MENU
Έχετε σκεφθεί ποτέ το ενδεχόμενο οτι η μαμά σας και γιαγιά του μωρού σας ίσως και να ευθύνεται για τα παραπανίσια κιλά του νεογέννητου παιδιού σας; Κι όμως σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Βρετανοί επιστήμονες που υποστήριξαν ότι ανακάλυψαν τοα γονίδιο PHLDA2 που, σε μια συγκεκριμένη έκφανσή του, αν έχει κληρονομηθεί στην μητέρα από τη δική της μητέρα ευθύνεται για την αύξηση έως και 155 γραμμαρίων του συνολικού βάρους του νεογέννητου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Γκούντρουν Μουρ του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού στο University College του Λονδίνου, σε δημοσίευσή τους στο περιοδικό ανθρώπινης γενετικής “American Journal of Human Genetics”, ανέφεραν ότι υπό κανονικές συνθήκες το εν λόγω γονίδιο «φρενάρει» την ανάπτυξη του εμβρύου και επομένως μειώνει το βάρος κατά τη γέννησή του. Όμως μια παραλλαγή του, ειδικά όταν προέρχεται από τη γιαγιά, αποφέρει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
Ειδικότερα, οι ερευνητές μελέτησαν τη λειτουργία του γονιδίου PHLDA2 σε περίπου 9.500 δείγματα DNA που ελήφθησαν από τις μητέρες και τα μωρά τους. Η παραλλαγή RS1 του εν λόγω γονιδίου αλλάζει τελείως τον τρόπο ενεργοποίησης του γονιδίου και εν τέλει προκαλεί την αύξηση του σωματικού βάρους του μωρού. Κατά μέσο όρο το βάρος του παιδιού αυξάνει κατά 93 γραμμάρια, όταν παρουσιάζεται η εν λόγω γονιδιακή παραλλαγή, ενώ αν αυτή υπήρχε και στη γιαγιά, από όπου «πέρασε» μέσω της κληρονομικότητας και στην μητέρα, τότε το νεογέννητο μωρό ζυγίζει κατά μέσο όρο 155 γραμμάρια παραπάνω.
Η παραλλαγή RS1 εντοπίστηκε το 13% των δειγμάτων DNA, ενώ η κοινή παραλλαγή RS2 υπήρχε στο 87%. Σύμφωνα με δηλώσεις της καθηγήτριας Μουρ, η τελευταία αυτή πιο συνηθισμένη γενετική παραλλαγή, που εμφανίζεται αποκλειστικά και μόνο μόνο στους ανθρώπους, πιθανότατα οφείλεται σε λόγους εξέλιξης του είδους, ώστε να δημιουργεί μικρότερου μεγέθους μωρά προκειμένου έτσι να βελτιώνει την πιθανότητα επιβίωσης της μητέρας κατά τη γέννα.
Το γονίδιο PHLDA2 είναι ασυνήθιστο, επειδή είναι ενεργό μόνο το αντίγραφο που κληρονομείται από τη μητέρα στο παιδί, ενώ το αντίστοιχο αντίγραφο του πατέρα είναι ανενεργό. Αυτή η απενεργοποίηση του σχετικού πατρικού γονιδίου προκύπτει από μετέπειτα επιγενετικές μοριακές διαδικασίες στο DNA.
