MENU
Κανείς δεν ξεχνά το 12χρονο Νίκο Χαλκιά, το γελαστό παιδί από την Σκιάθο, που “‘εφυγε” από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2020 μετά από άνιση μάχη με τον παιδικό καρκίνο.
Ο μικρός μαχητής πάλεψε γενναία μέχρι την τελευταία στιγμή. Οι γονείς του, Αντώνης και Παναγιώτα, στάθηκαν με πολλή αγάπη στο πλευρό του και ήλπιζαν μέχρι την τελευταία στιγμή πως ένα θαύμα θα γινόταν και ο Νίκος δεν θα έφευγε από κοντά τους, τόσο γρήγορα, τόσο άδικα.
Το τραγικό παιχνίδι της μοίρας
Τραγικό παιχνίδι της μοίρας το γεγονός ότι ο 12χρονος “πέταξε” για τη γειτονιά των αγγέλων λίγες μέρες αφότου εγκρίθηκε η μετάβασή του σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο της Ισπανίας ώστε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση. όμως δυστυχώς δεν πρόλαβε να διακομιστεί και να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες να νικήσει την ασθένεια.
Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις σε λίγες γραμμές τις στιγμές αυτές την αγωνία τον αγώνα που έδωσαν οι γονείς του που έκαναν τα πάντα για να σώσουν το μονάκριβο παιδί τους.
Οι γονείς μετουσίωσαν τον πόνο της απώλειας σε δράση για να υλοποίησουν το όραμα του μονάκριβου γιου τους
«Το μεγαλείο ψυχής του δικού μας ήρωα είναι η πηγή έμπνευσης και δημιουργίας αυτού του οράματος», αναφέρει η μητέρα του Παναγιώτα Φιλαρέτου για τον αγώνα που δεν έχει εγκαταλειφθεί ποτέ απέναντι στην ασθένεια μιλώντας στον Ταχυδρόμο.
Η μάχη ήταν άνιση, καθώς οι πιθανότητες επιβίωσης ήταν απειροελάχιστες έως και μηδενικές. Το προσωπάκι του, όμως, σκορπούσε γύρω του την αγάπη για τη ζωή και για τους γονείς του. Ο μικρός με την τεράστια ψυχή δίδασκε, μέχρι και την τελευταία στιγμή, με τη στάση του. Δίδασκει τι σημαίνει μαχητικότητα, δύναμη και αγάπη.
Ο Νίκος μας έγινε ένας ήρωας για πολλούς
Οι γονείς του προσπαθώντας να διαχειριστούν την απώλειά του πήραν την απόφαση να υλοποιήσουν μια δράση αλληλεγγύης και έμπρακτης στήριξης στο πλευρό των παιδιών που δίνουν μάχη με τον καρκίνο, στο πλευρό των γονιών που ξενυχτούν δίπλα στα παιδιά τους για να μη χαθεί ούτε στιγμή η ελπίδα.
«Ο Νίκος μας κοίταξε τον αόρατο εχθρό στα μάτια και πάλεψε για τη ζωή του και για εμάς, να μην μας στεναχωρήσει. Το μεγαλείο ψυχής του δικού μας ήρωα είναι η πηγή έμπνευσης και δημιουργίας αυτού του οράματος», λένε οι γονείς του.
Με αυτές τις σκέψεις γεννήθηκε ο «Νίκος Χαλκιάς, ένας ήρωας για πολλούς…» μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία (ΑΜΚΕ), που σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα από πληθώρα δράσεων, συναντά όλο και περισσότερους συμμάχους στην κοινή προσπάθεια, δίπλα σε παιδιά που παλεύουν με τον καρκίνο.
Σήμα της εταιρείας τα χέρια τριών ανθρώπων: του Αντώνη, της Παναγιώτας και του Νίκου. Αυτό δηλαδή που έκαναν πάντοτε στο σπίτι, στο νοσοκομείο, παντού. Το σύνθημά τους ότι μαζί, ενωμένοι, είναι δύναμη.
– να μεγιστοποιηθεί ο αριθμός εθελοντών δοτών μυελού των οστών
– να δημιουργηθεί ομάδα εθελοντών αιμοδοτών
– να δημιουργηθεί ηλεκτρονικό δίκτυο πληροφοριών για θεραπείες και φάρμακα που προσφέρονται εκτός Ελλάδος
– να αποφευχθεί καθυστέρηση, λόγω γραφειοκρατίας, έγκρισης ενός φαρμάκου που απαιτείται άμεσα για θεραπεία.
Ο «Νίκος Χαλκιάς, ένας ήρωας για πολλούς…» σκοπεύει να είναι δίπλα, για κάθε διευκόλυνση και παροχή βοήθειας, σε όποιο παιδί ή έφηβο αντιμετωπίζει νεοπλασματικές ασθένειας
Το όραμα της ΑΜΚΕ, η οποία διαρκώς πολλαπλασιάζει τα μέλη της και τους εθελοντές της και απευθύνει κάλεσμα και σε άλλους να πλαισιώσουν την ίδια προσπάθεια, είναι να δοθεί κάθε δυνατότητα πρόσβασης στην κατάλληλη θεραπεία άμεσα και χωρίς εμπόδια σε κάθε παιδί που νοσεί.
«Ο Νίκος μας ήταν μαχητικός, το πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Δεν τα παράτησε ποτέ. Βλέποντας τη δύναμη του Νίκου οφείλαμε να συνεχίσουμε. Να αυξήσουμε τους δότες μυελού των οστών, να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε θεραπείες, να σταθούμε σε οποιοδήποτε παιδί και γονιό, την ώρα που νιώθει ότι λυγίζει και χάνει την ελπίδα. Διότι εμάς ο Νίκος δεν μας επέτρεψε να λυγίσουμε», λέει η μητέρα του Παναγιώτα Φιλαρέτου.
Η ίδια προσθέτει ότι περισσότεροι εθελοντές σημαίνει περισσότερες συμβατότητες. Περισσότερες συμβατότητες σημαίνει περισσότερες πιθανότητες να σωθεί η ζωή ενός μικρού παιδιού, ενός εφήβου.
«Με τον Νίκο μας, δυστυχώς, η σπανιότητα της ασθένεια δεν επέτρεπε μεταμόσχευση», προσθέτει η Παναγιώτα. «Παρόλα αυτά δεν σταματάμε εκεί. Συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε να ενημερώνουμε. Όταν υπάρχει συνέχεια, τα θετικά αποτελέσματα μεγαλώνουν» αναφέρει η μαμά του.
Διαβάστε επίσης:
“Αγαπημένα μου αγόρια, σήμερα θα μιλήσουμε για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου…”
