- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Νομίζω ότι -τυχαία- βρήκα τον τρόπο να μεγαλώσω ένα ευγενικό παιδί…

Αναρωτιέστε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να διδάξετε στο παιδί σας την ευγένεια; Ψάχνετε διακαώς τη συνταγή που θα κάνει το παιδί σας να μιλά με όμορφο τρόπο, να απαντά με χαμόγελο και να φέρεται ευγενικά;

Σίγουρα έχετε διαβάσει και ακούσει πάρα πολλά για το πώς να τα καταφέρετε, αλλά το κείμενο μιας μαμάς δύο παιδιών για το πώς, τελικά, μεγαλώνει ένα ευγενικό παιδί [2] θα σας δείξει ότι – πιθανότατα – μαθαίνετε στα παιδιά σας όσα πρέπει να τους μάθετε χωρίς καν να το καταλαβαίνετε…

«Πρόσφατα, ένα απόγευμα από εκείνα τα τρελά που τρέχεις να προλάβεις τα πάντα αγκαζέ με δύο παιδιά, έξω από ένα συνοικιακό κατάστημα έχασα για λίγο τον γιο μου. Καθώς πήγαινα στο αυτοκίνητο για να βάλω τα πράγματα στο πορτ μπαγκάζ εκείνος εξαφανίστηκε. Πανικοβλήθηκα, αλλά όταν γύρισα την πλάτη μου, τον είδα. Ήταν στην πόρτα του μαγαζιού και την κρατούσε ανοιχτή για να περάσουν οι υπόλοιποι πελάτες. Συγκράτησα την παρόρμησή μου και δεν του φώναξα. Στάθηκα, όμως, μαζί με την κόρη μου και τον παρατηρούσαμε.

Χαμογελούσε σε όλους και τους κοιτούσε μέσα στα μάτια. Κάποια στιγμή τον άκουσα να λέει “Γνωρίζατε ότι…” και τον είδα να πιάνει κουβέντα με έναν ηλικιωμένο κύριο, ο οποίος τον παρακολουθούσε με απόλυτη προσοχή. Κι όταν η συζήτησή τους και η ουρά των πελατών τελείωσε, ήρθε προς το μέρος μας γεμάτος χαρά και πρόθυμος να μας πει όλα όσα έμαθε.

Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον ενθουσιασμό του καθώς μου μιλούσε – ο γιος μου είναι 6 και πάντα ενθουσιώδης – και εγώ τον ρώτησα γεμάτη απορία, πώς και σκέφτηκε να κάνει κάτι τέτοιο. Προσωπικά δεν του είχα πει ποτέ να κρατήσει την πόρτα για κάποιον άλλο, πόσω μάλλον να χαμογελά και να μιλά με αγνώστους. Εκείνος με κοίταξε στα μάτια και με απόλυτη ειλικρίνεια μου είπε: «Μα, μαμά κάνω απλώς ό,τι κάνεις όταν είμαστε στα μαγαζιά».

Αυτός, ήταν, λοιπόν ο τρόπος για να κάνω το παιδί μου ευγενικό…

Τα παιδιά είναι γεννημένα με το αίσθημα της ευγένειας μέσα τους και είναι δική μας δουλειά να τους δείξουμε πώς να το εκφράζουν και να το “αναθρέφουν”. Πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι η επιθυμία τους να βοηθούν είναι έμφυτη και ως γονείς πρέπει να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να καλλιεργούν αυτά τα χαρακτηριστικά. Πρέπει να ενθαρρύνουμε όσα καλά ήδη υπάρχουν.

Μερικοί λένε πως πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά την ευγένεια. Να τους διαβάζουμε βιβλία, να τους δείχνουμε βίντεο με ευγενικές πράξεις, καμιά φορά ακόμα και να τα αναγκάζουμε με φωνές να είναι ευγενικά. Αλλά εδώ και καιρό έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι η ευγένεια δεν διδάσκεται, αλλά βιώνεται.

Και είναι λογικό, αν το σκεφτείτε: Κάνοντας ευγενικές πράξεις δείχνουμε στα παιδιά μας πώς να είναι ευγενικά και δίνοντας τους περισσότερες ευκαιρίες ευγένειας, τους επιτρέπουμε να εκφράσουν αυτό το έμφυτο ένστικό τους και άρα να το καλλιεργήσουν. Η ευγένεια γίνεται έτσι μέρος της ύπαρξής τους και όχι απλώς κάτι που πρέπει να κάνουν…

Να κρατάς τις πόρτες για τους άλλους, να χαμογελάς, να λες “καλημέρα”, να δίνεις σημασία στους άλλους, να απαντάς ήρεμα, να χρησιμοποιείς όμορφες λέξεις όταν μιλάς σε δικούς σου και ξένους ανθρώπους. Όλα αυτά και πολλά ακόμα είναι που μπορούμε να κάνουμε καθημερινά και γινόμαστε πρότυπα για τα παιδιά μας. Όλα αυτά είναι που πρέπει να κάνουμε καθημερινά για να γίνουμε σωστά πρότυπα για τα παιδιά μας.

Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά αν είμαστε ευγενικοί και συμπονετικοί μπροστά στα παιδιά μας είναι πολύ πιθανό να συμπεριφέρονται και εκείνα κατ’ αυτό τον τρόπο.

Εκείνη την ημέρα έξω από το κατάστημα και καθώς τοποθετούσαμε τα πράγματα στο αυτοκίνητο, ο μεσήλικας κύριος που λίγη ώρα πριν μιλούσε με τον γιο μου, μας πλησίασε. Γονάτισε μπροστά του, τον κοίταξε μέσα στα μάτια γεμάτος ευγνωμοσύνη και του είπε “Είσαι ένας πολύ ευγενικός νεαρός”  και ο μικρός του ξαναχαμογέλασε και δεν έβγαλε αυτό το χαμόγελο από το πρόσωπό του μέχρι και το βράδυ που έπεσε για ύπνο…»

Πηγή: babble.com