- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Μία τούρτα Spiderman μάς διδάσκει ότι τα παιδιά χρειάζονται αναμνήσεις και όχι ακριβά ρούχα

Μία τούρτα Spiderman μάς διδάσκει ότι τα παιδιά χρειάζονται αναμνήσεις και όχι ακριβά ρούχα

Πολλοί γονείς που έχουν στερηθεί πράγματα οι ίδιοι ως παιδιά, θέλουν να δώσουν το καλύτερο για τα δικά τους. [2] Τα ακριβότερα ρούχα, τα καλύτερα παιχνίδια, ποδήλατα και ό,τι άλλο τραβά η ψυχή τους.

Πόσο, όμως, τα παιδιά -ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες- μπορούν να κατανοήσουν και να θυμηθούν ένα ακριβό ρούχο; Μία μαμά [3] με μία απλή τούρτα γενθελίων [4] αποδεικνύει, ότι τα παιδιά αυτό που χρειάζονται είναι να έχουν κοντά τους τους γονείς τους και τις αναμνήσεις που τους προσφέρουν.

«Αυτή είναι η ιστορία μίας χειροποίητης τούρτας. Είχατε ποτέ θελήσει να δώσετε τον κόσμο όλο στα παιδιά σας, αλλά δεν μπορούσατε; Ένας τέτοιος άνθρωπος είμαι κι εγώ. Και το να είσαι μόνη μαμά είναι σκληρό.

Να ζεις σε αυτόν τον κόσμο είναι σκληρό. Όλα είναι πανάκριβα που πολλές φορές νιώθω, ότι πρέπει να πουλήσω νεφρό για να τα βγάλω πέρα.

Μακάρι να ήμουν σαν εκείνους, που μπορούν να πουν, ότι δεν θα έδιναν ποτέ κάτι από δεύτερο χέρι στα παιδιά τους ή ότι τα παιδιά τους έχουν κάθε έξι μήνες καινούριο ποδήλατο.

Δεν μπορώ όμως, ούτε εγώ, ούτε ο πρώην σύζυγός μου.

Έτσι είμαστε κουλ με αυτά που έχουμε. Θα πηγαίνουν βόλτες με τα ποδήλατά τους μέχρι αυτά να διαλυθούν και θα προσπαθήσουμε μαζί (σσ. με τον πρώην άντρα μου) να τους πάρουμε καινούρια, αν και θα πάρει λίγο καιρό.

Και όταν ο πρώην πεθερός μου βρίσκει ένα ποδήλατο στην άκρη του δρόμου και το επισκευάζει για να τους το χαρίσει, εκείνα κάνουν πάρτι.

Συνήθιζα να χαζεύω τα social media και να σκέφτομαι, ότι τα παιδιά μου μπορεί να χάνουν πολλά πράγματα. Και συνήθιζα να μου ρίχνω ευθύνες, ότι απέτυχα. Βλέπω άλλους ανθρώπους που λένε περήφανα, ότι δεν θα αφήσουν ποτέ τα παιδιά τους να φορέσουν φτηνά ρούχα ή μεταχειρισμένα. Κι αυτό επειδή εκείνοι μπορεί να στερήθηκαν πράγματα ως παιδιά.

Και με έκαναν να σκεφτώ, ότι χρειαζόμουν τρεις δουλειές για να δώσω κάτι αξίας στα παιδιά μου. Ποτέ εγώ ως παιδί δεν είχα ρούχα διάσημων οίκων. Δεν θυμάμαι καν τι φορούσα ως παιδί. Απλά κάποια γλυκούτσικα ρούχα, τα οποία θυμάμαι από φωτογραφίες. Και για αυτό το λόγο σας λέω την ιστορία της τούρτας για τα 4α γενέθλια του γιου μου. Ένα αγόρι που λατρεύει τον Σπάιντερμαν.

Μία τούρτα που ήθελα να αγοράσω, αλλά έκανε 180 δολάρια. Είχα πληρωθεί μόλις και ήμουν έτοιμη να του την αγοράσω. Όμως, το κατάστημα μου είπε πως δεν ήταν ετοιμοπαράδοτη και χρειαζόταν να περιμένω επτά ημέρες.

Έτσι, διέθεσα τα λεφτά για να αγοράσω μπαλόνια, στολίδια και παιχνίδια, καθώς και υλικά από το σούπερμάρκετ για να φτιάξω με τα χέρια μου την καλύτερη τούρτα Spider-Man.

Και ήξερα ότι θα τα κατάφερνα. Δεν είχα ξαναφτιάξει τέτοια τούρτα ποτέ, αλλά θα ήθελα να είναι εκπληκτική για το παιδί μου.

Αλλά ξέρετε τι είπαν τα παιδιά μου, όταν διακοσμούσα την τούρτα; «Είναι η πιο τέλεια του κόσμου», είπε το μεγαλύτερο παιδί μου. «Μαμά, είσαι φοβερή, ουάου», είπε το δεύτερο.

Και το μικρούλι μου που είχε γενέθλια με τη σειρά του, είπε: ” Σ’ ευχαριστώ μαμά για την τούρτα Spider-Man. Είναι η καλύτερη”.

Βλέπετε, ότι δεν τα νοιάζουν οι μάρκες, ή μία ακριβή τούρτα. Νοιάζονται για μένα, για τις αναμνήσεις που τους χαρίζω. Εννοώ, ότι δεν θυμάμαι να έχω τα καλύτερα ως παιδί, αλλά δεν μου έλειψε τίποτα. Αυτό που θυμάμαι ήταν τη μαμά μου να δουλεύει πολύ και εύχομαι να την είχα κοντά μου περισσότερο.

Θυμάμαι τις όμορφες στιγμές τις παιδικής μου ηλικίας, όχι τα υλικά, και όταν τα παιδιά μου έρχονται και μου λένε πράγματα που θυμούνται ή τις αστείες στιγμές που έχουν, δεν θυμούνται καν τι φορούσαν τότε.

Στο τέλος της μέρας, πήρα μία βαθειά ανάσα και είπα στον εαυτό μου, πόσο καλή μαμά είμαι. Γιατί προσπάθησα και έφτιαξα μία τούρτα Spider-Man.

Αφήστε τα ακριβά ρούχα, τα παιδιά θέλουν εμάς. Δεν χρειάζεται να νιώθετε ένοχοι για τίποτα».

Πηγή: Love What Matters

Διαβάστε επίσης:

Έξαλλη η Τζούλια Αλεξανδράτου με τα πικρόχολα σχόλια για την εγκυμοσύνη της: «Να καθαρίσετε την ψυχή σας, σκουπίδια» [5]

“Η ποδιά της γιαγιάς”: Ένας ύμνος στις γιαγιάδες που μας μεγάλωσαν και πάντα τις αναπολούμε με νοσταλγία και αγάπη [6]

Συγκλονίζει η ιστορία μίας 7χρονης με άνοια: «Της δείχνουμε την αγάπη μας, όσο κι αν πονάμε» [7]