- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Γιατί το καλοκαίρι είμαστε καλύτεροι γονείς; Επειδή είμαστε… τεμπέληδες!

Οι Αμερικανοί ψυχολόγοι το αποκαλούν “lazy parenting” και ορκίζονται στο ότι αποτελεί το κοινό μυστικό κάθε ευτυχισμένης οικογένειας. Πρόκειται για το “αντίδοτο” του “γονέα ελικόπτερο [2]”, όμως παρόλο που παραπέμπει στην εικόνα του αραχτού και προσκολλημένου στο κινητό γονιού, αυτό που πραγματικά συνιστά δεν έχει καμία σχέση.

Τι σημαίνει “lazy parenting” (“τεμπέλης γονιός”) και τι πλεονεκτήματα έχει;

Είναι αυτό που συμβαίνει στα περισσότερα σπίτια κάθε Παρασκευή βράδυ, όταν μια κοπιαστική εβδομάδα έχει φτάσει στο τέλος της και δεν σου απομένει πια καμία ενέργεια να ετοιμάσεις βραδινό οπότε απλά παραγγέλνεις πίτσα. Είναι αυτό συμβαίνει κατά την διάρκεια των διακοπών, όταν είσαι αραχτή στην ξαπλώστρα και σκέφτεσαι πόση δουλειά και πόσες στοίβες με ασιδέρωτα σε περιμένουν στο σπίτι, ενώ τα παιδιά παίζουν μόνα τους παραδίπλα.

Τις στιγμές εκείνες νιώθεις, ότι απλά είσαι εκεί για να επιβλέπεις να μη χτυπήσει κανείς και να μην πιάσει καμιά φωτιά. Σίγουρα δεν νιώθεις σαν την καλύτερη μαμά του κόσμου και μπορεί ακόμα και ενοχές να έχεις που δεν ασχολείσαι περισσότερο με τα παιδιά του. Στην πραγματικότητα, όμως, προσφέρεις κάτι πολύ σημαντικό.

Το να είσαι μερικές φορές ένας “τεμπέλης” γονιός σημαίνει, ότι σκόπιμα δίνεις στο παιδί σου την ευκαιρία να αναπτύξει μία αίσθηση αυτάρκειας, η οποία σταδιακά θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, την ανεξαρτησία και το αίσθημα ευθύνης του. Σημαίνει με σκέψη και λογική να κάνεις μερικά βήματα πίσω, για να επιτρέψεις στο παιδί σου να προσπαθήσει και να κοπιάσει μόνο του για λίγο, αντί να τρέξει σε εσένα να το “σώσεις”. Σημαίνει να αφήνεις το παιδί σου να ανακαλύπτει πόσα είναι ικανό να καταφέρει μόνο του. Και να διαπιστώνει ότι είναι ικανό για πολλά!

Τα παιδιά έχουν πολλά να κερδίσουν από αυτή την προσέγγιση ανατροφής και ανάλογα με την ηλικία τους, να δουν, ότι δεν χρειάζονται τη μαμά να “τρέχει” για όλα, όταν μπορούν να κάνουν τόσα πολλά πράγματα από μόνα τους -από το να βάλουν νερό στο παγούρι τους, μέχρι να φορέσουν το μαγιό τους και να ετοιμάσουν την τσάντα τους για τη βόλτα. Δεν είναι τυχαίο, ότι κάθε Σεπτέμβριο τα παιδιά μας επιστρέφουν στο σχολείο όχι μόνο σωματικά πιο μεγάλα, αλλά και πιο ώριμα. Σίγουρα η καλοκαιρινή νωχελικότητά μας ως γονείς, έχει παίξει τον ρόλο της… Δεν είναι, μάλιστα, τυχαίο πως αυτή η φαινομενική “αδιαφορία” μας για τους αυστηρούς κανόνες και το πρόγραμμα, βοηθά τα παιδιά να είναι πιο ήρεμα και να παίζουν πιο αρμονικά μεταξύ τους.

Πώς να γίνεις σκόπιμα ένας “τεμπέλης” γονιός και μετά τις διακοπές

credit: www.instagram.com/dragosgontariu/

Η ψυχολόγος Carolyn Wagner [3] που συνιστά ανεπιφύλακτα αυτόν τον τύπο ανατροφής εξηγεί πώς να το κάνουμε σωστά:

Δημιούργησε ένα θετικό πλαίσιο και άσε τα παιδιά να το απολαύσουν

Το θετικό πλαίσιο έχει να κάνει τόσο με τον χώρο του σπιτιού, όσο και με τους λιγότερο σαφείς οικογενειακούς κανόνες. Όρισε, λοιπόν, έναν χώρο μέσα στο σπίτι, στο οποίο το παιδί σου νιώθετε άνετα να κινηθεί, να παίξει και να ανακαλύψει. Ένα ασφαλές δωμάτιο, το οποίο θα περιέχει αντικείμενα κατάλληλα για την ηλικία του, και απλά άσε το παιδί να περάσει τον χρόνο του εκεί όπως θέλει. Στις διακοπές, τα παιδιά μας βιώνουν αυτή την ελευθερία στην παραλία ή τα βράδια στις πλατείες των χωριών. Το στοίχημα είναι να μπορούν να κάνουν το ίδιο και στο σπίτι τους. Εμείς τι κάνουν τις ώρες εκείνες; Απλά υπάρχουμε κάπου εκεί γύρω, για να τα επιβλέπουμε και να παρατηρούμε πώς τα βγάζουν πέρα μόνα τους με τυχόν δυσκολίες που προκύπτουν.

Δώσε, λοιπόν, στο παιδί σου χρόνο και χώρο να “δουλέψει” τις δυσκολίες του και να βρει λύσεις από μόνο του. Αυτός είναι ο στόχος: Να μάθει, ότι είναι ικανό και χωρίς εσένα.

Εξοικειώσου με τις φυσικές συνέπειες

Δίνοντας στο παιδί ευθύνες, ουσιαστικά αποδέχεσαι, ότι κάποιες φορές θα κάνει και πράγματα που δεν θα ήθελες ή που δεν θα του βγουν σε καλό. Δεδομένου, ότι το παιδί δεν κινδυνεύει, το να υποβάλλεται το παιδί στις συνέπειες των αποφάσεών του δεν είναι απαραίτητα κακό.

Έτσι, το να τσιμπηθεί το παιδί από ένα καβουράκι, την ώρα που προσπαθεί να το βγάλει από τα βράχια, θα του δώσει ένα καλό μάθημα χωρίς να το βάλει σε κίνδυνο. Όπως και το να ξεχάσει κάποιο τετράδιο στο σπίτι, ενώ ετοιμάζει τη σχολική τσάντα του για την επόμενη ημέρα.

Ο γονιός που έχει την πολυτέλεια του lazy parenting είναι αυτός που έχει οδηγήσει το παιδί μέσα από τις απαραίτητες διαδικασίες, ώστε να μπορεί να λειτουργεί μόνο του και πλέον κάνει μερικά βήματα πίσω, αφήνοντάς το να νιώσει την ικανοποίηση του πόσα έμαθε και μπορεί να κάνει μόνο του. Κι αν κάτι ξεχάσει το παιδί, κι αν κάπου αποτύχει, θα μάθει από αυτό και θα τα πάει καλύτερα την επόμενη φορά.

Σε γενικά γραμμές, το lazy parenting βασίζεται στη μεταβολή του τρόπου σκέψης μας από “πρέπει να παρέμβω και να το κάνω εγώ αυτό για το παιδί μου” σε “πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω και να δω αν το παιδί μου μπορεί να το καταφέρει μόνο του. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερο χρόνο και περισσότερο κόπο, αλλά αν μπορεί να το κάνει μόνο του, τότε πρέπει να το κάνει!”

Η Carolyn Wagner καταλήγει λέγοντας, ότι ακόμα κι αν δεν μπορούμε να λειτουργούμε 100% τόσο νωχελικά όσο στις καλοκαιρινές μας διακοπές κατά την διάρκεια όλου του υπόλοιπου έτους, είναι τρομερά απελευθερωτικό τόσο για εμάς όσο και για το παιδί να το προσπαθούμε πού και πού. Θα εκπλαγείτε από το πόσα μπορούν να καταφέρουν τα παιδιά σας μόνα τους!