Τα γενέθλιά του πλησιάζουν ή μόλις πέρασαν και το μικρό σας ανακαλύπτει τον κόσμο μόνο του! Στέκεται με λίγο φόβο στα πόδια του και κάνει τα πρώτα τολμηρά ή δειλά βηματάκια του. Τι είναι σωστό και τι λάθος; Σε όλες τις απορίες και τους φόβους σας απαντά ο παιδίατρος Κώστας Κομματάς.
Όταν αρχίσει να περπατά (12-14 μηνών) πρέπει να του φοράμε συνεχώς παπούτσια; Πειράζει αν το αφήσουμε ξυπόλητο στο δάπεδο, στην άμμο ή στο χορτάρι;
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αν το αφήσουμε ξυπόλητο. Άλλωστε, τα παπούτσια ο άνθρωπος τα κατασκεύασε κυρίως για πρόληψη από τραυματισμούς. Επιπλέον, στο πέλμα μας, υπάρχουν μύες (οι βραχείς αποκαλούμενοι ) και οι οποίοι χρειάζεται να ασκούνται με την ελεύθερη βάδιση. Επομένως, η βάδιση χωρίς παπούτσια, όχι μόνο επιτρέπεται αλλά και επιβάλλεται.
Τι πρέπει να έχουν τα πρώτα του παπούτσια; Πρέπει να έχουν μαλακή ή σκληρή σόλα;
Από τη στιγμή που το νήπιο κάνει τα 2-3 πρώτα του βηματάκια, μέχρι να ισορροπήσει καλά, απαιτούνται περίπου 2-3 μήνες. Σ’ αυτό το μεταβατικό χρονικό διάστημα, καλό θα είναι να περπατά ξυπόλητο ή με τα καλτσάκια του. Επειδή όμως, με τα καλτσάκια του γλιστράει εύκολα, συνηθίζουμε να βάζουμε στο μωρό μας τα λεγόμενα ‘’ βαπτιστικά’’ του παπουτσάκια (ελαφριά, μαλακά, από ένα απλό δερματάκι ). Αυτά, επιτρέπουν καλύτερη επαφή του πέλματος με το δάπεδο, απαραίτητη για διατήρηση της ισορροπίας του.
Ποιες πρέπει να είναι οι προδιαγραφές για το σωστό παπούτσι του παιδιού μας;
Το σωστό παπούτσι πρέπει να έχει 2 στοιχεία. Πρώτον, η σόλα του πρέπει να είναι σκληρή. Το δεύτερο και ακόμα σπουδαιότερο, είναι ο περίγυρος της φτέρνας (εννοούμε το πίσω κομμάτι του παπουτσιού, πάνω από τη φτέρνα μας ). Αυτός ο περίγυρος, πρέπει να έχει σκληρό ‘’περιτύλιγμα’’ και αυτό γιατί η φτέρνα καθοδηγεί και κατευθύνει το υπόλοιπο πόδι μας στην κίνηση. Εάν λοιπόν, υπάρχουν τα 2 αυτά στοιχεία στο παπούτσι του παιδιού, δεν μας ενδιαφέρει πως είναι το εμπρός μισό κομμάτι του παπουτσιού. Πολύ συχνά, οι γονείς νομίζουν πως αγοράζοντας μποτάκια προστατεύουν τους αστραγάλους. Είναι μύθος. Οι αστράγαλοι των νηπίων, δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη χαλαρότητα, και συνεπώς δεν χρειάζονται ειδική υποστήριξη.
Πλατυποδία – ένα υπαρκτό πρόβλημα ή μήπως μια άσκοπη φοβία;
Όλοι οι γονείς, βλέποντας στα μικρά παιδιά την έλλειψη ποδικής καμάρας, φοβούνται πως πρόκειται για πλατυποδία. Όμως, έχουμε μια φυσιολογική χαλαρότητα ων μυών, όπως και εναπόθεση ‘’λίπους’’ στα μικρά βρέφη – νήπια που δεν έχουν μάθει να περπατούν. Σταδιακά, η χαλαρότητα περνά, και τα παιδιά αποκτούν την ποδική καμάρα. Άρα, δεν πρέπει να σκεφτόμαστε πλατυποδία πριν το τέλος του τρίτου έτους ζωής του. Εφόσον αποδειχθεί πως το παιδί έχει πράγματι πλατυποδία, συνιστώνται απλές γυμναστικές ασκήσεις με σκοπό να δυναμώσουν τους μύες της ποδικής καμάρας.
Ζητάμε από το παιδί, να περπατάει ή και να τρέχει καθημερινά για 10 λεπτά στις μύτες των δακτύλων του. Επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα ειδικά πελματικά στηρίγματα, που τοποθετούνται στα κανονικά του παπούτσια. Αυτά, δεν διορθώνουν βέβαια την πλατυποδία, απλά στηρίζουν σταθερά τα πόδια του. Δεν πρέπει να είναι σκληρά, αλλά φτιαγμένα με εύκαμπτα υλικά. Μετά την ηλικία των 8 χρόνων, εάν με τη γυμναστική και τα ‘’βοηθήματα’’ το παιδί αρχίζει να έχει ενοχλήσεις, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε χειρουργική διόρθωση του προβλήματος. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο αφορά μόνο το 5 % των περιπτώσεων.
Τα (στραβά) πόδια. Ραιβογωνία (τα πόδια σαν παρένθεση)
• Όλα τα νεογέννητα, γεννιούνται με μία σχετική ραιβογωνία.
• Η κατάσταση αυτή διορθώνεται, έως τα 1,5 – 2 χρόνια από μόνη της. Πολύ συχνά, ακολουθεί η ανάποδη κατάσταση που λέγεται βλαισσογωνία.
• Η βλαισσογωνία, σημαίνει να είναι πολύ κοντά τα γόνατα και να απομακρύνονται οι αστράγαλοι (θυμίζουν τα πόδια του Σαρλό). Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται μέχρι τα 4 χρόνια και ξαναισιώνουν περίπου στα 6-8 χρόνια.
Δρ. Κομματάς Κώστας – Παιδίατρος,
Φιλιππουπόλεως 74 Αμπελόκηποι, Θεσσαλονίκη, T.K 56121
2310 725520, 6944374370
[email protected]