- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

“Έχασα το παιδί μου, λίγο πριν μπω στον όγδοο μήνα της κύησης”: Μαμά εξομολογείται πώς τίμησε τη μνήμη του…

"Έχασα το παιδί μου, λίγο πριν μπω στον όγδοο μήνα της κύησης": Μαμά εξομολογείται πώς τίμησε τη μνήμη του...

Πριν δύο χρόνια έχασα το δεύτερο παιδί μου [2], λίγο πριν μπω στον όγδοο μήνα της κύησής του.

Πέρυσι, στην πρώτη επέτειο της απώλειας, συζητήσαμε με τον γιο μου τον Χρήστο, και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα γλυκό, για να τιμήσουμε τον αδερφό του που δεν πρόλαβε να γνωρίσει.

Ο Χρήστος διάλεξε το γλυκό: «Θέλω χαλβά σιμιγδαλένιο μαμά!», και σκέφτηκε να το κάνουμε σαν γενέθλια. Είπε από μόνος του ότι θα βάλουμε ένα κεράκι, «Αφού πριν ένα χρόνο γεννήθηκε μαμά», και με ενθουσιασμό απαίτησε να σβήσει αυτός το κεράκι, και να φάει δύο κομμάτια, ένα για τον ίδιο, και ένα για τον αδερφό του, «αφού αυτός δε μπορεί».

Ήταν πολύ όμορφα, συγκινητικά αλλά και χαρούμενα.

Είπαμε δύο λόγια όλοι μας για το πώς νιώθουμε, και μετά ο Χρήστος έσβησε το κεράκι και κεραστήκαμε όλοι από ένα κομμάτι –ο Χρήστος έβαλε εννοείται και δεύτερο όπως είπαμε!

Φέτος, στη δεύτερη επέτειο, δεν κάναμε τίποτα. Το είχα στην άκρη του μυαλού μου, αλλά δε μου βγήκε. Υπήρξαν μικρές στιγμές που ένιωσα άσχημα, αλλά οι περισσότερες στιγμές μου είχαν ηρεμία και γαλήνη. Ζούσα ένα όμορφο και γεμάτο καλοκαίρι, κι ήμουν καλά με αυτό.

Οι τελετουργίες για να θυμόμαστε και να τιμάμε τα μωρά μας βοηθούν στη διαχείριση του πένθους, [3] δένουν την οικογένεια και ωθούν προς την έκφραση συναισθημάτων που πολλές φορές δε βρίσκουν άλλον τρόπο να εκφραστούν.

Όμως πριν και πάνω απ΄ όλες τις τελετουργίες, είμαστε εμείς. Οι γονείς που δεν είδαμε τα μωρά μας ζωντανά, ή τα είδαμε για πολύ λίγο. Εμείς, οι οικογένειες που μένουμε πίσω, είμαστε πριν και πάνω απ’ όλα.

Και για να μπορέσουμε να ξαναβρούμε την ισορροπία μας, είναι σημαντικό να ακούμε τις ανάγκες μας, να μην πιεζόμαστε, να μην κάνουμε τίποτα επειδή πρέπει, αλλά να μπαίνουμε στη ροή της ζωής και να ζούμε την κάθε μέρα προσπαθώντας να ακούμε την μικρή φωνή μέσα μας, που μας λέει τι μας ταιριάζει, και τι μας κάνει πραγματικά καλό κάθε στιγμή.

Ίσως φτιάξω και φέτος τον χαλβά τον σιμιγδαλένιο, όχι στην επέτειο πάνω, αλλά κάποια μέρα, ξαφνικά, που θα μου έρθει.

Κι εκεί που θα τον τρώω, θα θυμάμαι το μικρό μου το μωρό που δεν είναι πια [4]εδώ, αλλά είναι πάντα στην καρδιά μου, ακόμη κι όταν δεν του φτιάχνω γλυκό, ακόμη κι όταν το μυαλό μου ταξιδεύει αλλού, ή όταν γελάω ζώντας όμορφες στιγμές.

Να αφηνόμαστε, να αγκαλιάζουμε τον εαυτό μας που έχει πονέσει πολύ, και να τον συγχωρούμε, συντροφιά με ανθρώπους που μας αποδέχονται και μας στηρίζουν.

Και να τον γλυκαίνουμε τον εαυτό μας. Με χαλβά, ή με ό,τι άλλο ποθεί η ψυχή μας.

Μαρία  [5]

Διαβάστε επίσης:

“Βόμβες” από την Λινού: «Είναι εγκληματικό να μην παίρνουμε μέτρα για το άνοιγμα των σχολείων» – Oι 3 προτάσεις της [6]

O 2χρονος Ταξιάρχης έχει διαγνωστεί με αιμορροφιλία και οζώδη σκλήρυνση – Χρειάζεται την άμεση βοήθειά μας [7]

Στέλιος Κρητικός: Περήφανος μπαμπάς – Πρώτος των πρώτων ο γιος του στις Πανελλήνιες – Σε ποια σχολή πέρασε [8]