Είμαι η μόνη που ακούει «Ημέρα της Γυναίκας» και μειδιώ ειρωνικά; Ναι, έγιναν αγώνες για να αποκτήσουν οι γυναίκες ίσα δικαιώματα με τους άνδρες –και πέτυχαν! Σήμερα, όμως, φαίνεται πως τα πράγματα οδηγούνται προς το… άλλο άκρο. Μαζί με τα «δικαιώματα», αυξήθηκαν και οι «υποχρεώσεις» μας. Τόσο, μάλιστα, που ξεπέρασαν αυτές των ανδρών, ίσως όχι επειδή κάποιος μας το επέβαλλε, αλλά επειδή -προκειμένου να αποδείξουμε την …παντοδυναμία μας- τις αναλάβαμε από μόνες μας.
Ναι, λοιπόν, είμαι γυναίκα, μαμά, εργαζόμενη, καθαρίστρια του σπιτιού μου, μαγείρισσα, σοφέρ των παιδιών μου, βοηθός στα μαθήματά τους, αναλαμβάνω τις περισσότερες δουλειές εντός του σπιτιού, α και είμαι και σύζυγος! Όχι πολύ συνεπής στον «ρόλο» αυτό –ομολογώ, αλλά… τι να κάνω; Πρέπει να βάλω προτεραιότητες. Και ο λόγος, τέλος πάντων, που μειδιώ είναι, ότι εγώ προσωπικά, και παρ’όλα αυτά που ως γυναίκες έχουμε κατακτήσει, δεν βρίσκω κάτι το «εορταστικό» στη σημερινή μέρα.
Από την άλλη, βέβαια, καθώς υπεύθυνοι για την ευτυχία μας είμαστε εμείς οι ίδιοι και κανείς άλλος, αποφάσισα πως τη μέρα αυτή φέτος θα την γιορτάσω. Με τον δικό μου τρόπο και σύμφωνα με τις δικές μου ανάγκες. Είπαμε είμαι μαμά –άρα γυναίκα… με τα όλα της. Τι θα κάνω;
- Θα «επαναστατήσω»: Δεν θα μαγειρέψω! Θα πάρω τα παιδιά από το σχολείο και θα πάμε έξω για φαγητό και πιο συγκεκριμένα στο Palmier Bistro του εμπορικού κέντρου Avenue που είναι και το αγαπημένο τους! Έχουμε την τύχη να μένουμε κοντά και το επισκεπτόμαστε συχνά, γιατί πέρα από φοβερό φαγητό, είναι και δίπλα στον παιδότοπο.
- Θα ενισχύσω τη γυναικεία αλληλεγγύη: Θα καλέσω τις φίλες μου να πάρουν τα δικά τους παιδιά και να έρθουν να μας βρουν αργότερα για καφέ. Ο καιρός είναι ιδανικός για έξω, οπότε το Volta Fun Town με τον υπέροχο εξωτερικό χώρο του είναι ό,τι πρέπει για να χαλαρώσουμε εμείς, ενώ τα παιδιά θα διασκεδάζουν υπό την επίβλεψή μας.
- Θα μεταφέρω το μήνυμα της Ημέρας: Και φεύγοντας, στόχο έχω να περάσω από το βιβλιοπωλείο Nakas για να τους πάρω κάποια από τα καλύτερα βιβλία για κορίτσια που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά, όπως το «40 μοναδικές Ελληνίδες – Ιστορίες για ατρόμητα κορίτσια», προκειμένου να τους το διαβάσω το βράδυ, πριν κοιμηθούν.
Γιατί η μέρα αυτή, τελικά, δεν έχει και μεγάλη αξία, αν δεν θυμηθούμε εμείς και δεν κατανοήσουν και τα παιδιά μας τον στόχο της: Να τιμήσουμε και να χαιρετίσουμε την τεράστια συμβολή της Γυναίκας στη διαμόρφωση της σημερινής κοινωνίας. Γιατί ακόμα κι αν δεν γίναμε κορυφαίες επιστήμονες, ακόμα κι αν δεν ανακαλύψαμε το φάρμακο κατά του καρκίνου, προσφέρουμε στην κοινωνία με τον δικό μας τρόπο –με αυτά που δημιουργούμε καθημερινά, με το να μεγαλώνουμε σωστούς και χρήσιμους ανθρώπους. Με το να κάνουμε τη ζωή των γύρω μας λίγο καλύτερη.
Μας αξίζει, λοιπόν, τη μέρα αυτή να την περάσουμε όπως η κάθε μία από εμάς έχει ανάγκη.
