Γράφει η ψυχολόγος Μαργαρίτα Θεοχαροπούλου [2]
Σύμβουλος του Live Without Bullying
Christmas time! Στολισμένες πόλεις, στολισμένα σπίτια, στολισμένα τραπέζια με τα παραδοσιακά γλυκά, μουσικές, φωτάκια, δώρα… η ωραία και παραμυθένια όψη των Χριστουγέννων. Σε επόμενο άρθρο θα μιλήσω για την πραγματικότητα περισσότερο. Στο συγκεκριμένο ας μιλήσω για το παραμυθένιο σκηνικό, βρίσκοντας μια πραγματικότητα μέσα σε αυτό και ας εστιάσω στα παιδιά περισσότερο, ως έχουμε και μανούλες αναγνώστριες.
Οι άνθρωποι έχουν οργανώσει τις ημέρες των Χριστουγέννων σαν ένα μεγάλο παραμύθι. Μάλιστα το κατασκευάζουν και γύρω τους, στήνουν το σκηνικό για να το ζήσουν με πιο πραγματικό τρόπο. Έχουν την ανάγκη τις ημέρες των Χριστουγεννιάτικων αργιών να ξεκουραστούν σωματικά και ψυχικά, να ανακουφίσουν σώμα και πνεύμα, να βρουν μέσα στα καθημερινά τους προβλήματα ένα πνευματικό pause, να «ξεφύγουν» λίγο, που λέμε..
Αναζητούν λοιπόν την αίσθηση μια ασφάλειας, έστω και πλασματικής, για να δώσουν ένα παροδικό καταφύγιο στον εαυτό τους. Θυμούνται πότε να ένιωθαν τη μεγαλύτερη ασφάλεια… όταν ήταν παιδιά οι περισσότεροι.. τότε που τους διάβαζαν παραμύθια και έβλεπαν παιδικές ταινίες και μπορούσαν να τρώνε γλυκά και ζαχαρωτά… ασφάλεια. Έτσι δημιούργησαν έναν τόπο και χρόνο «παιδικής ασφάλειας» με τη γιορτή των Χριστουγέννων. Καθώς μέσα στην έννοια της ασφάλειας περιλαμβάνεται και η σταθερότητα, επέλεξαν τα Χριστούγεννα, που είναι κάθε χρόνο μια σταθερή γιορτή.
Σε αυτό το σκηνικό των Χριστουγέννων περιλαμβάνεται και ο ερχομός του Άη Βασίλη που φέρνει το δώρο, το οποίο το παιδί έχει ζητήσει! Είναι μύθος ή υπήρξε αυτός ο Άγιος, δεν ξέρω… αυτό που ξέρω είναι πως είναι μέρος του κατασκευασμένου μύθου. Ένα παιδί πιστεύει στο μύθο του Άη Βασίλη τα Χριστούγεννα. Η κατάρριψη του μύθου έρχεται όταν το ίδιο το παιδί οδηγήσει το γονιό στην αλήθεια. Αυτό θα γίνει όταν μάθει το παιδί να ξεχωρίζει το πραγματικό από το φανταστικό και καταφέρει να βρίσκει την ασφάλεια μέσα στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής του. Δηλαδή, όταν μάθει να βρίσκει τρόπους και εναλλακτικές λύσεις στα προβλήματά του, όποια κι είναι αυτά και να διαχειρίζεται με υγιή τρόπο τα δυσλειτουργικά του συναισθήματα. Τότε θα οδηγήσει τον γονιό στην αλήθεια και θα σταματήσει να βρίσκει στους μύθους την συναισθηματική ανακούφιση που χρειάζεται.
Το λάθος πολλών γονιών είναι ότι μερικές φορές συντηρούν με νύχια και με δόντια το μύθο ζωντανό, ενώ το παιδί τους έχει αποσυνδεθεί συναισθηματικά από εκείνον. Άλλο λάθος είναι όταν υποτιμούν τον Άγιο Βασίλη και αρνούνται στο παιδί την ύπαρξή του. Ένα παιδί που συνεχίζει να διατηρεί τους μύθους ζωντανούς μέσα του και αρνείται να τους εγκαταλείψει, ενώ όλοι οι συνομήλικοι το έχουν καταφέρει, σημαίνει ότι κάπου καταπονείται ψυχολογικά και ακόμη χρειάζεται τον μύθο, αφού ο ψυχισμός του είναι ευάλωτος να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές συγκρούσεις σε πραγματικό επίπεδο.
Κλείνοντας, ας προβληματιστούμε λίγο περισσότερο και για τον λόγο που οι ενήλικες συντηρούν κάθε χρόνο το παραμυθένιο σκηνικό των Χριστουγέννων…
Καλή Χρονιά με Υγεία. Δώστε και λάβετε Αγάπη άνευ όρων…αυτή φαίνεται τελικά να είναι η μεγαλύτερη αίσθηση Ασφάλειας.
photo credit: Verónica Grech