόκληρο, ενώ τα πόδια μου λυγίζουν από το άγχος. Αυτό ήταν κάτι που δεν το περίμενα καθόλου.

Γιατί να γίνει ειδικά σήμερα;

Τόσες μέρες έρχομαι διαβασμένος και μια μέρα που έτυχε να είμαι αδιάβαστος ήταν ανάγκη να κάνουμε διαγώνισμα; [7]Ένα παράπονο μου σφίγγει την καρδιά. Νιώθω την αδικία να με πνίγει και μου’ρχεται να βάλω τα κλάματα.

Ο καθηγητής δίνει τα θέματα και οι υπόλοιποι συμμαθητές μου αρχίζουν να γράφουν. Μόνο εγώ μένω να κοιτάζω με απλανές βλέμμα, καθώς δεν ξέρω τίποτα να γράψω.

Προσπαθώ απεγνωσμένα να θυμηθώ κάτι από τη χθεσινή παράδοση, αλλά είναι μάταιος ο κόπος μου.

Αποφασίζω λοιπόν να δεχτώ την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, ενώ χιλιάδες τύψεις και ενοχές αρχίζουν να με τυραννούν για την απερισκεψία και την επιπολαιότητα που επέδειξα.Πραγματικά, μετάνιωσα πικρά για ό,τι συνέβη  εκείνη τη μέρα.

Δίκαια τιμωρήθηκα, επειδή παρασύρθηκα τόσο εύκολα και παραμέλησα εντελώς τα μαθήματα μου. `Εβαλα το παιχνίδι πάνω από τα σχολικά μου καθήκοντα, κι αυτό ήταν μεγάλο λάθος.

Από τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα άφηνα ποτέ να μου ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Και πράγματι τήρησα την υπόσχεση μου, αφού δεν ξαναπήγα ποτέ πια αδιάβαστος στο σχολείο.

Διαβάστε επίσης:

Συνελήφθη επιδειξίας που αυνανιζόταν έξω από Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας [8]

“Βράζουν” τα σχολεία από τα κρούσματα – 6.682 παιδιά θετικά σε μια εβδομάδα [9]

Το Μουσικό Σχολείο της Αθήνας κέρδισε το χρυσό στην 11η Ολυμπιάδα Χορωδιών! [10]