Δεν μας λέει πώς πέρασε στον παιδικό σταθμό. Τι να κάνουμε;

Καθημερινά κι εσείς και ο μπαμπάς του πηγαίνετε με χαρά να πάρετε το παιδί σας από τον παιδικό σταθμό και να μάθετε πώς πέρασε την ημέρα του. Το ρωτάτε “τι κάνατε σήμερα με τη δασκάλα;”, “έπαιξες;”, “έφαγες;”, εκείνο όμως αρνείται να σας πει το παραμικρό.

Είναι δικαίωμα του παιδιού να σας μιλά για τις εμπειρίες του όταν το ίδιο επιθυμεί και οφείλετε να το σεβαστείτε, αναφέρει η Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος-Συγγραφέας. Ο παιδικός σταθμός είναι ένας δικός του χώρος. Έχετε σκεφτεί ότι με τις ερωτήσεις σας μπορεί να νιώσει ότι ανησυχείτε ή ακόμα ότι δεν εμπιστεύεστε τον παιδικό σταθμό;

Μόλις το παιδί καταλάβει ότι είστε άνετη, χαλαρή και δεκτική να το ακούσετε, είναι βέβαιο ότι θα θελήσει να μοιραστεί τις εμπειρίες του μαζί σας. Οπότε, είναι ανώφελο να το πολιορκείτε με ερωτήσεις μόλις επιστρέφει από τον παιδικό σταθμό. Πολλές φορές το παιδί εκμυστηρεύεται πράγματα που θέλει ή το απασχολούν ή του έχουν συμβεί σε στιγμές χαλάρωσης, όπως την ώρα που πάει για ύπνο.

Ξεκινήστε να του μιλάτε με ηρεμία για ό,τι έχετε κάνει εσείς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι πιθανό ότι θα αρχίσει να σας διηγείται διάφορα και για τη δική του ημέρα. Αρκεί φυσικά να μην το πιέζετε. Αν παρόλα αυτά το παιδί αρνείται να μοιραστεί μαζί σας τις καθημερινές του εμπειρίες, μήπως θα πρέπει να εξετάσετε τον τρόπο που επικοινωνείτε μαζί του και τη συμπεριφορά απέναντί του; Μήπως είστε πιεστική, αυταρχική; Ενισχύετε την ελεύθερη έκφραση των συναισθημάτων του ή μήπως διαρκώς του κάνετε παρατηρήσεις ή του υποδεικνύετε τι να κάνει; Αν πράγματι διαπιστώσετε ότι συμπεριφέρεστε με κάποιον παρόμοιο τρόπο, ίσως χρειάζεται να αναθεωρήσετε τη στάση σας απέναντί του.

Πώς να μάθετε στα παιδιά να δένουν τα κορδόνια τους σε 2 δευτερόλεπτα!

Μαζί με το βούρτσισμα των δοντιών, τον αποχωρισμό της πιπίλας και τη χρήση ποτηριού αντί για μπιμπερό, το να μάθεις στο παιδί να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του αποτελεί μια εξίσου επίπονη διαδικασία για τους περισσότερους γονείς.

Όμως, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε πλέον! Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα κόλπο που θα σας λύσει τα χέρια! Γνωστή και ως μέθοδος “Magic Fingers” (Μαγικά Δάχτυλα), η τεχνική αυτή υπόσχεται ότι μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε κατά το ήμισυ το χρόνο που χρειάζεται συνήθως ο μέσος άνθρωπος για να δέσει τα κορδόνια του. Επιπλέον, όσοι το δοκίμασαν υποστηρίζουν ότι ο κόμπος θα μείνει σταθερός για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Πολύ πιο γρήγορη από τη γνωστή τακτική με τα αυτιά του λαγού, η μέθοδος “Magic Fingers” έχει προκαλέσει πλήθος σχολίων ενθουσιασμού στο διαδίκτυο από ανθρώπους που δεν γνώριζαν μέχρι σήμερα την ύπαρξή της. Μπορεί αρχικά να σας φανεί λίγο περίπλοκο, αλλά με μια δεύτερη ματιά θα διαπιστώσετε πόσο απλό είναι!

 

Δείτε το βίντεο:

Πόσο εύκολο είναι για τα παιδιά να παρασυρθούν από έναν άγνωστο στην παιδική χαρά; (βίντεο)

Το παρακάτω βίντεο πρόκειται να σοκάρει τους απανταχού γονείς που θα το παρακολουθήσουν. Πρόκειται για ένα κοινωνικό πείραμα που δημοσιεύθηκε στο YouTube και αποδεικνύει πόσο εύκολο είναι για κάποιον εντελώς άγνωστο να αποπλανήσει τα παιδιά μας.

Ο χρήστης του YouTube που πραγματοποίησε το πείραμα επισκέφθηκε μια παιδική χαρά και ζήτησε την άδεια από γονείς μικρών παιδιών που έπαιζαν εκεί για να μιλήσει μαζί τους. Και στις τρεις περιπτώσεις που θα δείτε στο βίντεο οι γονείς θεωρούν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να προσεγγίσει τα παιδιά τους, θεωρώντας ότι είναι εντελώς απίθανο να τον ακολουθήσουν. Όμως, δεν συνέβη ακριβώς αυτό!

Με τη βοήθεια ενός κουταβιού, ο άνδρας πλησιάζει τα παιδιά και κάθε φορά αυτά τον ακολουθούν πρόθυμα, ανεξάρτητα από τις καθημερινές προειδοποιήσεις των μαμάδων τους να μην μιλάνε σε αγνώστους. Το πρώτο κοριτσάκι κάθεται και αγκαλιάζει το κουτάβι, ενώ ο άνδρας της μιλάει. Θέλοντας να σπάσει τον πάγο της λέει: “Θέλεις να έρθεις μαζί μου να δούμε και τα άλλα κουτάβια;”. Αμέσως το κοριτσάκι τον πιάνει από το χέρι, ενώ η μητέρα της παρακολουθεί σοκαρισμένη. Το ίδιο σενάριο επαναλαμβάνεται για δεύτερη και τρίτη φορά.

Ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι παρά τις συμβουλές που δίνουν οι μητέρες στα μικρά παιδιά τους, μπορεί εύκολα να οδηγηθούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα και να χειραγωγηθούν από αγνώστους.

 

Δείτε το βίντεο:

“Μείναμε να κοιτάμε έκπληκτοι το μωρό…” – Δεν θα πιστεύετε τι συνέβη τη στιγμή του τοκετού!

26E550B800000578-0-image-a-4_1427042820609Το ζευγάρι της φωτογραφίας θα χρειαστεί να ανακαινίσει πλήρως το βρεφικό δωμάτιο που είχε ετοιμάσει για το μωράκι του και να διαθέσει ένα γενναιόδωρο χρηματικό πόσο για αγορίστικα ρουχαλάκια, αφού μέχρι πρότινος νόμιζε ότι πρόκειται να αποκτήσει κοριτσάκι!

Οι δύο γονείς ήταν πανευτυχείς όταν οι γιατροί τους ενημέρωσαν τον περασμένο Οκτώβριο ότι ένα δεύτερο κοριτσάκι θα προστεθεί στην οικογένεια. Αμέσως άρχισαν να ετοιμάζουν το ροζ δωμάτιο για το νεογέννητο, ενώ είχαν επιλέξει και το όνομα που θα έδιναν στη μικρούλα τους. Μετά από πέντε μήνες προετοιμασίας, η 23χρονη Clair από το Yorkshire στο Ηνωμένο Βασίλειο άρχισε να έχει συσπάσεις τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Τετάρτης.

26E5496A00000578-0-image-a-13_1427043238587Αμέσως μετά τον τοκετό, το ζευγάρι έμεινε να κοιτάει έκπληκτο το νεογέννητο αγοράκι που ήταν απόλυτα υγιές και με βάρος περίπου 3 κιλά και 800 γραμμάρια! “Μόλις είχα γεννήσει και ρώτησα τη μαία αν όλα ήταν εντάξει με το μωρό, όταν ο γιατρός το έβαλε πάνω μου και είπε ότι ήταν αγόρι. Αμέσως σκέφτηκα ότι τα έχω αγοράσει όλα ροζ και ο σύζυγός μου ξέσπασε σε γέλια! Φυσικά, ήμασταν απλά χαρούμενοι που το μωράκι μας ήταν υγιές”, αναφέρει η μητέρα του παιδιού.

Το χαριτωμένο μωρό πήρε τελικά το όνομα Hugo, ενώ ο 34χρονος πατέρας που έχει άλλη μια κορούλα από προηγούμενο γάμο, αναφέρει ότι το πρώτο πράγμα που έκανε όταν η οικογένεια επέστρεψε από το μαιευτήριο ήταν να παραγγείλει την εμφάνιση της ποδοσφαιρικής ομάδας Newcastle United για τον μικρούλη.

“Κανείς από τους φίλους και τους συγγενείς μας δεν πίστευε ότι αποκτήσαμε αγοράκι. Όλοι νόμιζαν ότι τους κάναμε πλάκα! Έπρεπε να στείλουμε σε όλους φωτογραφία του μωρού για να τους πείσουμε. Είμαι απλά ευγνώμων που δεν προλάβαμε να αγοράσουμε ροζ καροτσάκι!“, αστειεύεται η ευτυχισμένη μαμά.

Αληθινή ιστορία: “Μαζί με τα πρώτα βήματα της κόρης μου, έκανα κι εγώ τα δικά μου…”

Ούτε στιγμή δεν πέρασε από το μυαλό της Rachel Inglefield, τη στιγμή που έφτασε στο σπίτι με το νεογέννητο μωρό της, η τραγωδία που θα ακολουθούσε τις επόμενες ημέρες. Ένα καταστροφικό εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν η αιτία που η άτυχη μητέρα έμεινε παράλυτη, ανήμπορη να αγκαλιάσει τον νεογέννητο γιο της και να φροντίσει τη μεγαλύτερη κόρη της.

Σε ηλικία μόλις 38 ετών ξύπνησε μακριά από τα παιδιά της, μέσα σε έναν ειδικό θάλαμο, όπου ήταν η νεότερη ασθενής που υποβαλλόταν σε θεραπεία. Όμως, η σκέψη της αναζητούσε τον μικρό Jamie και την 16 μηνών Serena, γεγονός που της έδωσε κίνητρο για να αναρρώσει πιο γρήγορα! Στο μακρύ δρόμο προς την ανάκαμψη, μαμά και κόρη έμαθαν να περπατούν ταυτόχρονα: “Ήταν αστείο και συγχρόνως συγκινητικό. Και οι δύο κάναμε τα πρώτα δειλά μας βήματα στο σαλόνι. Κρατούσαμε η μία το χέρι της άλλης και προσπαθούσαμε. Ήταν ένα τεράστιο ορόσημο και για τις δυο μας”, αναφέρει σήμερα η 41χρονη μητέρα.

Η κα. Inglefield ήταν εξαιρετικά υγιής και είχε μια φυσιολογική εγκυμοσύνη στο δεύτερο παιδί της, μέχρι τη στιγμή που γέννησε τον Μάρτιο του 2012. Μετά τον τοκετό ανέπτυξε σοβαρή κεφαλαλγία και οι γιατροί της είπαν ότι οφείλεται είτε σε δυσκοιλιότητα είτε στην επισκληρίδιο. Όμως, έντεκα ημέρες μετά τη γέννηση του γιου της, κατέρρευσε και έχασε όλες τις αισθήσεις της από τη μία πλευρά. Αφού νοσηλεύτηκε για δέκα ημέρες, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο, αλλά δεν ήταν σε θέση ούτε να περπατήσει ούτε να χρησιμοποιήσει την αριστερή πλευρά της.

“Ανησυχούσα μήπως δεν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τον νεογέννητο γιο μου. Ο σύζυγός μου ήταν υπέροχος με τη φροντίδα των παιδιών, αλλά δεν ήταν το ίδιο. Ήθελα να είμαι κι εγώ εκεί για το μωρό”. Δύο μήνες μετά το ατυχές περιστατικό, ήταν αρκετά δυνατή ώστε να κρατήσει τον γιο της αγκαλιά για πρώτη φορά χωρίς βοήθεια.

2628351400000578-2972515-image-a-68_1425305269178“Ήθελα η γέννηση του γιου μου να είναι μία από τις πιο χαρούμενες εμπειρίες της ζωής μου. Το τελευταίο πράγμα που περίμενα ήταν ένα απειλητικό για τη ζωή μου εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι γιατροί είπαν ότι τα εγκεφαλικά που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη είναι εξαιρετικά σπάνια. Πιστεύουν ότι έσκισα τις αρτηρίες στο λαιμό μου, σπρώχνοντας κατά τη διάρκεια των συσπάσεων. Είναι τόσο σημαντικό για μένα ο Jamie να μην αισθάνεται με οποιονδήποτε τρόπο υπεύθυνος για ό,τι συνέβη. Εκείνος και η Serena ήταν το κίνητρό μου για να τα καταφέρω. Ήθελα να τους αγκαλιάσω και να τους φροντίσω ξανά όπως πριν”, αναφέρει η γενναία μητέρα.

Για να γιορτάσουν την ανάρρωσή της, η κα. Inglefield μαζί με τη μικρή Serena και τον σύζυγό της περπάτησαν μισό μίλι, προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για άτομα που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο. Η άτυχη αυτή στιγμή αποδείχθηκε καταλυτικής σημασίας για την επαναξιολόγηση του τρόπου ζωής τους και πλέον οι δύο γονείς παραιτήθηκαν από τις απαιτητικές θέσεις εργασίας τους στο Λονδίνο για να μετακομίσουν σε ένα ήσυχο χωριό στο Wiltshire.

Αληθινή ιστορία: “Ο γιος μου δεν ξαναπερπάτησε και ο πατέρας του δεν ξαναγύρισε…”

Όλα ξεκίνησαν ένα πρωί. Ένα πρωί σαν όλα τα άλλα, μια Κυριακή που είπαμε να περπατήσουμε στη λιακάδα. Βγαίνει ο άντρας μου από το σπίτι, βγαίνει ο μικρούλης μου, βγαίνω και εγώ. Κλειδώνω. Ο άντρας μου κρατάει το παιδί από το χέρι. Γυρίζω να βγώ κι εγώ. Προχωράω στην εξώπορτα. Το παιδί φεύγει από τα χέρια του άντρα μου και τέλος…

 

Παράλυτο από τη μέση και κάτω το αγόρι μου. Το χτύπησε αυτοκίνητο. Νοσοκομεία, τρέλα, θεραπείες, φασαρία. Πήρα άδεια από τη δουλειά μου για καιρό, για να είμαι κοντά του. Τα νοσοκομεία είχαν γίνει δεύτερο σπίτι μου και μετά το μόνο σπίτι μου. Κι ύστερα η ανακοίνωση των γιατρών ότι το παιδί μου, το παιδί που έκανα πέντε εξωσωματικές για να αποκτήσω, ο μονάκριβός μου, η ζωή μου όλη, δεν θα ξαναπερπατήσει. Και οι ενοχές ότι αν δεν είχα παντρευτεί αυτόν τον άντρα που άφησε το παιδί από τα χέρια του, δεν θα είχαν συμβεί όλα αυτά. Και μετά άλλες ενοχές για τις ενοχές που ένιωθα και τις σκέψεις που έκανα και που “δεν ήταν αλήθεια γιατί δεν έφταιγε ο άντρας μου” έλεγα. Γιατί “στον καθένα μπορεί να συμβεί”, έλεγα. Όσο καλός γονιός και να είσαι, όσο υπεύθυνος, αρκεί ένα δευτερόλεπτο, μια κακιά στιγμή για να δείς την οικογένειά σου να διαλύεται κάτω από τις ρόδες. Τη ζωή σου να γίνεται ένα με το οδόστρωμα και να μην μαζεύεται. Έλεγα…

 

Πέρασε έτσι ένας χρόνος. Από χειρουργεία σε χειρουργεία και μετά σε φυσικοθεραπείες. Το μόνο που ήθελα ήταν να γίνει καλά το παιδί μου, γιατί ο γάμος μου έτσι κι αλλιώς δεν είχε καμία ελπίδα να σωθεί. Από τη μέρα που έγινε το ατύχημα δεν είχαμε κοιταχτεί ούτε μισή φορά και κάναμε μήνες να μιλήσουμε αλλά όταν ξαναμιλήσαμε, είπαμε πολλά. Βγήκε πολύς θυμός, πολλή πίκρα και πολλά “κατηγορώ”, λες και περιμέναμε το ατύχημα για να πούμε ο ένας στον άλλον τα παράπονα όλων αυτών των χρόνων. Δεν πήραμε την απόφαση να χωρίσουμε, την πήρε η ζωή για εμάς. Χρήματα και χρόνος για σύμβουλο γάμου δεν υπήρχε, οπότε το διαζύγιο ήταν μονόδρομος. Μια μέρα με πήρε ο δικηγόρος του και έτσι τελειώσαμε. Δεν τον είδα ποτέ να φεύγει. Γύρισα απλά ένα απόγευμα από το νοσοκομείο και έλειπαν τα πράγματά του. Ποιος να μου το έλεγε ότι μια Κυριακάτικη βόλτα στη λιακάδα, μια απόφαση της στιγμής, θα με έφερνε σήμερα σε ένα άδειο σπίτι μόνη μου, με ένα παιδί παράλυτο και έναν άντρα ξένο…

 

Ο Θωμάς μου βγήκε από το νοσοκομείο και γύρισε στο σπίτι μας. Τα προβλήματα πολλά. Έπρεπε να φέρω συνεργείο να σκάψει τις πόρτες για να χωράει το καρότσι, έπρεπε να φτιάξω ράμπα για να μπαινοβγαίνει στο σπίτι, έπρεπε να τον βλέπει παιδοψυχολόγος 2 φορές την εβδομάδα, να περνάω επιτροπή κάθε λίγο και λιγάκι στο ταμείο μου, να αποδεικνύω ότι το παιδί μου δεν θα ξαναπερπατήσει και να κυνηγάω και τις διαδικασίες με τα δικαστήρια, διότι εκκρεμούσε μια δίκη εναντίον του οδηγού. Το πιο βασικό και επώδυνο από όλα όμως, ήταν να του εξηγήσω γιατί ο πατέρας του μας άφησε κι αυτό ήταν το μόνο που δεν μπορούσα να κάνω. Πώς να του εξηγήσω κάτι που δεν έχω και ούτε πρόκειται να συγχωρήσω; Όχι για το ατύχημα αλλά για τη στάση του μετά το ατύχημα, την απόφασή του όχι μόνο να φύγει από το σπίτι αλλά και από την πόλη, αφήνοντάς με να τα βγάλω πέρα μόνη μου με ένα λάθος δικό του και με ένα παιδί που κάναμε μαζί. Κάποιοι προσπάθησαν να τον δικαιολογήσουν ότι δήθεν έπαθε σοκ. Αν πάθαινα κι εγώ «σοκ» τι θα γινόταν ο γιος μας; Θα ζούσε πεταμένος στο ίδρυμα; Ωραία λογική!

 

Περάσαμε πολύ δύσκολα, για 10 χρόνια δεν είχα ζωή, δεν είχα εαυτό. Σπίτι, δουλειά, σπίτι, δεύτερη δουλειά. Και στο τέλος του μήνα να μοιράζω λεφτά από εδώ κι από εκεί. Ο πατέρας του ούτε που φάνηκε ποτέ, ούτε που πήρε να ρωτήσει τι κάνουμε, πώς ζούμε, πώς συντηρούμαστε, πώς φροντίζει αυτό το παιδί τον εαυτό του. Ο Θωμάς μου στα όρια της κατάθλιψης. Την παιδική χαρά δεν τη γνωρίσαμε, ούτε τα μαθητικά πάρτυ. Δεν έπαιξε μπάλα, δεν παραβγήκε με τους φίλους του στο διάλειμμα, δεν χόρεψε το πρώτο του μπλουζ, δεν έδωσε το πρώτο του φιλί και δεν ανέβηκε ποτέ τις σκάλες του σχολείου τρέχοντας. Μόνο διάβαζε και μεγαλώνοντας περνούσε με τις ώρες στον υπολογιστή. Αυτή ήταν η παρηγοριά του. Και ο Θωμάς μου από 4 ετών που ήταν όταν έγινε το ατύχημα έγινε 14. Και ο πατέρας του πουθενά. Μόνο κάποια στιγμή έμαθα ότι έμενε σε ένα νησί, είχε ξαναπαντρευτεί και είχε κάνει ένα κορίτσι. Έτσι αποφάσισε να ξεπεράσει το…σοκ του ο άντρας μου. Κάνοντας δεύτερη οικογένεια κάπου αλλού, μακριά από την πρώτη που διέλυσε και από το παιδί του που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει τι κάνει. Γιατί σε αυτό το νησί που πήγε, κάτι άφησε πίσω του. Δεν ξέρω αν το θυμάται…

 

Σήμερα ο Θωμάς μου θέλει να δώσει εξετάσεις στην Πληροφορική. Δεν έγινε κανένα θαύμα και δεν ξαναπερπάτησε. Δεν άνοιξε ποτέ την πόρτα να τρέξει στην αγκαλιά μου και δεν έφυγε ποτέ με φίλους του να πάνε σινεμά. Πορεύτηκε σε μια ζωή επάνω στο καρότσι κι εγώ επέλεξα συνειδητά να μείνω μόνη μου στη ζωή από αγάπη προς το παιδί μου και όχι από ανάγκη να αγιάσω ή να εξιλεωθώ. Για το μόνο που μετανιώνω είναι για τον άνθρωπο που επέλεξα και που δεν στάθηκε στο παιδί μας, ποτέ και πουθενά. Γιατί αν κάτι πονάει το παιδί μου πιο πολύ όλα αυτά τα χρόνια, δεν είναι που δεν έχει πόδια αλλά που δεν έχει το χάδι του πατέρα του…

 

Ματίνα

 

Πηγή: http://singleparent.gr

Τυφλή μητέρα αντικρίζει για πρώτη φορά το μωράκι της – Δείτε το συγκινητικό βίντεο

newborn and momΜια τυφλή μητέρα κατάφερε να αντικρίσει για πρώτη φορά το νεογέννητο αγοράκι της, χάρη σε ένα ζευγάρι ειδικά γυαλιά υψηλής τεχνολογίας. Η 29χρονη Kathy Beitz από το Οντάριο του Καναδά διαγνώσθηκε σε ηλικία 11 ετών με τη νόσο Stargardt, η οποία αποτελεί την πιο κοινή μορφή νεανικής κληρονομικής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

Τα ειδικά γυαλιά κατασκευάστηκαν από την εταιρεία eSight και είναι εξοπλισμένα με μια βιντεοκάμερα, από την οποία οι εικόνες προβάλλονται σε οθόνες υψηλής ευκρίνειας μπροστά από τα μάτια. Επιπλέον, οι χρήστες μπορούν να ρυθμίσουν την αντίθεση, τη φωτεινότητα και τη σκίαση, προκειμένου να κάνουν τα αντικείμενα πιο ευδιάκριτα.

Περίπου 140 άνθρωποι στη Βόρεια Αμερική διαθέτουν eSight γυαλιά, τα οποία κοστίζουν 15.000 δολάρια. Όπως αναφέρει η Kathy Beitz, τα eSight γυαλιά έχουν αλλάξει ριζικά τη ζωή της. Μπορεί να φροντίζει ολομόναχη το βρέφος και συγχρόνως να κάνει άλλες δουλειές που προηγουμένως ήταν πολύ δύσκολο να τις πραγματοποιήσει χωρίς βοήθεια.

 

Δείτε το βίντεο:

Γυμναστική στο σπίτι: Pilates με μπάλα (Βίντεο)

Η personal trainer Στέλλα Λορέντζου μας δείχνει ασκήσεις pilates με μπάλα, προκειμένου να διατηρηθούμε σε φόρμα την περίοδο των διακοπών των Χριστουγέννων.

Παράλληλα, μας μιλάει για τις ευεργετικές ιδιότητες της δημοφιλούς μεθόδου γυμναστικής και εξηγεί πόσο εύκολο είναι να γυμναστούμε απλά και αποτελεσματικά μόνοι στο σπίτι μας.

 

Για το Infokids.gr:
Ρεπορτάζ: Μαρία Ιωαννάτου
Κάμερα-Μοντάζ: Δημήτρης Τρυφωνίδης

Ο Τάσος Ιωαννίδης δημιουργεί “Μουσική για βρέφη” και μιλάει στο Infokids.gr για το νέο του εγχείρημα

Με οραματισμό, πειθαρχία, σεβασμό και έμπνευση προσπάθησε να προσεγγίσει ο Τάσος Ιωαννίδης το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη, προκειμένου να δημιουργήσει το πρώτο cd της σειράς “Μουσική για βρέφη – Έλληνες Συνθέτες”. Ο συνθέτης της επιτυχημένης σειράς τραγουδιών “Λάχανα και Χάχανα” φέρνει την παράδοση της έντεχνης ελληνικής μουσικής ένα βήμα πιο κοντά στην κούνια των μωρών με το νέο του εγχείρημα.

“Ο Τσιτσάνης αποκωδικοποιεί μουσικά το DNA της ελληνικότητάς μας”, αναφέρει ο Τάσος Ιωαννίδης, μιλώντας στο Infokids.gr για το cd “Τσιτσάνης για βρέφη” που έρχεται να πάρει τη θέση του στη δισκογραφία 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου συνθέτη και τη στιγμή που μελέτες έχουν αποδείξει ότι η μουσική επιδρά θετικά στη σωματική, συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη των βρεφών.

 

Πώς γεννήθηκε αυτή η πρωτότυπη ιδέα;
Όποτε πήγαινα σε δισκοπωλεία να δω πώς πηγαίνουν τα «Λάχανα και Χάχανα», μιλούσα με τους πωλητές σχετικά με τις νέες κυκλοφορίες και παρατηρούσα ότι δεν υπήρχε τίποτε ελληνικό για βρέφη. Υπήρχαν κάποια cd του Μότσαρτ και άλλων ευρωπαίων συνθετών ή μουσικές ροκ ενορχηστρωμένες για παιδιά αλλά τίποτα ελληνικό. Θεώρησα, λοιπόν, ότι υπάρχει ένα κενό, ότι τα βρέφη δικαιούνται, έχουν ένα πνευματικό δικαίωμα στο να ακούνε ελληνική μουσική γιατί αυτό τα εμβαπτίζει στην ελληνικότητά τους.

 

Γιατί διαλέξατε τον Βασίλη Τσιτσάνη για το πρώτο από τα cd της σειράς;
Είναι ο πρώτος που θεώρησα ότι αποκωδικοποιεί την ελληνικότητά μας μουσικά. Οι ρυθμοί του είναι συγκεκριμένοι και απλοί. Οι μελωδίες του είναι πεντακάθαρες, ειλικρινείς, απλές -όχι όμως απλοϊκές- εμπνευσμένες, παρμένες σαν να αναβλύζουν από μια πηγή του παρελθόντος που μέσα στα νάματά της εμπεριέχει το παρελθόν, την παράδοση, την ελληνική φύση και δίνει ένα χαμόγελο κατά το άκουσμα. Η μουσική του Τσιτσάνη έχει δράση, έχει ενέργεια. Αυτό που έκανα ήταν να αφαιρέσω τους στίχους και να κρατήσω το ρυθμό, δημιουργώντας κάτι που το ονομάζω «Τσιτσάνειο χαμόγελο».

 

Πώς καταλήξατε στα συγκεκριμένα τραγούδια;
Προσπάθησα τα τραγούδια που διάλεξα να έχουν ένα ρυθμό όσο γίνεται πιο κοντά στα 120bps που είναι ο ρυθμός της καρδιάς μας. Δεν είχαμε σκοπό να δημιουργήσουμε νανουρίσματα, γι’ αυτό διαλέξαμε τα πιο ζωηρά κομμάτια του Τσιτσάνη. Πρόκειται για τραγούδια χαράς, τραγούδια ενός χορού για τα μικρά παιδιά μέσα στην κούνια τους.

tsitsanis_cover-600x535Όπως έχετε πει, έχετε εμπειρία στη μουσική που απευθύνεται σε παιδιά αλλά όχι σε βρέφη. Υπάρχουν διαφορές;
Όλα τα παιδιά έχουν ένα απίστευτο κριτήριο από τη γέννησή τους. Θέλουν την αλήθεια. Ό,τι τους λέμε και είναι ψέματα, το απορρίπτουν και δεν τους αρέσει. Θεωρώ ότι ο Τσιτσάνης δεν λέει ψέματα με τη μουσική του αλλά αλήθειες. Η έμπνευσή του είναι πηγαία. Έτσι, όταν τον ακούσουν τα παιδάκια -άσχετα αν είναι 5 μηνών ή 5 ετών- έχουν την ίδια ανταπόκριση.

 

Ποιες αλλαγές έχουν γίνει ώστε τα τραγούδια να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μωρών;
Έχω προσεγγίσει την οργανική διάταξη των τραγουδιών, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια πρωινή διάθεση. Τα τραγούδια του Τσιτσάνη μετατράπηκαν από τραγούδια της νύχτας για μεγάλους σε τραγούδια της μέρας για μικρούς, για μικρά παιδιά. Όλα τα όργανα που επιλέχθηκαν παίζουν ενεργό ρόλο. Κινούνται μελωδικά ή ρυθμικά. Δεν υπάρχουν όργανα «κομπάρσοι» που να παίζουν μακριές νότες για να γεμίσει απλώς το άκουσμα. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν μπάσα όργανα. Δεν υπάρχει καθόλου μπάσο. Έχει αντικατασταθεί από ένα φαγκότο ή από ένα μπάσο κλαρίνο. Όλα τα υπόλοιπα πνευστά δημιουργούν ήχους πιο κοντά στη φωνή της μάνας. Δεν υπάρχει μπουζούκι, δεν υπάρχουν βαθιά κρουστά, δεν υπάρχει κιθάρα. Υπάρχει το μπαγλαμαδάκι -πολύ σποραδικά όμως- το ξυλόφωνο, το μεταλλόφωνο, το τρίγωνο, όργανα που παραπέμπουν στη μουσική ενός μαγικού κουτιού. Όλα τα όργανα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, χωρίς να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο. Ηχούν ανέμελα, προσδίδουν στην κάθε στιγμή ένα χαμόγελο.

 

Η μουσική από τα «Λάχανα και Χάχανα» έχει αγαπηθεί πολύ από τα παιδιά. Πιστεύετε ότι το νέο σας εγχείρημα θα γνωρίσει την ίδια επιτυχία;
Πάντα πιστεύω ότι αυτό που κάνω θα έχει επιτυχία γιατί το κάνω ανιδιοτελώς. Η δημιουργία είναι μεγάλη υπόθεση. Αν δεν έχεις τη δυνατότητα να επικοινωνήσεις με τα παιδιά, δεν σου βγαίνει. Όταν δημιουργώ για παιδιά μπαίνω σε μια συναισθηματική τοποθέτηση που ενσυνείδητα εκείνη τη στιγμή ζω σαν παιδί. Βλέπω τα τραγούδια στα «Λάχανα και Χάχανα» που κοντεύουν ίσα με 100 και αναρωτιέμαι από πού ήρθαν αυτά; Είναι δικά μου; Ήρθαν σε στιγμές που δεν τα περίμενα. Δεν ξέρω πώς δημιουργείς κάτι που αρέσει στα παιδιά, παρόλο που το έχω ήδη κάνει. Δημιουργώ με την πεποίθηση να αρέσει στα παιδιά. Όταν κάνω κάτι, αν δεν μου έχει βγει όπως το θέλω, δεν προχωράω. Όταν θεωρώ ότι η δική μου παρέμβαση σε κάτι που έχω κάνει είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, τότε θεωρώ ότι αυτό θα αρέσει στα παιδιά.

Παραμυθένιες ιδέες διακόσμησης με Αλεξανδρινό

Υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να παρουσιάσετε τα Αλεξανδρινά καθ όλη την διάρκεια των Χριστουγέννων. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ακολουθήσετε τα παρακάτω απλά βήματα!

 

Γυάλινα στολίδια για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο

RS66208_1 von 4_Christbaumkugel mit dem Weihnachtsstern_Schritt 1Αρχικά, βάζετε βρύα στις γυάλινες μπάλες.

 

RS66209_2 von 4_Christbaumkugel mit dem Weihnachtsstern_Schritt 2Μετά, τοποθετείτε το μίνι αλεξανδρινό στην γυάλινη μπάλα χωρίς το γλαστράκι του.

 

RS66210_3 von 4_Christbaumkugel mit dem Weihnachtsstern_Schritt 3Έπειτα, πολύ απλά γεμίστε το χώρο που θα μείνει κενό με βρύα.

 

RS66211_4 von 4_Christbaumkugel mit dem Weihnachtsstern_fertigsmallΚαι είστε έτοιμοι να διακοσμήσετε το δέντρο σας με τις υπέροχες, Χριστουγεννιάτικες Αλεξανδρινές μπάλες. Τόσο εύκολο!

 

Κρεμαστές γλάστρες

2014-weihnachtssterne-sky-planter-step1smallΑυτός ο νέος τρόπος παρουσίασης των Αλεξανδρινών μπορεί να πραγματοποιηθεί εύκολα με τις κατάλληλες γλάστρες. Με τη χρήση μιας κρεμαστής γλάστρας το Αλεξανδρινό μεταμορφώνεται μαγικά!

 

2014-weihnachtssterne-sky-planter-step2smallΑρχικά, αφαιρέστε μαλακά το Αλεξανδρινό από την γλάστρα του και αφαιρέσετε το περιττό χώμα κουνώντας το απαλά ή με τα χέρια σας.

 

2014-weihnachtssterne-sky-planter-step3smallΠάρτε την κρεμαστή γλάστρα και αρχικά τοποθετήστε τη βάση από τερακότα στον πάτο της, ώστε να ρυθμιστεί η παροχή νερού. Μετά τοποθετήστε το Αλεξανδρινό και βάλτε έναν προστατευτικό δακτύλιο από δίχτυ, ούτως ώστε να εμποδίσετε το Αλεξανδρινό να πέσει όταν είναι αναποδογυρισμένο. Και αυτό είναι όλο! Η κρεμαστή σας γλάστρα είναι έτοιμη!

 

2014-weihnachtssterne-sky-planter-step4smallΕίναι εύκολο να ποτίσετε την γλάστρα μέσα από τις τρύπες που υπάρχουν στον πάτο της. Επιπλέον, η τερακότα που έχει τοποθετηθεί συγκρατεί το νερό και έτσι το φυτό δεν στάζει.

 

Ο Κάθετος Κήπος

2014-weihnachtssterne-vertical-garden-step1Για να φτιάξετε τον «Κάθετο Κήπο» το μόνο που χρειάζεστε είναι εμποτισμένοι και αδιάβροχοι σάκοι φύτευσης, ειδικά σχεδιασμένοι για τοποθέτηση σε τοίχο. Με τον κατάλληλο χειρισμό, εγγυώνται ότι ο τοίχος θα παραμείνει στεγνός μετά το πότισμα. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από καταστήματα με είδη κήπου και ανθοπωλεία.

 

2014-weihnachtssterne-vertical-garden-step2Για αρχή, γεμίστε κατά ένα τρίτο τον αδιάβροχο τσόχινο σάκο με κοινό χώμα.

 

2014-weihnachtssterne-vertical-garden-step3Έπειτα, τοποθετήστε μέσα τα Αλεξανδρινά σας. Τα φυτά πρέπει να αφαιρεθούν με προσοχή από τις γλάστρες τους και να τοποθετηθούν στον σάκο με φορά ελαφρώς προς τα εμπρός.

 

2014-weihnachtssterne-vertical-garden-step4Μην φοβηθείτε να τοποθετήσετε πολλά λουλούδια μαζί. Η σύνθεσή σας θα φαίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακή όταν ο σάκος κρεμαστεί στον τοίχο.

 

ov-dornrschen-4_20140912161039_zoomΚαι η σύνθεσή σας είναι έτοιμη!

Θυμηθείτε όμως ότι στα Αλεξανδρινά δεν αρέσει το πολύ νερό. Για να αποφύγετε την υπερβολική συσσώρευση νερού, πρέπει να ποτίζετε προσεκτικά και τακτικά, ρίχνοντας λίγο νερό στο πίσω μέρος του σάκου.

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Αλεξανδρινό επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.stars-for-europe.com