«Μια φορά και έναν καιρό στη Μαγική χώρα των Χριστουγέννων, δηλαδή στην Xmas-Land, μαζεύτηκαν τα ξωτικά, οι νεράιδες και τα παιδιά για να κάνουν συμβούλιο. Συμβούλιο γιατί λίγο πριν τη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων, κάποιος έλειπε από την χαρούμενη παρέα, κάποιος σημαντικός! Τα ξωτικά και οι νεράιδες μετρούσαν ξανά και ξανά τα παιδάκια και πάντα έβγαζαν να λείπει ένα! «Πώς θα γίνει η μεγάλη γιορτή, αν λείπει ένα από τα παιδάκια μας;» είπε θλιμμένη η νεράιδα του χιονιού. Ποιος λείπει, ποιος λείπει; αναρωτιόντουσαν τα παιδάκια, κοιτάζοντας μια αριστερά και μια δεξιά… «Λείπει η μικρή Χριστινούλα από την Ελλάδα!» είπε ο Giovanni…
Η γιορτή των Χριστουγέννων κινδύνευε …Ολοι παρέμεναν σκεφτικοί . Κανείς τους δεν μπορούσε να φανταστεί πως η γριά Παλάβω ,που μισούσε τις γιορτές,γιατί όταν ήταν μικρή κανείς δεν της έφερνε δώρο, είχε παρεμποδίσει το ταξίδι της μικρής. Το βράδυ που η Χριστινούλα ξεκουραζόταν πριν το ταξίδι ,η Παλάβω τρύπωσε στο δωμάτιο και της ακόνισε τα φτερά .Το πρωϊ η μικρούλα φόρεσε τα λευκά της φτερά και πέταξε προς τη Xmas-Land.Δεν άργησαν όμως να σπάσουν τα φτερά της και η Χριστινούλα έπεσε πάνω σε ένα δέντρο. Ο μακρυλάιμης που στεκόταν σε ένα κλαράκι του δέντρου τη βοήθησε να κατέβει και τη ρώτησε ποια είναι και πού πηγαίνει.
«Με λένε Χριστινούλα ,είμαι από την Ελλάδα και κατευθυνόμουν προς τη Xmas-Land.Κάτι έπαθαν τα φτερά μου και έπεσα» είπε το κοριτσάκι τρομαγμένο. «Μμμ!! τελικά δεν πέταξες και πολύ μακριά.Βρίσκεσαι στη Χίο .Δεν ξέρω πού είναι αυτή η Xmas-Land.Θα σε οδηγήσω στο συμβούλιο των ζώων του νησιού .Ισως οι φίλοι μου μπορέσουν να σε βοηθήσουν » είπε το πουλί.
Το βράδυ η Χριστινούλα παρουσιάστηκε στο συμβούλιο . Εκεί αποφάσιστηκε πως έπρεπε να κολλήσουν τα φτερά φτιάχνοντας ένα μείγμα από μέλι και μαστίχα .Αμέσως οι μέλισσες έφεραν το μέλι και τα σπουργίτια μπόλικη μαστίχα από τα μαστιχόδεντρα της περιοχής .Τ α ανακάτεψαν καλά και κόλλησαν τα φτερά.Η μικρή ξεκίνησε το ταξίδι της αυτή τη φορά με τη συνοδεία των πουλιών .Ισα που προλάβαινε να φτάσει ,ώστε να μην ακυρωθεί η γιορτή.Οταν η Χριστίνα έφτασε κανείς δεν πίστευε στα μάτια του.Ναι !τα είχε καταφέρει!Τα Χριστούγεννα έρχονταν ξανά!