- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

«Αγαπητοί γονείς παιδιών ΑμεΑ η ζωή σας τις τελευταίες εβδομάδες έχει γίνει πραγματικά δύσκολη, όμως δεν είστε μόνοι»

ΑμεΑ

Αν η καραντίνα ήταν δύσκολη για εμάς, φανταστείτε πόσο δυσκόλεψε τα παιδιά μας, τα οποία από τη μια στιγμή στην άλλη έβαλαν στην άκρη τον ενθουσιασμό και την ανεμελιά της ηλικία τους και κλείστηκαν σε ένα σπίτι μακριά από τους φίλους τους και όσα γνώριζαν ως καθημερινότητά τους.

Κι αν η καθημερινότητα η δική μας και των παιδιών μας έγινε άνω-κάτω, φανταστείτε πόσο αναστατώθηκε η καθημερινότητα των παιδών ΑμεΑ, των οποίων η ψυχολογία επηρεάζεται πολύ εύκολα από το παραμικρό.

Διαβάστε ακόμη: Δύο μαθητές του 3ου Γυμν. Κερατσινίου δημιούργησαν ένα καινότομο σύστημα διασφάλισης parking για ΑμΕΑ [2]

Φανταστείτε πόσο δύσκολα έγιναν τα πράγματα και για τους γονείς τους, οι οποίοι έπρεπε από τη μια στιγμή στην άλλη να τα ηρεμήσουν και να τους εξηγήσουν γιατί όλον αυτόν τον καιρό δεν θα πηγαίνουν σχολείο, δεν θα βλέπουν τους δασκάλους ή τους φίλους τους και θα πρέπει να μένουν κλεισμένοι σε ένα σπίτι για όλη την ημέρα.

Το να μεγαλώνεις ένα παιδί ΑμεΑ δεν είναι διόλου εύκολο και η επιβολή καραντίνας και περιοριστικών μέτρων έκανε την κατάσταση ακόμα δυσκολότερη. Γι’ αυτό, μία μητέρα η οποία μεγαλώνει έναν έφηβο με αναπηρίες, θέλησε να στείλει ένα μήνυμα σε όλους τους γονείς παιδιών ΑμεΑ με σκοπό να τους εμψυχώσει.

«Αγαπητοί γονείς παιδιών με αναπηρίες:

Ξέρω ότι αυτή η καραντίνα ήταν και είναι δύσκολη για εσάς. Σας βλέπω.

Η ζωή ήταν σκληρή πριν την πανδημία. Τώρα, μοιάζει με κακοτράχαλο βουνό και εσείς προσπαθείτε να το ανέβετε.

Πλέον δεν έχετε καθόλου χρόνο, αφού τα παιδιά σας δεν πάνε σχολείο ή έστω σε κάποια δραστηριότητα. Σας βλέπω.

Τώρα, τα φροντίζετε 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Ένα παιδί έχει διαρκώς – χωρίς καμία διακοπή – την ανάγκη για σταθερότητα, ρουτίνα, πρόγραμμα. Την ανάγκη σας…

Αυτή η περίοδος της ζωής μας δεν έχει τίποτα από τα παραπάνω. Όσο σκληρά κι αν προσπαθείτε, τίποτα δεν θα είναι όπως πριν. Σας βλέπω.

Οι λίγες ώρες που ίσως να είχατε για εσάς, έστω για να πάτε για τα ψώνια ή για ένα περπάτημα, είναι παρελθόν. Όλα ακυρώθηκαν, αφήνοντάς σας να είστε η μαμά, ο μπαμπάς, ο δάσκαλος, ο ψυχολόγος, ο φίλος, ο παιδαγωγός και αυτός που πρέπει να φέρει την απόλυτη ηρεμία στη ζωή του παιδιού σας, δίχως να έχετε μια ευκαιρία να ξεσπάσετε και εσείς. Σας βλέπω.

Είναι συναρπαστικό όταν υπάρχουν λίγες καλές στιγμές με γέλια και ηρεμία, χωρίς ξεσπάσματα, φωνές, κλάματα, νεύρα. Και σε μια στιγμή το παιδί σας αντιλαμβάνεται ότι δεν θα πάει στο σχολείο, δεν θα δει τον/την δάσκαλο/α του ή το αγαπημένο του παχνίδι και τους φίλους τους.Τότε τα συναισθήματα το κατακλύζουν, το “χτυπούν” από παντού η ανασφάλεια και ο φόβος και ξαφνικά κλαίει, φωνάζει γεμάτο θυμό, θλίψη και θρήνο. Και εσείς μένετε εκεί και κατηγορείτε τον εαυτό σας ως αποτυχημένο. Σας βλέπω!

Δεν αποτύχατε!

Νομίζετε ότι είναι έτσι επειδή προσπαθείτε να “παίξετε” ρόλους για τους οποίους δεν είστε αρμόδιοι. Νομίζετε ότι αποτυγχάνετε επειδή δεν μπορείτε να εξηγήσετε στο παιδί σας γιατί άλλαξε η ρουτίνα και το πρόγραμμά του.

Σας βλέπω!

Η αλήθεια είναι ότι σας ξέρω. Εσείς είστε εγώ. Εγώ είμαι εσείς. Αντιμετωπίζω ακριβώς τα ίδια προβλήματα, τα ίδια συναισθήματα και έναν έφηβο ο οποίος είναι παγιδευμένος στο μυαλό ενός 7χρονου αγοριού… (η κεντρική φωτογραφία είναι από ένα -ακόμη- μεγάλο ξέσπασμά του)

Έχουμε και εμείς τις καλές και τις κακές μέρες μας. Τις όμορφες και τις πολύ δύσκολες.

Ένα, όμως, είναι το μυστικό για να τα καταφέρετε. Στο τέλος κάθε μέρας, λίγο πριν πέσετε για ύπνο κοιτάξτε τον εαυτό σας στον καθρέφτη και πείτε: “Κάνεις θαυμάσια δουλειά. Είμαι περήφανος/η για σένα”.

Έπειτα πάρτε μια βαθιά ανάσα, αφήστε στην άκρη τις ανησυχίες σας και πηγαίνετε για ύπνο.

Κάνετε πολύ καλή δουλειά.

Το να μεγαλώνεις ένα παιδί με αναπηρίες ή ειδικές ανάγκες, είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ δύσκολο, αλλά εσείς το “έχετε”.

Σας βλέπω. Είμαι περήφανη για εσάς. Να είστε καλά…»

Πηγή: lovewhatmatters.com