Πώς ήρθε ο μπαμπάς στον κόσμο;

Η εγκυμοσύνη και ο ερχομός ενός βρέφους φαίνεται να είναι κατά κύριο λόγο γυναίκεια υπόθεση. Αρκεί να κοιτάξουμε το σύνολο της βιβλιογραφίας που αφορά τις μέλλουσες μητέρες. Μόλις ελάχιστες δεκαετίες πίσω, οι μπαμπάδες που συμμετείχαν ενεργά στην ανατροφή των παιδιών και δημιουργούσαν μια οικεία σχέση μαζί τους αποτελούσαν τη μειοψηφία. Στην εποχή μας όμως δεν είναι περίεργο όταν ένας νέος πατέρας ασχολείται με το παιδί του όσο και η μητέρα, και αντλεί κι αυτός χαρά και ικανοποίηση από την ενασχόληση του με αυτό.

Κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης η ιδέα του παιδιού γίνεται σταδιακά πραγματικότητα για τη γυναίκα, όχι μόνο μέσα από την ψυχολογία της μέλλουσας μαμάς, η οποία αρχίζει να επενδύει σιγά-σιγά στο ρόλο της μέσα από διάφορες ψυχικές διεργασίες, αλλά και σωματικά. Η γυναίκα αισθάνεται το μωρό, το ακούει, αναπτύσσει επικοινωνία μαζί του και στο διάστημα των εννέα μηνών μιας εγκυμοσύνης θα αισθανθεί αλλαγές στο σώμα και στη διάθεση της, που μπορεί να είναι και δυσάρεστες στιγμές όπως ναυτίες, κούραση και ενίοτε ιατρικά προβλήματα. Ουσιαστικά μητέρα και μωρό γίνονται δυάδα.

Για τους άντρες τα πράγματα είναι διαφορετικά και με έναν παράδοξο τρόπο πιο περίπλοκα. Ανεξαρτήτως από τον βαθμό που έχει επενδύσει στην εγκυμοσύνη της συντρόφου του, την επιθυμία του για το μωρό που έρχεται αλλά και την προσπάθεια του να συμμετέχει όσο περισσότερο μπορεί, υπάρχει περίπτωση να αισθάνεται αποκλεισμένος, ότι είναι απλά ένας παρατηρητής της όλης διεργασίας. Αυτό τον κάνει να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να φανταστεί πώς μπορεί να είναι αυτό που ζει και του περιγράφει η σύντροφος του, βομβαρδίζοντας τη με ερωτήσεις στην προσπάθεια του να συνειδητοποιήσει ότι ο ερχομός του παιδιού είναι πραγματικός και όχι η εικονική πραγματικότητα που του υπαγορεύει η σκέψη του.

Αιωρούμενη λοιπόν, η ιδέα της πατρότητας στην αντρική σκέψη παραμένει ένα πρόβλημα, του όποιου η λύση βρίσκεται στη δημιουργία ενός νέου ρόλου. Εφόσον όμως η εγκυμοσύνη δεν βοηθά τον άντρα να συνθέσει το ρόλο του πατέρα, το μόνο που του μένει είναι η σκέψη. Ο μέλλοντας μπαμπάς κυοφορεί στο κεφάλι του. Αυτό σημαίνει ότι επεξεργάζεται, φαντάζεται, αγχώνεται, ονειρεύεται, αναπολεί και με αυτό τον τρόπο προετοιμάζεται και αυτός με τη σειρά του για τον ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας.

Είναι πολύ σημαντικό για τη μέλλουσα μαμά να θυμάται αυτή τη σημαντική ιδιαιτερότητα για το σύντροφο της, που έχει επίκεντρο την κύηση, και να τον συμπεριλαμβάνει όσο πιο πολύ μπορεί στη διαδικασία, εξηγώντας του και μιλώντας του για το μωρό, τα στάδια της εγκυμοσύνης αλλά και τις αλλαγές που αισθάνεται και η ίδια όπως επίσης και να ζητάει την παρουσία του στις εξετάσεις και τους υπερήχους. Επίσης πολύ σημαντικό είναι το ζευγάρι να συζητάει και να προγραμματίζει τη φροντίδα του βρέφους, πριν τον ερχομό του και να προσπαθούν να τη μοιραστούν. Μια καλή δραστηριότητα από κοινού, κυρίως για τα ζευγάρια που γίνονται πρώτη φορά γονείς είναι η επίσκεψη σε μαία που θα τους συμβουλέψει και θα τους προετοιμάσει κατάλληλα για τον ερχομό του μωρού τους. Έτσι κι αλλιώς όταν έρχεται στον κόσμο ένα μωρό δεν έρχεται μόνο του, αλλά φέρνει μαζί του και τους γονείς του.

Μαρία Ζερβού
Κλινική Ψυχολόγος, MSc Université Paris V – René Descartes
17ης Νοέμβρη 92, Χολαργός, Τηλ. 210 6565112 / 6937763307