“Πριν από 3 μήνες έφερα στον κόσμο το δεύτερο παιδί μου, αλλά η ψυχολογία μου είναι άσχημη…”

“Πριν από 3 μήνες έφερα στον κόσμο το δεύτερο παιδί μου, αλλά η ψυχολογία μου είναι άσχημη. Το περιβάλλον μου το αποδίδει στην κούραση και στις αυξημένες υποχρεώσεις. Νομίζω ότι πάσχω από επιλόχεια κατάθλιψη.”

Απαντά η Κρυσταλλία Σαρκηνιώτη,Ψυχολόγος

Όντως οι ψυχολογικές και σωματικές διακυμάνσεις μπορεί να θεωρηθούν φυσιολογικές μετά τον τοκετό, σε περιπτώση όμως που δεν εξασθενούν αλλά αντιθέτως επιδεινώνονται, ίσως πρόκειται για επιλόχεια κατάθλιψη. Η έλλειψη ενδιαφέροντος για το μωρό, ακόμα και οι σκέψεις ότι θα το βλάψεις, η έλλειψη ενδιαφέροντος για τον εαυτό σου, ακόμα και σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας είναι μερικά από τα συμπτώματα της επιλόχειας κατάθλιψης. Τα συμπτώματά της δεν καθιστούν μια γυναίκα κακή μητέρα ή κακό ανθρωπο, αφού οι ορμονικές αλλαγές από τις οποίες προέρχονται είναι πέρα από τον έλεγχο της γυναίκας.

Οι περισσότεροι από εμάς περιμένουμε τη μητέρα να είναι πανευτυχής για τη γέννηση του παιδιού της και να επιδεικνύει ακλόνητο μητρικό ένστικτο που αλάνθαστα θα την οδηγεί στις σωστές κινήσεις και αποφάσεις όσον αφορά το νεογέννητο μωρό της. Η εικόνα που έχουμε είναι αρκετά ρομαντική και συχνά απωθούμε υποσυνείδητα οτιδήποτε δεν ταιριάζει σε αυτήν την ιδανική αντίληψη της μητρότητας. Όμως, οι περισσότερες μητέρες ομολογούν πως το δέσιμο με το παιδί τους δεν είναι τόσο ακαριαίο και άμεσο όσο περιμένουμε και πως συχνά γονατίζουν από τη σωματική κούραση και εύχονται κάποιος να τις αποδέσμευε από το ρόλο της μητρότητας έστω και για κάποιες ώρες.

Ωστόσο η επιλογή να ζητήσεις βοήθεια και θεραπεία είναι απαραίτητη και αφορά άμεσα και το νεογέννητο. Σε μια τέτοια περίπτωση ιδιαίτερη σημαντική θεωρείται η υποστήριξη του συντρόφου, αλλά και του οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος.