ΠΡΟΣΟΧΗ: Η παρακάτω επιστολή και το άρθρο γράφτηκαν ΠΡΟ-ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ, τον Οκτώβριο του 2018, χωρίς αυτό να μειώνει βέβαια την αξία του Συλλόγου Γονέων.
Η Σοφία Κ. είναι μια αναγνώστρια του Infokids.gr, εργαζόμενη μαμά τριών παιδιών, η οποία έχει αναλάβει και ενεργό ρόλο στον Σύλλογο Γονέων του σχολείου όπου φοιτά το παιδί της. Πριν από μερικές ημέρες, οπότε και πραγματοποιήθηκαν οι ετήσιες εκλογές του Συλλόγου, μας έστειλε το παρακάτω κείμενο, θέλοντας να περιγράψει ποια είναι η κατάσταση στο δικό τους σχολείο, αλλά και να παροτρύνει περισσότερους γονείς να συμμετέχουν σε αυτό το τόσο σημαντικό έργο. Αξίζει να την ακούσουμε…
“Η απόφαση να στείλουμε τον γιο μας στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς μας δεν πάρθηκε χωρίς προβληματισμό. Έχοντας (ο άντρας μου και εγώ) φοιτήσει σε ιδιωτικό σχολείο και έχοντας επιλέξει έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό για τα πρώτα χρόνια της ακαδημαϊκής πορείας του παιδιού μας, η φήμη του δημόσιου σχολείου (οι υλικοτεχνικές ελλείψεις, οι συχνές απεργίες των δασκάλων, η γενικότερη δημοσιοϋπαλληλίστικη νοοτροπία) μας τρόμαζε. Οικονομικό περιθώριο για να συνέχιζε σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο δεν υπήρχε όμως, οπότε το μόνο που μας έμενε να κάνουμε για να νιώθουμε καλύτερα με την απόφασή μας ήταν να «δουλέψουμε», ώστε σιγά-σιγά να κάνουμε το δημόσιο σχολείο της γειτονιάς μας όσο το δυνατόν καλύτερο. Για το παιδί μας, αλλά και για όλα τα παιδιά.
Πώς θα το καταφέρναμε αυτό; Μέσω του Συλλόγου Γονέων. Τόσο ο άντρας μου όσο και εγώ είμαστε εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης. Έχουμε δύο ακόμα μικρότερα παιδιά, οπότε μπορείτε λίγο-πολύ να καταλάβετε πώς μεταφράζονται όλα αυτά από άποψη υποχρεώσεων. Καθώς, όμως, στις εκλογές για το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων του Σχολείου μας, πριν από δύο χρόνια, οι υποψήφιοι ήταν ελάχιστοι, σχεδόν αναγκαστήκαμε να αναλάβουμε από έναν ρόλο.
Σε περίπτωση που δεν έχετε πλήρη εικόνα ως προς το τι σημαίνει να ασχολείσαι ενεργά με τον Σύλλογο Γονέων του σχολείου σου, να σας ενημερώσω, ότι οι συναντήσεις των μελών του Δ.Σ. λαμβάνουν χώρα κάθε εβδομάδα (συνήθως απογεύματα), προκειμένου να οργανωθούν όλα αυτά που θα απολαύσουν κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς οι μικροί μαθητές –δηλαδή, τα παιδιά σας. Ενδεικτικά θα αναφέρω κάποια:
-Οι απογευματινές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στο σχολείο, με την άδεια, βέβαια, του διευθυντή (στο δικό μας σχολείο φέτος τα παιδιά έχουν τη χαρά να παρακολουθούν, μεταξύ άλλων, μαθήματα ρομποτικής, ζωγραφική και σκάκι). Για να επιλεγούν οι εξωσχολικοί δάσκαλοι που θα πραγματοποιήσουν όλα αυτά τα μαθήματα, οι γονείς του Συλλόγου έχουν αφιερώσει πολλές ώρες σε ραντεβού και συζητήσεις και διαπραγματεύσεις, προκειμένου να βρεθεί ο καλύτερος για τα παιδιά.
Εξυπακούεται, ότι θα υπάρξουν γονείς που δεν θα είναι ευχαριστημένοι με τις μέρες και τις ώρες που θα λάβουν χώρα κάποια από αυτά τα μαθήματα. Γιατί, δηλαδή, κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες είναι «στριμωγμένες» την ίδια μέρα; Ξέρετε γιατί; Γιατί την ώρα που το παιδάκι σας απολαμβάνει το χόμπι του μέσα σε κάποια σχολική αίθουσα, 2 από τα 7 μέλη του Συλλόγου βρίσκονται στην είσοδο του σχολείου, για να εξασφαλίζουν, ότι δεν θα μπει μέσα κανένας εξωσχολικός. Για 3 ή και 4 συνεχόμενες ώρες, 2 ή και 3 ημέρες της εβδομάδας, κάθε εβδομάδα, κάποιοι γονείς ΔΕΝ είναι στο σπίτι τους, να κάνουν τις δουλειές τους ή το δικό τους χόμπι, αλλά κάνουν «πόρτα» στο σχολείο -εθελοντικά πάντα- για να είστε ήσυχοι εσείς, όταν αφήνετε τα παιδιά σας εκεί.
-Το ετήσιο φωτογραφικό πακέτο των παιδιών. Ξέρετε πόσες ώρες χρειάζονται για να καταλήξει ο Σύλλογος στο πιο ωραίο, στο πιο πλούσιο και ταυτόχρονα στο πιο οικονομικό φωτογραφικό πακέτο;
Εξυπακούεται, ότι θα υπάρξουν γονείς που δεν θα είναι ευχαριστημένοι με το φόντο των φωτογραφιών των παιδιών τους, με το πώς βγήκε το παιδί τους στη φωτογραφία, με το «δωράκι» που έδωσε ο φωτογράφος, με το τελικό κόστος του πακέτου. Πολλοί, μάλιστα, θα το πάρουν, θα το κάνουν φύλλο και φτερό, και τελικά θα αποφασίσουν ότι δεν το θέλουν και θα το επιστρέψουν στον φωτογράφο σε άθλια κατάσταση. Ο φωτογράφος, όμως, δεν θα το δεχτεί και τότε το κόστος του θα το επωμιστεί το ταμείο του Συλλόγου Γονέων.
-Οι γιορτές που λαμβάνουν χώρα κατά την διάρκεια του σχολικού έτους: Τα Χριστούγεννα, τις Απόκριες, το Πασχαλινό Παζάρι, η καλοκαιρινή γιορτή που παρουσιάζεται η «δουλειά» των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, η αποχαιρετιστήρια γιορτή της ΣΤ Δημοτικού. Ποιος τα οργανώνει όλα αυτά; Ποιος κανονίζει να έρθει ανιματέρ; Ποιος υπολογίζει πόσα φαγητά και ποτά θα χρειαστούν; Ποιος μαζεύει το σχολείο στο τέλος, ώστε να είναι σε καλή κατάσταση για την επόμενη μέρα; Το κυριότερο: Ποιος έχει την ευθύνη του ταμείου, ώστε να πληρωθούν όλα αυτά σωστά; Ώστε να μη χαθούν χρήματα; Κι αν -στο τέλος της ημέρας- λείπουν χρήματα από το ταμείο, γιατί άνθρωποι είμαστε, λάθη γίνονται, ποιος βάζει τα χρήματα αυτά πίσω από την τσέπη του, γιατί ελέγχεται, κι αν δεν το κάνει, θα έχει ποινικές κυρώσεις;
Εξυπακούεται, ότι θα υπάρξουν γονείς που θα κάνουν παράπονα, γιατί ο ήχος από τα ηχεία δεν ήταν καλός και το φαγητό της γιορτής δεν ικανοποιούσε όλα τα γούστα και για χίλιους δύο άλλους λόγους που δεν βάζει ανθρώπου νους.
-Οι ελλείψεις, οι καμμένες λάμπες στους σχολικούς διαδρόμους, οι προτζέκτορες και οι υπολογιστές που, αν περιμέναμε από τον Δήμο να επισκευάσει ή να αντικαταστήσει, πιθανώς να μην γινόντουσαν ούτε την επόμενη χρονιά. Ποιος πιστεύετε ότι φροντίζει για όλα αυτά;
Ο Σύλλογος. Ο μπαμπάς του Δημήτρη από το Β3. Η μαμά της Μαρίας από το Γ1. Απλοί γονείς, μετρημένοι στα δάχτυλα των δύο χεριών –συχνά του ενός (γιατί δεν είναι πάντα όλα τα μέλη του Δ.Σ. εξίσου συνεπή). Όλα αυτά που σε ένα ιδιωτικό σχολείο γίνονται «αυτόματα», και για τα οποία άλλοι γονείς πληρώνουν αδρά, στα δημόσια σχολεία οργανώνονται και προσφέρονται από τους γονείς του Συλλόγου ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ. Χωρίς να παίρνουν ούτε ένα ευρώ για τον κόπο τους, βάζοντας όλο το μεράκι και την αγάπη τους για τα παιδιά και το σχολείο και στύβοντας τον ελάχιστο προσωπικό τους χρόνο (βάζοντας στην άκρη άλλες δουλειές και υποχρεώσεις), απλά και μόνο επειδή έχουν την αγνή διάθεση να προσφέρουν και την ηθική να το κάνουν με συνέπεια!
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα βρείτε έναν ακόμα λόγο για να γκρινιάξετε στον Σύλλογο Γονέων του σχολείου σας, ο οποίος μπορεί πράγματι να μην είναι ο καλύτερος και να μην προσφέρει όσα άλλοι Σύλλογοι, σκεφτείτε μια ακόμα καλύτερη ιδέα: Αναλάβετε εσείς! Κάντε εσείς το σχολείο σας καλύτερο για τα παιδιά σας! Γίνετε εσείς για το παιδί σας ένα φωτεινό παράδειγμα εθελοντισμού και κοινωνικής προσφοράς. Αλλά μέχρι τότε, αντί να γκρινιάζετε, αναγνωρίστε τις προσπάθειες των γονιών του Συλλόγου και -όσο μπορείτε- βοηθήστε τους. Για το παιδί σας πάνω απ΄όλα”.
*Κεντρική φωτό: Ο Σύλλογος Γονέων του 104ου Δημοτικού Σχολείο Αθηνών [2] εν δράσει! – Η κεντρική εικόνα δεν έχει καμία σχέση με το παραπάνω κείμενο της αναγνώστριας.