Λίγο πριν από τον εορτασμό της 52ης επετείου του Πολυτεχνείου, η υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Σοφία Ζαχαράκη, απηύθυνε μήνυμα προς τους μαθητές και τις μαθήτριες, τονίζοντας τη σημασία της ιστορικής μνήμης αλλά και του ενεργού ρόλου των νέων στη δημοκρατική ζωή.
Δευτέρα 17 Νοεμβρίου: Τι ισχύει για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια – Για ποιους είναι αργία
Το μήνυμα της Σοφίας Ζαχαράκη για την επέτειο του Πολυτεχνείου
Όπου υπάρχει διάλογος η δημοκρατία δυναμώνει: Η γλώσσα της δημοκρατίας είναι η γλώσσα της διαφάνειας, της λογοδοσίας, της δικαιοσύνης. Είναι η ίδια η ελευθερία, που έχει πάντα τη δύναμη να εμπνέει. Όπου υπάρχει διάλογος, όπου υπάρχει σεβασμός, όπου υπάρχει γνώση, η δημοκρατία δυναμώνει.
Θα υπάρχουν φωνές που θα θελήσουν να σας κάνουν κυνικούς, φοβικούς: Και όπως τότε υπήρξαν δυνάμεις που προσπάθησαν να αποθαρρύνουν τους νέους, έτσι και σήμερα θα υπάρχουν φωνές που θα θελήσουν να σας κάνουν κυνικούς, φοβικούς και παθητικούς·να σας πείσουν να μείνετε σιωπηλοί, αδρανείς και να μη τολμήσετε να φανταστείτε έναν διαφορετικό, έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο φτιαγμένο από εσάς, για εσάς. Η καλύτερη απάντηση σε αυτό είναι η συμμετοχή. Είναι η Παιδεία. Οι ελεύθερες και ανοιχτές κοινωνίες στηρίζονται στην προσπάθεια όσων ζούμε μέσα σε αυτές να τις κρατήσουμε ζωντανές.
Να αναζητάτε την αλήθεια: Αγαπητά μας παιδιά, εσείς είστε η γενιά που θα συνεχίσει αυτόν τον δρόμο. Με τη σκέψη σας, τη δημιουργικότητά σας, τη συμμετοχή σας. Με την επιμονή σας, με το να συζητάτε, να αναζητάτε την αλήθεια, να ρωτάτε, να υπερασπίζεστε το δικαίωμα όλων να ακούγονται. Τιμούμε το Πολυτεχνείο όταν κρατάμε ζωντανές τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της Παιδείας. Όταν υπερασπιζόμαστε τον διάλογο. Όταν υπερασπιζόμαστε την ελευθερία. Όταν χτίζουμε σχολεία και κοινωνίες που μας χωράνε όλους. Όταν πιστεύουμε ότι κάθε φωνή έχει σημασία.
Ημέρα σκέψης: Η 17η Νοεμβρίου είναι μια ημέρα μνήμης, αλλά και μια ημέρα σκέψης. Θυμόμαστε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που ύψωσαν τη φωνή τους απέναντι στη δικτατορία και διεκδίκησαν ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια για όλους. Νέοι άνθρωποι, όπως εσείς, που πίστεψαν ότι η κοινωνία μπορεί να αλλάξει όταν οι άνθρωποι μιλούν, συμμετέχουν και αγωνίζονται.
Η συμμετοχή: Καμία χώρα δεν έχει τη δημοκρατία εγγυημένη για πάντα. Η δημοκρατία ζει όταν οι πολίτες της συμμετέχουν, όταν εκφράζονται, όταν νοιάζονται. Χάνεται όταν θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται την παρουσία μας. Εκείνη η γενιά επιθυμούσε να έχει το δικαίωμα να εκφράζεται και να ζει ελεύθερα, γιατί όταν δίνεται χώρος για διάλογο και οι άνθρωποι συζητούν, διαφωνούν, νιώθουν πως όλοι συμβάλλουν σε κάτι σημαντικό. Και σε αυτό ακριβώς πίστεψαν: ότι η φωνή τους είχε αξία.
