“Ένα δέντρο μια φορά!” Το γλυκύτατο παραμύθι που μας έστειλε ο Θεοδόσης, μαθητής της Ε’ Δημοτικού

Μια φορά πριν από πολλά πολλά χρόνια κάπου στην μακρινή σαβάνα της Αφρικής ζούσε μια νεαρή πανθηρίνα. Ηταν έτοιμη να γεννήσει τα μωρά της. Δεν έβρισκε όμως κανένα ασφαλές μέρος και ήταν πολύ αναστατωμένη.
Αντίκρισε τότε έναν ψηλό, μεγάλο και με πλούσια κλαδιά ευκάλυπτο! Τα πολλά και μεγάλα φύλλα του ήταν ό,τι έπρεπε για να κρύψει μέσα τους τα νεογέννητα μωρά της. Πήγε λοιπόν κοντά του και τον ρώτησε :
– Θα μπορούσατε να με βοηθήσετε;
– Βεβαίως τι θέλεις;
– Οπως βλέπεις είμαι έγκυος και δεν βρίσκω κανένα ασφαλές μέρος για τα μωρά μου. Θα μπορούσα να μείνω στην κορυφή σου που τα μωρά μου θα είναι ασφαλή;
– Μα φυσικά! απάντησε με καλοσύνη ο ευκάλυπτος.

Και έτσι και έγινε! Ήρθαν στον κόσμο τρία μικρά όμορφα αξιολάτρευτα πανθηράκια! Δυο αρσενικά και ένα θηλυκό!
Η πανθηρίνα λίγο αργότερα έφυγε για να βρει τροφή για τα μικρά της, όμως ένα άγριο λιοντάρι μυρίστηκε τα μικρά και τρυφερά μωρά και αποφάσισε να πάει στον ευκάλυπτο. Έκανε μια προσπάθεια να σκαρφαλώσει όμως ο καλός ευκάλυπτος κούνησε τόσο πολύ τα κλαδιά του που το λιοντάρι όσες φορές και να προσπάθησε να ανεβεί δεν τα κατάφερε! Εγκατέλειψε λοιπόν την προσπάθεια. Τα πανθηράκια ήταν ασφαλή!!!


Λίγο μετά η μαμά τους γύρισε και τα τάισε.
Τα χρόνια πέρασαν και τα μικρά μας πανθηράκια μεγάλωσαν. Εγιναν μεγάλοι, δυνατοί, όμορφοι πάνθηρες που ζούσαν στη σαβάνα. Ποτέ όμως μακριά από τον ευκάλυπτο που πάντα θεωρούσαν σπίτι τους.
Ήταν τα ογδοηκοστά γενέθλια του ευκαλύπτου. Οι μικροί του φίλοι ήθελαν να του κάνουν ένα δώρο.

Όμως καθώς έλειπαν για να κυνηγήσουν ένας ξυλοκόπος τον έκοψε με το τσεκούρι του! Φόρτωσε στο φορτηγό του τον ευκάλυπτο και έφυγε για την Νέα Υόρκη! Εκεί τον πούλησε σε μια βιομηχανία για να γίνει χαρτί.
Ο ευκάλυπτος ήταν πληγωμένος, στενοχωρημένος, ένιωθε μεγάλη μοναξιά και νοσταλγία για τον τόπο του και τους φίλους του. Γι’ αυτό και ο κορμός του κάθε μέρα μίκραινε και μίκραινε ώσπου πια ολόκληρος δεν θα έβγαζε ούτε μια σελίδα χαρτί….

Οι άνθρωποι της βιομηχανίας τον πέταξαν στα σκουπίδια γιατί τους ήταν άχρηστος!


Εκεί δυο μικρά, φτωχά παιδάκια από την Αφρική τον βρήκαν πεταμένο και τον πήραν για να παίξουν μαζί του. Οι μέρες περνούσαν και μια μέρα μια φιλανθρωπική οργάνωση βοήθησε τα παιδιά και τους γονείς τους να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους την Αφρική! Όμως τα παιδιά δεν άφησαν τον κορμό που τόσο καιρό έπαιζαν και τον πήραν μαζί τους.

Όταν έφτασαν στην χώρα τους είπαν στους γονείς τους να τα βοηθήσουν να ξαναφυτέψουν τον ευκάλυπτο!
Πήγαν και σαν από θαύμα τον φύτεψαν στο μέρος από όπου τον είχαν κόψει!!!
Τα πανθηράκια ήταν εκεί κοντά σε κάτι πέτρες, είδαν τον ευκάλυπτο και πήγαν κοντά του! Αυτός από την χαρά του που τα ξαναείδε έγινε πάλι τεράστιος, φουντωτός και μεγαλύτερος από πριν…

Αντωνέλος Θεοδόσης
Εκδόσεις Θ.Α.

Μαθητής Ε’ Δημοτικού