Στο πένθος έχουν βυθιστεί τα Εξαμίλια Κορίνθου στο άκουσμα του τραγικού θανάτου του 15χρονου Παντελή όταν τον παρέσυρε και τον σκότωσε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο, ενώ έκανε περίπατο με την μητέρα του. Μάλιστα, ο ασυνείδητος οδηγός εγκατέλειψε το παιδί αβοήθητο και άρχισε ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του. Η Αστυνομία από τις περιγραφές μαρτύρων, οδηγήθηκε στο σπίτι του 53χρονου οδηγού, όπου είχε κρύψει το αυτοκίνητό του, με τη βοήθεια της συζύγου του.
Πώς συνέβη το δυστύχημα
Όπως ανέφερε στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» αυτόπτης μάρτυρας του τραγικού συμβάντος, ο 53χρονος οδηγός, ο οποίος κατευθυνόταν από τα Εξαμίλια Κορίνθου προς την Ξυλοκέριζα, παρέσυρε και χτύπησε με το αυτοκίνητό του τον 15χρονο μαθητή και τη μητέρα του. Δεν έμεινε λεπτό στον τόπο του δυστυχήματος, παρά επέλεξε να εγκαταλείψει τη μητέρα και το άτυχο παιδί και να κρυφτεί στο σπίτι του, με την υποστήριξη της γυναίκας του, η οποία, μάλιστα, έχει συλληφθεί και αυτή.
«Εγώ ήμουν στο χώρο της εργασίας μου και ξαφνικά ακούμε ένα χτύπημα, ένα θόρυβο, λέμε αεροπλάνο έπεσε, αυτοκίνητο, κάτι έγινε. Δεν είδαμε αυτοκίνητο παρόλα αυτά, με μία ματιά που ρίξαμε στον δρόμο, είδαμε ένα σύννεφο από σκόνη, το αυτοκίνητο πήγαινε προς Ξυλοκέριζα,όχι προς Εξαμίλια. Ακούστηκε ότι ήταν αυτοκίνητο, αλλά δεν είδαμε ποιο και τι…», είπε ο αυτόπτης μάρτυρας στην εκπομπή και πρόσθεσε:
«Ξαφνικά, ακούμε μία φωνή της μάνας, η οποία φώναζε ‘”ο παιδί μου, πού είναι το παιδί μου. Το έχασα. Μου το φάγανε”. Έτρεξαν κοντά της δύο άτομα που δούλευαν εδώ και η ανιψιά μου που είναι νοσηλεύτρια, έτρεξαν μήπως σωθεί το παιδί, αλλά ήταν πλέον αργά. Το παιδί είχε χαθεί…»
Το παιχνίδι της μοίρας
Συγκλονίζει το παιχνίδι που έπαιξε η μοίρα στον άτυχο 15χρονο καθώς το παιδί συνόδευε καθημερινά στη βόλτα την μητέρα του που αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας και φοβόταν μην της συμβεί κάτι στο δρόμο και είναι αβοήθητη.
«Καλό ταξίδι Παντελή»
Η κοινότητα του 2ου Γυμνασίου Κορίνθου, αποχαιρέτισε τον άτυχο μαθητή με μια ένα συγκλονιστικό μήνυμα που δημοσίευσε το korinthostv.gr,
«Ήταν μαθητής μας…
Μέσα εκεί στο χάος της θορυβώδους τάξης βασίλευε το άγουρο παλληκαράκι
Ήσυχο, ατάραχο, συγκροτημένο
Είχε μια γλυκύτητα στο βλέμμα
Μια μελαγχολία στα καστανά μεγάλα μάτια
Ένα σφίξιμο στ’ απανωχείλι
Αν και λιγόλογος… τον εκτιμούσες
Για την ομορφιά του
Για την καλοσύνη που έβγαζε
Για την πρόωρη ωριμότητα
Ήταν ένα ωραίο παιδί, ένας καλός μαθητής, ένας μικρός όμορφος άνθρωπος
Θα τον θυμόμαστε με συγκίνηση και τρυφεράδα
Θα τον αγαπάμε που υπήρξε και τον γνωρίσαμε
Καλό ταξίδι, Παντελή….».
