«Αυτή η καταραμένη ημερομηνία μου ‘δωσε έναν σταυρό βαρύ και ασήκωτο»
Συγκλονίζουν τα όσα έγραψε για την Ελένη Τοπαλούδη η μητέρα της στο Facebook, για τη συμπλήρωση 5 χρόνων από τη δολοφονία του παιδιού της στη Ρόδο. Ήταν 28 Νοεμβρίου του 2018 όταν η Ελένη Τοπαλούδη βιάστηκε και ακολούθησε η άγρια δολοφονία της, στη Ρόδο, όπου το άτυχο κορίτσι είχε πάει για σπουδές.
Στην πρώτη ανάρτηση έγραψε:
«Ελένη μου κοριτσάκι μου μικρό.
Σήμερα 28/11/2023 ,συμπληρώνονται 5 χρόνια ,από την άγρια δολοφονία σου.
Πέντε χρόνια βασανιστικά και εφιαλτικά.
Αυτή η καταραμένη ημερομηνία μουδωσε έναν σταυρό βαρύ και ασηκωτο.
Πώς μπορώ να τον σηκώσω;αυτόν τον Σταυρό του Μαρτυρίου;
Δεν μπορώ κοριτσάκι μου όμορφο να τον αντέξω
όλον αυτόν τον πόνο.
Πονάει πολύ η φρικτή δολοφονία σου.
Η κάθε μέρα που έρχεται είναι χειρότερη από την
προηγούμενη.
Η απώλεια σου,μου έχει ξεσχισει τα σωθικά.
Νιώθω ότι μου κατασπάραξαν όλο μου το είναι.
Μου τα αρπαξανε όλα,ο,τι είχα μέσα στην ψυχή μου.
Τι είναι;όλο αυτό που περνάω Θεέ και Μάνα
ΠΑΝΑΓΙΑ;;;;ΓΙΑΤΙ;ΓΙΑΤΙ;ΓΙΑΤΊΊΙΙΙΙΙΙΊΙ???»
Στη δεύτερη ανέβασε:
«Αχ Ελένη μου,ναξερες πόσο μου λείπεις.
Όπου βρεθώ και όπου σταθώ ,η σκέψη μου,η ψυχή μου και η καρδιά μου είναι μαζί σου,χωρίς σταματημό.
Θα θελα να ησουν η ανάσα μου,να μουδινές ζωή
και να συνυπηρχαμε σε μια αδιάσπαστη ολότητα
που δε θα χωρούσε κανείς ανάμεσα μας
Θα θελα ναμουν ένα σύννεφο και να σε ακολουθώ
εκεί ψηλά στον ΟΥΡΑΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΒΗΜΑ.
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ;ΜΟΝΑΧΟΚΟΡΗ ΜΟΥ;
ΣΕ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ,ΣΕ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ,ΑΠΛΩΝΩ ΤΑ
ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΑΓΓΙΞΩ ΑΛΛΑ ΟΛΟ ΜΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ,ΜΟΥ ΞΕΓΛΙΣΤΡΑΣ ΚΑΙ ΜΕΝΩ ΜΕ ΔΥΟ
ΧΕΡΙΑ ,ΑΝΟΙΧΤΑ,ΑΔΕΙΑΝΑ,ΜΕΤΕΩΡΑ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΩ
ΨΗΛΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΡΗΝΟΣ ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟΣ.
ΑΔΕΙΑ ΨΥΧΗ,ΑΔΕΙΑ ΚΑΡΔΙΑ,ΑΔΕΙΑ ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.Και όμως επιμένω να σου στέλνω την αγάπη μου.ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ
“ΠΕΡΜΕΝΩ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ”.
Αλλά δυστυχώς Ελένη μου,θαύματα δεν γίνονται.
Και έτσι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να φωνάζω το όνομα σου
Ναρχεται ο άνεμος και να ακούς το όνομα σου
και αυτός να μου φέρνει το άρωμα σου ,μπας και
ημερεψει έστω για λίγο η φουρτουνιασμένη μου
ΨΥΧΗ.»
