Ένα έργο με λόγο μουσική και τραγούδι «Το προσφυγάκι» διαδραματίζεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο σήμερα και στα λιμάνια της Σμύρνης και του Πειραιά το 1922.
Τρεις επισκέπτες βρίσκονται μπροστά στο άγαλμα που λέγεται Προσφυγάκι και ανακαλύπτουν ότι οι πρόγονοί τους ήταν μαζί στο ίδιο καράβι που τους πήρε από τη Σμύρνη που καιγόταν.
Κουβαλούσαν και οι τρεις ό,τι πολυτιμότερο είχαν. Ο αρχαιολόγος Κωνσταντίνος Κουρουνιώτης ένα αγαλματάκι, η Κυρά Λένη, μια Σμυρνιά νοικοκυρά, ένα εικόνισμα και μία συνταγή της γιαγιάς της και ο Κυρ Ιορδάνης, ένας Σμυρνιός νταής τον τζουρά του.
Θυμούνται και μιλάνε για τους πρόσφυγες πατέρες, μητέρες, παππούδες και γιαγιάδες που μετά τον ξεριζωμό μόχθησαν και πρόκοψαν στις νέες τους πατρίδες και πλούτισαν την Ελλάδα με τις γνώσεις, τις δεξιότητες, τη μουσική, τα τραγούδια, τις μυρωδιές, τις γεύσεις, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους.
Η μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου, Αιμιλία Υψηλάντη με αφορμή το έργο, που σκηνοθετεί από κοινού με τον Γιάννη Καλατζόπουλο, μιλά στο Infokids.gr για την υπέροχη αυτή παράσταση στη μεγάλη σκηνή του «Αργώ», τα εκπαιδευτικά οφέλη του θεάτρου στο παιδί, αλλά και τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίζει το ελληνικό θέατρο.
Ποιο είναι λοιπόν αυτό το Προσφυγάκι που ξεκινά το ταξίδι του στην μεγάλη σκηνή του Αργώ;
Είναι ένα αγαλματάκι που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο πριν από 100 χρόνια διέσχισε το Αιγαίο και ήρθε στην Αττική γη από τα χώματα της Ιωνίας. Αυτό το αγαλματάκι που η επίσημη ονομασία του είναι το βοσκόπουλο με το κουταβάκι, πρωταγωνιστεί στην παράσταση μας για να μας θυμίσει τον ελληνικό πολιτισμό ο οποίος είχε εξαπλωθεί από την Ελλάδα στην Ανατολή σχεδόν μέχρι και την Ινδία και να μας πει ότι τα αγάλματα που είναι στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και σε όλα τα μουσεία του κόσμου κρύβουν μέσα στο σώμα τους, που είναι από πέτρα ή μάρμαρο, πολλές ιστορίες από τη ζωή τους που μπορούμε να τις αφουγκραστούμε αν τα προσέξουμε και τα αγαπήσουμε. Ιστορίες που σίγουρα τα παιδιά έχουν την ικανότητα να ακούσουν.
Μια αναφορά μνήμης στον σπουδαίο μας αρχαιολόγο Κουρουνιώτη… Εχει σήμερα συνολικά το θέατρο εκπαιδευτικό χαρακτήρα κυρίως όταν απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους ή έχουμε ξεχάσει τη γνώση προς χάριν της συναισθηματικής νοημοσύνης;
Η συναισθηματική νοημοσύνη βοηθάει πάρα πολύ τον άνθρωπο και κυρίως το παιδί να κατανοήσει τον κόσμο, να συνυπάρξει, να συμπονέσει. Η γνώση πρέπει να πατήσει πάνω σε αυτό το πεδίο για να μπορέσει να αποκτήσει και τον εκπαιδευτικό της χαρακτήρα.
Για ποιους λόγους θα λέγατε ότι πρέπει να δει η ελληνική οικογένεια το Προσφυγάκι;
Μια θεατρική παράσταση είναι ένα σημαντικό κοινωνικό γεγονός το οποίο δίνει συνήθως αφορμές σε μία οικογένεια για να γίνει συζήτηση, κάτι που σήμερα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου το παιδί λειτουργεί απομονωμένο δεν γίνεται στην οικογένεια στο βαθμό που θα έπρεπε. Όταν η οικογένεια δει το έργο μας έχει τη δυνατότητα να μιλήσει για πάρα πολλά πράγματα. Για θέματα που αφορούν την ελληνική ιστορία, όπως οι διωγμοί που έχει υποστεί ο ελληνισμός, αλλά και επίσης η φοβερή του ακμή στις χώρες τις Μικράς Ασίας κυρίως, τις σχέσεις των Ελλήνων με τους άλλους λαούς της περιοχής, τον πολιτισμό που ανέπτυξαν που τόσο ωφέλησε την τότε Ελλάδα. Μπορεί επίσης η παράσταση μας να γίνει μία εξαιρετική αφορμή και κίνητρο για μία επίσκεψη σε ένα μουσείο, αν θελήσει το παιδί να δει πως είναι πραγματικά το Προσφυγάκι δεν έχει παρά να πάει στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και θα το βρει στην αίθουσα 29, αλλά και τα άλλα αγάλματα που έχουμε στην παράσταση μας όπως είναι η πανέμορφη Φρασίκλεια και ο Αντίνοος και να μάθει και τη δική τους ιστορία.
Συνεργάζεστε με Γιάννη Καλατζόπουλο και Παντελή Θαλασσινό. Θα συνεχίσετε μαζί τους και με άλλα θεατρικά έργα;
Είναι εξαιρετικοί συνεργάτες, πραγματικά θα το ήθελα πάρα πολύ και ελπίζω να βρούμε το θέμα που θα μας απασχολήσει για την επόμενη συνεργασία μας.
Από τι κινδυνεύει σήμερα το ελληνικό θέατρο; Νομίζω ότι έχετε πει κάπου οτι σίγουρα δεν κινδυνεύει από το metoo.
Δεν νομίζω ότι κινδυνεύει το ελληνικό θέατρο. Γίνονται πάρα πολλές παραστάσεις, πολλές από αυτές είναι αξιόλογες και καινούργιοι καλοί ηθοποιοί αναδυκνείονται. Το κίνημα του metoo βοήθησε να συζητήσουμε για κάποια από τα κακώς κείμενα του χώρου μας. Γενικώς είμαι αισιόδοξη για την πορεία του ελληνικού θεάτρου. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που μπορώ να διακρίνω είναι ότι αυτή η υπερπροσφορά θεατρικών παραγωγών των τελευταίων χρόνων δεν βοηθάει κάποιες πραγματικά πολύ καλές παραστάσεις να αντέξουν στον χρόνο και να βρουν το κοινό τους.
Ποια είναι η επόμενη δουλειά σας που θα δούμε στο θέατρο Αργώ;
Η επόμενη δουλειά μας για την οποία έχουμε και την επιχορήγηση από το Υπουργείο Πολιτισμού για το 2022-2023, που πρέπει να την ανεβάσουμε μέχρι τα τέλη Μάϊου του 2023 και την προετοιμάζουμε για την άνοιξη, είναι ένα έργο με βασικό πρόσωπο την Έλενα Βενιζέλου. Στόχος μας είναι μία παράσταση που θα δει κυρίως το θέμα του διχασμού που ξεκίνησε από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και διατρέχει μεγάλο μέρος της ιστορίας μας.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Θέατρο ΑΡΓΩ: Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο, Τηλ.: 2105201684.
Ημέρα και ώρα παραστάσεων: κάθε Κυριακή στις 11:00
Τιμές εισιτηρίων: 12€ γενική είσοδος, 10€ μειωμένο, 8€ παιδικό
Διάρκεια παράστασης: 70′
Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/to-prosfygaki/
Η παράσταση αφιερώνεται στους δύο αρχαιολόγους που πολύ νοιάστηκαν και αγάπησαν το Προσφυγάκι, τον Χιώτη Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη και τον Λημνιό Χρήστο Μπουλώτη, ο οποίος με το βιβλίο του «Το άγαλμα που κρύωνε», γραμμένο για το Προσφυγάκι, μας έδειξε πως τα αγάλματα έχουν όνειρα, επιθυμίες, ενθυμίσεις και θησαυρούς καλά κρυμμένους μέσα στα βάθη της μαρμάρινης ή πήλινης καρδιάς τους, που το παιδί και ίσως μόνον αυτό, μπορεί να τα αφουγκραστεί.
Η Καλλιτεχνική Εταιρεία ΑΡΓΩ οργανώνει δράσεις σε συνεργασία με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο για νήπια και μαθητές δημοτικού στο Μουσείο στην αίθουσα 29 όπου φιλοξενείται το Προσφυγάκι.