- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Ένα μάθημα ζωής από μια μαμά-αγωνίστρια που αξίζει όλοι να δώσουμε στα παιδιά μας

Η Sarah Geary εργάστηκε στην χώρο της κινηματογραφικής βιομηχανίας, στην πατρίδα της, το Λονδίνο, πριν μετακομίσει στη Ν. Υόρκη και εργαστεί στον αντίστοιχο χώρο του θεάματος και των τεχνών. Έπειτα, μετακινήθηκε στον τομέα των δημοσίων σχέσεων και εργάστηκε στον πολυτελή οίκο Mulberry. To 2009 διαγνώστηκε με ALS (Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση), τη νευρολογική διαταραχή που κατά κανόνα επιφέρει τον θάνατο στους ασθενείς μέσα σε 5 περίπου χρόνια. Το 2010, η Sarah, ο σύζυγός της και τα δύο τους παιδιά μετακόμισαν στο Los Angeles, όπου και συνεχίζουν να ζουν. Από το 2011, η ίδια βρίσκεται καθηλωμένη σε μία καρέκλα, αδύναμη να μιλήσει ή να κινηθεί.

Στο παρακάτω κείμενο, η ίδια, αναφερόμενη στην κατάστασή της, στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα ζωής προς κάθε γονιό:

«Το 2020 σε καμία περίπτωση δεν ήταν η χρονιά μου. Τον περασμένο Ιανουάριο παραλίγο να πεθάνω, οπότε η μητρότητα απέκτησε για εμένα μια απήχηση βαθύτερη από ποτέ άλλοτε και έτσι αποφάσισα να επικεντρωθώ στο τώρα και όχι στο μέλλον, το οποίο είναι από κάθε άποψη εντελώς αβέβαιο.

Δεν έχω καταφέρει να κινηθώ ή να μιλήσω τα τελευταία 10 χρόνια, οπότε η καραντίνα για εμένα δεν άλλαξε τίποτε στη ζωή μου. Νιώθω όμως τρομερή ευγνωμοσύνη που έχω τα παιδιά μου στο σπίτι και η περίοδος συμπίπτει ακριβώς με την απόφασή μου να γίνω η καλύτερη μητέρα που έχω ποτέ υπάρξει.

Μπορεί να μην είμαι σε θέση να αγκαλιάσω ή να φιλήσω τα παιδιά μου ή να βγω με την κόρη μου για ψώνια, αλλά μπορώ να τους δείξω, ότι οι σωματικές προσκλήσεις δεν μεταφράζονται σε πνευματική ή συναισθηματική ανικανότητα και, ότι το να τα καταφέρνεις παρά την οποία δυσκολία βρεθεί μπροστά σου είναι αυτό που τελικά σε διαμορφώνει ως άνθρωπο και σου δίνει δυνάμεις που δεν φανταζόσουν ποτέ ότι είχες.

Και η δική μου μητέρα ήταν πολύ άρρωστη, όταν εγώ ήμουν μικρή. Προς το τέλος της ζωής της, όταν ο πατέρας μου έπρεπε να ταξιδέψει με την δουλειά του, εγώ επέστρεφα από τις σπουδές μου, ώστε να μην χρειαζόταν να μένει μόνη της. Κοιμόμουν στο κρεβάτι δίπλα της, την βοηθούσα να κάνει μπάνιο και –αρκετά συχνά- της μιλούσα καθησυχαστικά, όταν η φαρμακευτική αγωγή που λάμβανε της προκαλούσε τρομακτικές ψευδαισθήσεις. Είναι εκείνες οι στιγμές που το παιδί γίνεται ο ενήλικες και που βλέπω τελευταία να επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά με τα δικά μου παιδιά. Ήξερα από μικρή ηλικία τι σημαίνει να υποφέρεις πολύ, αλλά και να είσαι πραγματικά γενναίος και ένιωθα τρομερά τυχερή που είχα τη συγκεκριμένη μαμά για μαμά μου. Έτσι, όταν η κόρη μου μού λέει, ότι νιώθω ευγνωμοσύνη που έχει εμένα για μαμά, καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοεί.

Η Sarah Geary με τον σύζυγό της, Tim

Τα παιδιά μου βρίσκονται τώρα στην εφηβεία και έχουν ζήσει την κατάστασή μου για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους. Δεν τους ήταν εύκολο, αλλά τα βλέπω να γίνονται άτομα όλο και πιο ανθεκτικά, να στρέφονται όλο και περισσότερο το ένα προς το άλλο για τις σοβαρές αποφάσεις που πρέπει να πάρουν. Επίσης, έχουμε έρθει όλοι πιο κοντά ως οικογένεια και έχουμε δεθεί τρομερά με ορισμένους φανταστικούς φίλους μας που έχουν βοηθήσει να μάθουν τα παιδιά μου την πραγματικά βαθιά και πολύτιμη αξία της φιλίας και της κοινότητας. Έπειτα, είναι ο άνδρας μου ο Tim, ο οποίος κυριολεκτικά μου έσωσε τη ζωή τον περασμένο Ιανουάριο και που έχει μιλήσει στα παιδιά μας με απίστευτη σαφήνεια και ειλικρίνεια σε όλο αυτό το ταξίδι της ζωής μας.

Είναι προφανές, ότι τα παιδιά μου είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο για εμένα και σκοπεύω να παλέψω με νύχια και με δόντια για να τους δώσω τη μητέρα που αξίζουν. Τα ενθαρρύνω να βλέπουν πάντα το ποτήρι μισογεμάτο και τους λέω, ότι συγκριτικά με πολλούς άλλους ανθρώπους ανά τον κόσμο, είμαστε στην πραγματικότητα πολύ τυχεροί. Έχουμε έναν υπαίθριο χώρο και μου δίνει μεγάλη χαρά να βλέπω την οικογένειά μου να κολυμπά στην πισίνα, ενώ πάντα ανυπομονώ για τα υπέροχα γεύματα που ετοιμάζει κάθε βράδυ ο Tim στην κουζίνα. Είναι αυτές οι μικρές στιγμές που χτίζονται η μία πάνω στην άλλη, για να φτιάξουν ένα πολύ σημαντικό όλον. Και αυτό που λέω στα παιδιά μου είναι, ότι παρά το δύσκολο παρόν μας, δεν θα πρέπει ποτέ να σταματήσουν να κάνουν μεγάλα όνειρα.

Έχουμε μάθει, στην πορεία μας αυτήν, να μη δίνουμε βάση ακόμα και στις πιο δυσοίωνες προβλέψεις. Ξέρουμε, ότι το καλύτερο όπλο που έχουμε σε αυτόν τον αγώνα είναι η αγάπη μας ο ένας για τον άλλον και αυτό είναι κάτι που έχει αποδειχτεί, ξανά και ξανά και ξανά

Πηγή: thriveglobal.com

photo credit: dadushin.com [2]