Οι ταινίες της Disney μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα την έννοια του θανάτου

Η μαμά του Μπάμπι του μικρού ελαφιού, ο Μουφάσα στον Βασιλιά των Λιονταριών, ο Γκαστόν στην Πεντάμορφη και το Τέρας είναι κάποιοι μόνο από τους θανάτους που όλοι λίγο-πολύ θυμόμαστε από τις ταινίες της Disney. Πιθανώς, για κάποιους, μάλιστα, οι σκηνές αυτές να ήταν από τις πρώτες στις οποίες είδαν έναν χαρακτήρα να χάνει τη ζωή του. Σύμφωνα με νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Buffalo, οι ταινίες της Disney μπορούν πραγματικά να παίξουν μεγάλο ρόλο στο να καταφέρουν τα παιδιά να αποδεχθούν πιο εύκολα την έννοια του θανάτου.

Γιατί συγκεκριμένα οι ταινίες της Disney; Καταρχάς, επειδή έχουν πολλές σκηνές με θανάτους. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τους ερευνητές, σε 57 ταινίες της Disney και Pixar που μελέτησαν υπάρχουν 71 θάνατοι χαρακτήρων. Οι ερευνητές, επίσης, επεσήμαναν, ότι χαρακτήρες παιδικών ταινιών, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν, από χαρακτήρες σε ταινίες για ενήλικες.

Πέρα, όμως, από όλο αυτό το …θανατικό, η μελέτη επιβεβαίωσε, ότι οι ταινίες αυτές περιλαμβάνουν θέματα, τα οποία επιτρέπουν στα παιδιά να διαχειριστούν τον θάνατο με τρόπο που κανένα άλλο μέσο δεν θα τους επέτρεπε. Οι ταινίες αυτές χρησιμοποιούν στοχευμένες τακτικές, με τις οποίες μεταφέρουν στα παιδιά μηνύματα για τη ζωή και τον θάνατο, μέσα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο κάθε χαρακτήρας, τα αίτια του θανάτου του, το αν ο θάνατος προβλήθηκε ή υπαινίχθηκε και αν αυτός ήταν «καλός» ή «κακός» τύπος.

Ένα παράδειγμα των παραπάνω είναι το γεγονός, ότι σε πολλές ταινίες της Disney, ο βασικός κακός πεθαίνει κάπως από μόνος του, αντί να τον σκοτώσει ο πρωταγωνιστής. Σκεφτείτε τον Γκαστόν, στην Πεντάμορφη και το Τέρας, ή τον Κάπτεν Χουκ στον Πίτερ Παν. Γιατί είναι αυτό τόσο αξιοσημείωτο; Επειδή, σύμφωνα με τη μελέτη, απελευθερώνει τον ήρωα από την ευθύνη αυτή και κάνει τον θάνατο να αποτελεί μια κάποια δικαίωση στα μάτια των μικρών παιδιών.

Οι ταινίες της Disney, επίσης, επωφελούνται από το γεγονός, ότι αποτελούνται από κινούμενα σχέδια. Αυτό επιτρέπει στα παιδιά να έρχονται σε επαφή με την έννοια του θανάτου, χωρίς όμως αυτός να δείχνει και τόσο αληθινός. Ένα παιδί μπορεί να ξέρει, ότι ένας χαρακτήρας όπως ο Μουφάσα πέθανε μεν, αλλά ότι είναι και εντελώς φανταστικός, οπότε έτσι καταλαβαίνει τι θα πει θάνατος χωρίς, όμως, να τρομάζει από αυτόν.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα βλέπετε ξανά με τα παιδιά σας τον Lion King, παρατηρήστε τόσο το πώς προβάλλεται η σκηνή του θανάτου, καθώς και την αντίδραση του παιδιού σας σε αυτήν. Μιλήστε έπειτα μαζί του και θα δείτε πόσο πιο κατανοητή θα είναι για εκείνο η έννοια της θνητότητας.

Πηγή: fatherly.com