«Η οκτάχρονη κόρη μου επιμένει να θέλει να κοιμάται μαζί με εμένα και τον μπαμπά της. Στο δωμάτιο της είναι και ο τετράχρονος αδερφός της που κοιμάται κανονικά. Σε ερώτηση μας αν τη φοβίζει κάτι, απαντάει ότι απλώς της αρέσει να κοιμάται μαζί μας. Αυτό γίνεται το τελευταίο εξάμηνο…»
Απαντά η Παρασκευή Μπριντάκη, Ψυχολόγος – Οικογενειακή Θεραπεύτρια – Παιδοψυχολόγος
Συχνά οι γονείς παραπονιούνται ότι το παιδί τους επισκέπτεται το δωμάτιο τους προφασιζόμενο διάφορες δικαιολογίες π.χ. πονοκέφαλος, αδιαθεσία ή φοβίες, με αποτέλεσμα να κοιμάται μαζί τους. Είναι σημαντικό το παιδί μετά την ηλικία των δώδεκα μηνών να κοιμάται στο χώρο του. Αυτό βοηθά στη συναισθηματική του ωρίμανση [2] και αποτελεί προάγγελο της ανεξαρτησίας του. Πηγαίνοντας το παιδί στο δωμάτιο του αποδέχεται τα όρια ότι σταματά η συντροφιά, τα χάδια ή τα παιχνίδια με το γονέα. Μαθαίνει να διαχειρίζεται μόνο του τις φοβίες ή τις ανησυχίες του με την παρότρυνση και την καθοδήγηση του γονέα. Σε αυτή τη διαδικασία μπορεί να προστεθεί ένας επιπλέον φωτισμός, ένα αγαπημένο αντικείμενο, μια απαλή μελωδία ή κάτι που ηρεμεί το ίδιο το παιδί. Στην τοποθέτηση του γονέα ότι τα χάδια, η τρυφερότητα, η στοργή αποτελούν κίνητρο στην παράταση ή παραμονή του παιδιού στο δικό τους δωμάτιο, χρειάζεται να διευκρινιστεί ότι αυτή η εκδήλωση ή έκφανση συναισθήματος δεν χρειάζεται να συνδέεται με τη διαδικασία του ύπνου, μπορεί να αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς σας.
Μπριντάκη Παρασκευή
Ψυχολόγος – Οικογενειακή Θεραπεύτρια – Παιδοψυχολόγος
Τηλ: 6936637612 / 211 4048794
www.greekpsychologist.com [3]