Τα παιδιά πηδάνε τα κάγκελα και τη χρησιμοποιούν με κίνδυνο να τραυματιστούν.
Το πόσο ανάλγητο μπορεί να παρουσιάζεται το κράτος φαίνεται στις μέρες μας σε ένα πολύ απλό περιστατικό. Το πανέμορφο χωριό Μαυρίλο γειτνιάζει με το Καρπενήσι αλλά ανήκει στη Φθιώτιδα και αυτό είναι το μεγάλο του πρόβλημα. Τα κονδύλια που δίνονται για την περιοχή του Καρπενησίου ποτέ δεν φτάνουν μέχρι εκεί γιατί ανήκει σε άλλη περιφέρεια.
Έχει τρεχούμενα νερά μια πανέμορφη πλατεία ένα ναό του Αγίου Δημητρίου, μοναδικό και πολύ παλιό του οποίου τις αγιογραφίες αναστηλώνει το υπουργείο πολιτισμού άγνωστο πότε θα ολοκληρωθεί και αυτό το έργο, αλλά το πρόβλημα των 20 μόνιμων κατοίκων είναι ότι τα πέντε παιδάκια που ζουν στο χωριό έχουν μεν παιδική χαρά ολοκαίνουργια και έτοιμη να τα υποδεχθεί αλλά δεν έχει πάρει πιστοποίηση με αποτέλεσμα να παραμένει κλειδωμένη με λουκέτα και αλυσίδες γιατί δεν πρέπει να μπουν τα παιδιά να παίζουν εκεί. Σημειώνεται ότι το καλοκαίρι το χωριό έχει πολύ περισσότερα παιδιά που παραθερίζουν εκεί.
Δεν έχει πάρει πιστοποίηση. Αλλά τα παιδιά σκαρφαλώνουν τα κάγκελα και μπαίνουν μέσα στην παιδική χαρά. Άραγε αυτό δεν είναι χειρότερο; Πώς να κρατήσουν τα παιδιά και ασφαλή αλλά και στον τόπο τους όταν ένα τόσο απλό ζήτημα έχει περάσει περισσότερες διακυμάνσεις από εθνικά άλλα ζητήματα.
Μέχρι πρότεινος η περιφέρεια δικαιολογήθηκε ότι δεν είχε μπογιά ούτε για να κάνει τη διαχωριστική σήμανση στο δρόμο και βρέθηκε πρόχειρα και γρήγορα το υλικό μόνο όταν κάποιος υπουργός θέλησε να περάσει ή να επισκεφθεί την περιοχή. Η ουσία είναι ότι αυτό το χωριό που κάποτε οι μπαρουτόμυλοί του τροφοδότησαν με μπαρούτι τους συμπολεμιστές του Παπαφλέσσα, σήμερα περιμένει μια πιστοποίηση για να δει τα παιδιά του να παίζουν με ασφάλεια.
