Πώς θα καταλάβουμε ότι το παιδί νοσεί από ιογενή λοίμωξη του αναπνευστικού;

Οι ιογενείς λοιμώξεις είναι μεταδοτικές (κολλητικές) ασθένειες και μεταδίδονται από ασθενείς που φταρνίζονται ή βήχουν και μολύνουν το αέρα γύρω τους.

Τον μολυσμένο με ιούς αέρα αναπνέει όποιος βρίσκεται στον ίδιο χώρο. Έτσι ο ιός αρχικά εγκαθίσταται στη μύτη και από εκεί επεκτείνεται προς τα κάτω και προσβάλλει όλο το αναπνευστικό σύστημα.

Οι πρώτες ενδείξεις της ιογενούς λοίμωξης συνήθως είναι η ρινική συμφόρηση – το «μπούκωμα στη μύτη» -, το φτάρνισμα και το συνάχι. Στη συνέχεια εμφανίζεται ο βήχας που αρχικά είναι ξηρός και αυξάνει προοδευτικά σε συχνότητα και ένταση.

Μετά 2 με 4 μέρες, σταδιακά γίνεται υγρός με φλέμματα και στη συνέχεια αραιώνει. Μερικές φορές συνοδεύεται από πυρετό ενώ άλλοτε από λίγα «δέκατα» που μπορει και να μην γίνουν αντιληπτά. Σε μια συνηθισμένη ιογενή λοίμωξη ο βήχας δεν διαρκεί περισσότερο από 7 έως 10 μέρες.

Θεοφάνης Γ. Τσιλιγιάννης
Παιδοπνευμονολόγος
Παιδίατρος – FAAP