Έχοντας διαβάσει το δημοφιλέστερο βιβλίο του βραβευμένου (και ίσως πιο πολυδιαβασμένου) σύγχρονου Βρετανού συγγραφέα παιδικών βιβλίων David Walliams, η προσδοκία για την παράσταση “Η Συμμορία του Μεσονυκτίου” στο θέατρο Άνεσις δεν είχε προηγούμενο. Τα παιδιά μου αδημονούσαν για την πρεμιέρα και μαζί τους κι εγώ, αφού οι Κυριακές στο θέατρο αποτελούν αναμφίβολα την αγαπημένη μας χειμερινή έξοδο.

Με τον ίδιο ενθουσιασμό παρακολούθησαν και την παράσταση, από την αρχή της μέχρι το τέλος, χάρη στην διασκευή της Άνδρης Θεοδότου που διατήρησε σχεδόν ακέραιο το κείμενο, τον Δημήτρη Δεγαΐτη που σκηνοθέτησε έξυπνα, με ζωηρό ρυθμό, αλλά και μια φοβερή ομάδα νέων ηθοποιών που έπεισαν απόλυτα τους μικρούς θεατές με την πηγαία τους ζωντάνια.

Η ιδέα να “ανέβει” το έργο αυτό στην ελληνική σκηνή (έχει ήδη γίνει θεατρικό στη Μ. Βρετανία, αλλά και ταινία) αποδεικνύεται εξαιρετική…

Η δύναμη της παιδικής φαντασίας

Η ιστορία ξεκινά με τον Τομ, ένα μικρό αγόρι, να μεταφέρεται στο νοσοκομείο έπειτα από ένα χτύπημα στο κεφάλι. Ο τρομακτικός εμφανισιακά μα καλόκαρδος θυρωρός τον οδηγεί στον παιδιατρικό θάλαμο, όπου τον υποδέχεται η κακιασμένη Προϊσταμένη, η οποία έχει βάλει σκοπό να κάνει τη ζωή των μικρών ασθενών ακόμα πιο δύσκολη. Το κάθε ένα από τα παιδιά που βρίσκονται εκεί αντιμετωπίζει το δικό του πρόβλημα (λιγότερο ή περισσότερο σοβαρό), όμως η ασθένεια δεν αποτελεί τον μοναδικό κοινό τους παρανομαστή. Όλα είναι παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους. Πόσο χειρότερη θα μπορούσε να είναι η ζωή τους;

Κι όμως, ούτε στιγμή δεν σε αφήνει η “Συμμορία του Μεσονυκτίου” να μελαγχολήσεις! Τα παιδιά μέσα (ή χάρη) στις τεράστιες δυσκολίες τους (το ένα δεν βλέπει τίποτα, έπειτα από χειρουργείο στα μάτια, το άλλο δίνει μάχη με τον καρκίνο) έχουν έρθει πιο κοντά, έχουν γίνει μια “συμμορία” που συνεργάζεται άριστα προκειμένου να καταφέρει όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να ξαναβρεί τη χαρά! Πώς; Μέσα από την αστείρευτη παιδική φαντασία και το παιχνίδι που αποτελούν το απόλυτο καταφύγιο της ψυχής και της δίνουν τέτοια ώθηση ώστε… να μπορείς να χορέψεις ακόμα κι αν έχεις σπάσει και τα δύο σου πόδια!

“Η ζωή μας είναι πολύτιμη, γι’αυτό θα πρέπει να είμαστε καλοί ο ένας με τον άλλον κάθε λεπτό”

Αυτό δεν είναι το μοναδικό μήνυμα που μεταφέρει η παράσταση. Με λόγια απλά και μπόλικες δόσεις χιούμορ, το έργο δίνει στα παιδιά να καταλάβουν τι θα πει συμπερίληψη, πόσο πιο δυνατοί γινόμαστε όταν λειτουργούμε “μαζί” και πόσο πιο πιθανό είναι τότε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Κυρίως, όμως, τους θυμίζει πόση χαρά μπορεί να μας δώσει το να βοηθήσουμε κάποιον άλλον να πραγματοποιήσει τα δικά του όνειρα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να αναβάλλουμε για λίγο τα δικά μας.

“Η ζωή μας είναι πολύτιμη, γι’αυτό θα πρέπει να είμαστε καλοί ο ένας με τον άλλον κάθε λεπτό”, λέει ο συμπαθέστατος θυρωρός προς το κλείσιμο, συνοψίζοντας όλη την ουσία όχι μόνο του έργου, αλλά και της ύπαρξής μας.

Να την δείτε!

Με μοναδικό αδύναμο σημείο τον φωτισμό (που στερεί λίγο από τη μαγεία της παιδικής φαντασίας), η παράσταση είναι από αυτές που έχει νόημα να δείτε φέτος με τα παιδιά σας, ειδικά αν αυτά είναι άνω των 5-6 ετών.

Διαβάστε ακόμα:

Παιδικό θέατρο: Αυτές είναι οι παραστάσεις που δεν πρέπει να χάσετε φέτος!

4 + 1 συμβουλές για να γίνει ευκολότερο το διάβασμα των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες

75 ευρώ για 3 ώρες: Όταν το κόστος της στολής εμποδίζει το παιδί να συμμετέχει στην παρέλαση