Μία δασκάλα και μαμά εξηγεί αναλυτικά
Πόσο συχνά έχουμε όλοι μας ακούσει, είτε ως παιδιά, είτε ως φίλοι συμμαθητών μας, από τους γονείς το «εμείς» σε ό,τι αφορά το διάβασμα για τα μαθήματα, τους βαθμούς στο σχολείο ή την επιτυχία στις πανελλαδικές.
Η δασκάλα και μαμά Χριστίνα Μπέσιου θίγει αυτό το θέμα, τονίζοντας, ότι μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, ωστόσο αν το σκεφτούμε καλύτερα έχει σημασία.
Με μία ανάρτησή της στο Instagram, δίνει μία αναλυτική εξήγηση στο γιατί αυτό το «εμείς» περνά λάθος μηνύματα.
«Ας παραδεχθούμε οι γονείς πόσες φορέ έχουμε βάλει αυτό το πρώτο πρόσωπο στα ρήματα διαβάζω, μελετώ, γράφω, παίρνω κλπ, όταν αναφερόμαστε στα μαθήματα για το σχολείο. Και πόση επιμονή να το λέμε. Ή το έχουμε συνηθίσει ή το πιστεύουμε και το λέμε. Αυτό το εμείς.
Είναι ωραίο το εμείς, αλλά δεν πάει πακέτο σε όλα. Ταιριάζει σε αυτά που μας πάνε ένα βήμα πιο μπροστά, όχι αυτά που μας κρατάνε ακίνητους ή μας πάνε πιο πίσω.
Η μελέτη στο σπίτι είναι καθήκον του μαθητή κι ο γονέας είναι εκεί, διαθέσιμος για να κατευθύνει, να υποστηρίξει αν χρειαστεί, να έχει την εποπτεία, να βοηθήσει στην οργάνωση, να υπενθυμίσει, να εξηγήσει κάτι που μππορεί να τον δυσκολέψει.
Αυτές οι ερωτήσεις του τύπου: «Πόσα έχουμε να κάνουμε σήμερα;», «Έχουμε πολλά για διάβασμα;» ή δηλώσεις της μορφής: «Ναι, τα διαβάσαμε το πρωί», «Εμείς έχουμε διαβάσει όλα τα μαθήματα», «Πήραμε άριστα στην ορθογραφία!» δεν είναι είναι καλό να λέγονται.
Δεν είναι «εμείς διαβάσαμε». Τα παιδιά διαβάζουν, μελετούν. Όχι, εμείς οι γονείς παρέα με τα παιδιά. Αν βάζουμε το «εμείς» στα λόγια μας και στις πράξεις μας την ώρα της μελέτης στο σπίτι, δίνουμε λάθος μήνυμα.
Θέλουμε τα παιδιά να αυτενεργούν, να λειτουργούν αυτόνομα, να ξέρουν τι σημαίνει “σε βοηθώ”, να ζητούν κάτι συγκεκριμένο κι όχι να νιώθουν πως δεν μπορούν χωρίς εμάς, όχι είμαι εδώ για να σου πω, τι θα γράψεις.
Τα παιδιά χρειάζεται να μπορούν να μελετούν μόνα τους, χωρίς να έχουν ανάγκη μόνιμα έναν άνθρωπο ακριβώς δίπλα τους, να τους ανοίγει τα βιβλία, να οργανώνει την τσάντα τους, κλπ. Στόχος είναι να αποκτήσουν συνειδητή στάση απέναντι στη μάθηση.
Μακάρι αυτό το «εμείς» που τόσο συχνά λέμε οι γονείς για την ώρα της μελέτης ή το αποτέλεσμά της να ήταν ο στόχος μας για το υπόλοιπο της ημέρας στα ρήματα: παίζω, συζητάω, τρέχω, αγκαλιάζω»
