Δεν αποτελεί ακριβώς απώλεια ο θάνατος του σπουδαίου Έλληνα ζωγράφου Αλέκου Φασιάνου. Απώλεια θα ήταν να μην έχει υπάρξει. Όμως, όχι μόνο υπήρξε, μα πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους εικαστικούς που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μπήκε σχεδόν σε κάθε ελληνικό σπίτι. Και αυτό, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς, κάνει τον Φασιανό εν δυνάμει εθνικό μας ζωγράφο. Και σίγουρα τον κάνει αθάνατο.
Ο Αλέκος Φασιανός έφυγε χθες, Κυριακή 16 Ιανουαρίου, στα 87 του χρόνια, από σοβαρά προβλήματα υγείας. Στο πλευρό του είχε την γυναίκα του Μαρίζα και τα δύο του παιδιά.
Στη βιογραφία του διαβάζουμε, ότι πέρα από ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήρι του Γιάννη Μόραλη, σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών. Επιπλέον, μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη Βυζαντινή εικονογραφία, ενώ παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στο Παρίσι. Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες ατομικές εκθέσεις σε όλον τον κόσμο. Έχει ασχοληθεί με την σκηνογραφία συνεργαζόμενος με το Εθνικό Θέατρο, ενώ έχει εκδώσει και κείμενά του -πεζά και ποιητικά.
Χαρακτηριστικά του έργου του είναι τα θέματα: άνθρωπος, φύση και περιβάλλον. Τα έντονα χρώματα και το σχεδόν γελοιογραφικό του ύφος, μα και οι φιγούρες του που κατά κανόνα ενώνονται και μοιάζουν να κινούνται σε μία μάζα, κάνουν τους πίνακές του να διακρίνονται από κάθε άλλον.
Η μεγάλη του επιτυχία, όμως, είναι, ότι ακόμα και ένα μικρό παιδί μπορεί να αναγνωρίσει ένα σχέδιο του Φασιανού μόλις το αντικρίσει. Κι αυτό, γιατί η γενιά μας μεγάλωσε με τα έργα του.
Ένας Φασιανός σχεδόν σε κάθε ελληνικό σπίτι
Αυτό έγινε εμφανές από την πρώτη στιγμή της δημοσιοποίησης της είδησης του θανάτου του, μέσα από τις αναρτήσεις των χρηστών στα social media.
Τον Φασιανό τον γνωρίσαμε ως μαθητές…
Στο βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού του Ο.Ε.Δ.Β. (Τέταρτο μέρος – εκδ. 1987), το εξώφυλλο εικονογραφείται από έργο του, έναν άνδρα με το χαρακτηριστικό προφίλ σε λιτές γραμμές.
Αμέτρητα παιδικά εργαστήρια έχουν γίνει με θέμα τα έργα του
Ο Αλέκος Φασιανός αποτελεί πραγματική έμπνευση για τα παιδιά, όχι μόνο χάρη στα τόσο άμεσα, ζωντανά του θέματα, αλλά και με αφορμή την τεχνοτροπία του. Αξίζει να σημειωθεί, ότι πολλές φορές ζωγράφιζε στο πάτωμα , σαν μικρό παιδί. Αυτό του έδινε ζωή -«Όταν δεν ζωγραφίζω είμαι δυστυχής» είχε παραδεχτεί δημόσια.
Τον απολαύσαμε σε εξώφυλλα αγαπημένων δίσκων
Στον δίσκο «Ο Σταυρός του Νότου», του Θάνου Μικρούτσικου σε ποίηση Νίκου Καββαδία, ο Αλέκος Φασιανός φιλοτεχνεί το υπέροχο εξώφυλλο.
Πίνουμε τον καφέ μας στα ποτήρια του!
Η συνεργασία με τα καφεκοπτεία Λουμίδη οδήγησε στη δημιουργία υπέροχων ειδών για την κουζίνα, όπως φλυτζανάκια, ποτήρια και μπολάκια. Σε λίγες μόλις εβδομάδες, ένα από αυτά βρέθηκε σχεδόν σε κάθε σπίτι. Και όσοι εκτίμησαν αυτό το απόκτημα, προσέχουν τα είδη αυτά σαν κόρη οφθαλμού!
Τον βλέπουν όσοι περνούν από τη στάση του μετρό “Μεταξουργείο”
Ο «Μύθος της γειτονιάς μου» είναι το σύνθετο έργο που καλύπτει όλα τα επίπεδα στου σταθμού “Μεταξουργείο”. Πρόκειται για σκηνές από τη ζωή στη γειτονιά του ’50, όπως ο ίδιος τις θυμάται.
Τον απολαμβάνουμε δωρεάν στην Εθνική Πινακοθήκη
Όσο για το πού αλλού μπορούμε να δούμε έργα του; Τον εντυπωσιακό πίνακα “Οι καβαλάρηδες της φωτιάς” (1982) μπορούμε να απολαύσουμε όλοι στον τρίτο όροφο της Εθνικής Πινακοθήκης. Το έργο αποτελεί δωρεά του ίδιου στο Μουσείο.
(Η είσοδος στο Μουσείο κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα είναι δωρεάν).
Online στις σελίδες του
Στην σελίδα www.alekosfassianos.gr [2] μπορούμε να γνωρίσουμε και να θαυμάσουμε όλο το έργο του, ενώ στη σελίδα του στο Facebook αναρτώνται τακτικές ανακοινώσεις. Μεταξύ αυτών και τα σχετικά με την κηδεία του:
Διαβάστε ακόμα:
Με 20.000 κρούσματα ημερησίως το κόστος του PCR πρέπει να μειωθεί άμεσα [3]
Από πότε οι σχολικές εκδρομές έπαψαν να είναι πολύτιμες για την ψυχική υγεία του παιδιού; [4]
Ποιο ακριβώς είναι το κακό που κάνεις στο παιδί σου, όταν λες ψέματα για το σελφ τεστ [5]