- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

“Είναι σαν αγρίμι στο κλουβί”: Κραυγή αγωνίας μιας μαμάς για την ανάγκη να ανοίξουν τα Ειδικά Σχολεία

Οι γονείς παιδιών ΑμΕΑ [2] το τελευταίο διάστημα έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου σε μια προσπάθεια να εισακουστεί το αίτημά τους και το Υπουργείο Παιδείας να μεριμνήσει ούτως ώστε να επαναλειτουργήσουν με τους απαραίτητους κανόνες υγιεινής τα ειδικά σχολεία και τα ΚΔΑΠ καθώς η αποχή των παιδιών από τα εκπαιδευτικά τους προγράμματα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική και όχι μόνον υγεία τους.

Μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί κάποια οδηγία για τα σχολεία για το τι θα γίνει με την λειτουργία αυτών των σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών δομών γεγονός που ανησυχεί τους γονείς που πλέον αδυνατούν να διαχειριστούν τα προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών τους.

Όπως επισημαίνουν οι γονείς το κλείσιμο των δομών ειδικής αγωγής έχει επιδράσει αρνητικά στη  λειτουργικότητα και τον ψυχισμό των παιδιών ΑΜΕΑ καθώς παρατηρούνται παλινδρόμηση, έκπτωση δεξιοτήτων, κοινωνικός αποκλεισμός. Μάλιστα εξηγούν ότι “Η Ειδική Αγωγή ΔΕΝ είναι μόνο Παιδεία… Είναι ΘΕΡΑΠΕΙΑ για τα παιδιά” [2] και για αυτόν ακριβώς το λόγο η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πρέπει να βρει μια λύση για τα σχολεία αυτά.

Η κραυγή αγωνίας μιας μαμάς για το άνοιγμα των Ειδικών Σχολείων

Πρώτα τα ειδικά σχολεία έπρεπε να ανοίξουνε, πρώτα αυτά έπρεπε .
Τι επιστήμονες είστε; Τον αυτισμό δεν τον διδαχτήκατε ποτέ; Πουθενά;Συμβούλους δεν έχετε να σας πούνε;

Ελάτε σπίτια μας.
Να δείτε πως ζούμε!
Και αν δεν τ´ανοίξετε μετά το κρίμα πάνω σας.

Μήνυμα που έλαβα από μητέρα και ταυτίζομαι απόλυτα:
«Στο σπίτι η κατάσταση είναι απερίγραπτη.
Αν δεν το ζεις δεν το πιστεύεις.
Κοιμάται στις 7 το πρωί για βράδυ .
Ξυπνάει μετά από τέσσερις ώρες το πολύ και είναι σαν αγρίμι στο κλουβί.
Πήγαινε στο κέντρο διημέρευσης τα πρωινά .
Πήγαινε και 2 Σάββατα το μήνα στο ΚΔΑΠ ΜΕΑ σε ημερήσιο πρόγραμμα.
Καμία άλλη έξοδο.
Έχει καταλάβει κανείς τη δική μας καθημερινότητα; Σε μας δεν θα χτυπήσει το τηλέφωνο να του πει ο φίλος του «πάμε για καφέ στην πλατεία».
Σε μας δεν θα περάσει η παρέα του και θα πάνε για άραγμα στην παραλία.
Πολλά παιδιά σαν το δικό μου η μόνη τους έξοδος ήταν το σχολείο τους.
Η μόνη του επαφή με συνομήλικους .

Δεν καταλαβαίνει που πήγαν οι θεραπευτές του,που εξαφανίστηκαν οι συμμαθητές του, δεν αντιλαμβάνεται γιατί δεν μπορεί να πάει σχολείο.

Σταμάτησε να τρώει στο τραπεζι μαζί μας.
Δεν απαντάει σε κανέναν μας.
Δεν θέλει να ασχοληθεί με τίποτα,όλη μέρα στο παράθυρο και στο μπαλκόνι με περιοδικα αυτοκινήτων.
Έσπασε τα τζάμια της ντουσιέρας, άγγελο είχαμε κ δεν σφάχτηκε κι αυτός κι εγώ.

Στα χέρια του έχουν ματώσει όλα του τα νύχια,δεν με αφήνει να τον αγγίξω να του τα καθαρίσω .
Πόσο υπομονή και πόσο αγάπη..δεν φτάνει η αγάπη.

Φοβάμαι για το παιδί μου,πάλι φοβάμαι. Έχουμε χάσει τον ύπνο μας, δουλεύει ο πατέρας του με χίλιες έννοιες στον δρόμο,θα μας βρει κανά χειρότερο κακό»

Δείτε το post της μαμάς

Πρώτα τα ειδικά σχολεία έπρεπε να ανοίξουνε,πρώτα αυτά έπρεπε .Τι επιστήμονες είστε;Τον αυτισμό δεν τον…

Gepostet von Η ζωή μου με τον Γιάννη [3] am Sonntag, 17. Mai 2020 [4]