- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Η επανεμφάνιση της λύσσας απαιτεί ενημέρωση και μέτρα

Έπειτα από 25 χρόνια, είχαμε στην Ελλάδα περιστατικό λύσσας. Σίγουρα δεν είναι κάτι ευχάριστο, οι επιστήμονες όμως κάνουν λόγο για σωστή ενημέρωση, πρόληψη, επαγρύπνηση, όχι πανικό αλλά και εμβολιασμό όλων των οικόσιτων και αδέσποτων ζώων.

Ο ιός της λύσσας εντοπίστηκε σε αλεπού στο Παλαιόκαστρο Κοζάνης. Το κρούσμα επιβεβαιώθηκε στις 19 Οκτωβρίου, με ανακοίνωση του Εθνικού Εργαστήριου Αναφοράς για τη Λύσσα του Κτηνιατρικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Τι είναι η λύσσα
«Η  λύσσα οφείλεται σε  ιό, ο οποίος προκαλεί θανατηφόρο λοίμωξη, η οποία  μεταδίδεται ανάμεσα στα άγρια, τα οικόσιτα ζώα και τον άνθρωπο» ανέφερε ο καθηγητής Κτηνιατρικής Δημόσιας Υγείας κ. Βασίλειος Κοντός.`
«Ο ιός της λύσσας προκαλεί σοβαρή νευρική νόσο, η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί είναι 100% θανατηφόρος μετά την έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων. Αντίθετα, είναι 100% ιάσιμη εφόσον ο ασθενής ξεκινήσει άμεσα αντιλυσσική αγωγή. Η αντιλυσσική αγωγή περιλαμβάνει εμβολιασμό σε τρεις δόσεις εντός ενός μήνα και κατά περίπτωση, τη χορήγηση αντιλυσσικού ορού» τόνισε ο καθηγητής Μικροβιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Αθανάσιος Τσακρής.
Σε ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με ύποπτα άγρια ή οικόσιτα ζώα, σε περιοχές όπου η λύσσα είναι συχνή, όπως κτηνίατρους και κυνηγούς, οι ειδικοί συνιστούν προληπτικό εμβολιασμό.

Τρόποι μετάδοσης
«Η ιός της λύσσας», σύμφωνα με τον καθηγητή Ιολογίας και Ιογενών Νοσημάτων του Τμήματος Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Χαράλαμπο Μπιλλίνη «ανιχνεύεται συχνότερα σε αλεπούδες, ρακούν, κουνάβια, νυχτερίδες και άγριους σκύλους, που αποτελούν και δεξαμενές του ιού. Ο ιός μεταδίδεται από δήγμα ζώου, που απεκκρίνει τον ιό με το σάλιο του σε άλλο ζώο ή στον άνθρωπο. Ακόμη και η ύπαρξη ενός εξωτερικού τραύματος που έρχεται σε επαφή με σάλιο ζώου το οποίο πάσχει από λύσσα, μπορεί να γίνει πύλη εισόδου του ιού.  Τουλάχιστον το 90% των κρουσμάτων λύσσας στον άνθρωπο οφείλεται σε δήγμα από λυσσασμένο οικόσιτο ή αδέσποτο ζώο συντροφιάς (σκύλο ή γάτα)».
Το πρόβλημα εντοπίζεται συχνότερα σε αδέσποτα ζώα και σε αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές όπου τα οικόσιτα ζώα είναι πιθανότερο να έρθουν σε επαφή με άγρια σαρκοφάγα.

Πρόληψη της νόσου
«Μοναδικό αποτελεσματικό μέσο πρόληψης της λύσσας αποτελεί ο  εμβολιασμός ΟΛΩΝ  των οικόσιτων, αλλά και των αδέσποτων ζώων» ανέφερε ο ιολόγος Δρ. Κωνσταντίνος Κυριάκης, διδάσκων στο Τμήμα Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και μέλος του ΔΣ της ΕΚΕ.
Για την πρόληψη της λύσσας στα οικόσιτα ζώα συντροφιάς (κυρίως σκύλους και γάτες), χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα αποτελεσματικά εμβόλια. Ο εμβολιασμός των ζώων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από κτηνίατρο.
Στην Ευρώπη, αλλά και τη Βόρεια και Νότια Αμερική για την εκρίζωση ή τον έλεγχο  της λύσσας στα άγρια ζώα χρησιμοποιούνται εμβόλια σε μορφή δολωμάτων. Ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση η χρήση των παραπάνω εμβολίων έχει συμβάλει σημαντικά στον περιορισμό των κρουσμάτων λύσσας στα άγρια ζώα.

Τα συμπτώματα της λύσσας
Το προσβεβλημένο οικόσιτο ζώο μπορεί να αναγνωριστεί σχετικά εύκολα διότι:
Aλλάζει συμπεριφορά καθώς αποφεύγει τον άνθρωπο
Κρύβεται σε σκοτεινά μέρη
Γαυγίζει χωρίς λόγο
Ερεθίζεται εύκολα από το φως ή το θόρυβο
Δεν έχει όρεξη για φαγητό
Παρουσιάζει αστάθεια και επιτίθεται συχνά χωρίς να υπάρχει λόγος
Η όψη του είναι σχετικά άγρια ενώ παρουσιάζει ασυνήθη σιελόρροια
Αν ένας άνθρωπος δαγκωθεί από σκύλο ή γάτα ύποπτο για λύσσα συνίσταται η σύλληψη του ζώου και η παρακολούθηση του για διάστημα τουλάχιστον 30 ημερών. Εάν το ζώο δεν εκδηλώσει νόσο δεν υπάρχει λόγος έναρξης αντιλυσσικής θεραπείας στον άνθρωπο. Ζώα που έχουν εμβολιαστεί κατά της λύσσας έχουν ελάχιστες πιθανότητες να μεταδώσουν τον ιό.