- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Οι γιατροί εξηγούν πώς αυτή η 57χρονη είχε μια καλή εγκυμοσύνη και έναν επιτυχημένο φυσιολογικό τοκετό

Η Barbara Higgins από το Concord του New Hampshire, ολοκλήρωνε την προπόνησή της στο CrossFit την ημέρα που την ενημέρωσαν, ότι θα έπρεπε να κάνει εισαγωγή για πρόκληση τοκετού. Τρεις ώρες μετά έφερε στον κόσμο τον γιο της, Jack. Και όλα αυτά στην ηλικία των 57 ετών, πιθανότατα καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ της πολιτείας της, ως η γηραιότερη γυναίκα που γέννησε ποτέ φυσιολογικά.

«Περισσότερο είμαι υπερήφανη για το σώμα μου», είπε η Higgins μιλώντας στο Good Morning America. «Αν δεν ήμουν αρκετή υγιής και αν το σώμα μου δεν ήταν αρκετά νεανικό ώστε να μεγαλώσει μέσα του ένα μωρό, ο Jack δεν θα υπήρχε σήμερα.»

Η Higgings, η οποία είναι δασκάλα Φυσικής Αγωγής και πρώην αθλήτρια στίβου, βίωσε ένα μακρύ και επίπονο συναισθηματικά ταξίδι μέχρι να μπορέσει να φέρει στον κόσμο το τρίτο παιδί της.

Εκείνη και ο άνδρας της, Kenny Banzhoff, 65 ετών, έχασαν την κόρη τους Molly από αδιάγνωστο όγκο στον εγκέφαλο το 2016, σε ηλικία μόλις 13 ετών. Λίγο μετά τον θάνατο της Molly, η Higgins, της οποίας η μεγαλύτερη κόρη Gracie είναι σήμερα 20 ετών, είπε, ότι άρχισε να ονειρεύεται την απόκτηση ενός τρίτου παιδιού.

«Υπήρχε σίγουρα μια σύνδεση ανάμεσα στον θάνατο της Molly και τον ερχομό του Jack, αλλά δεν ήταν ποτέ τόσο εμφανής, μέχρι τη στιγμή που άρχισα να έχω αυτό το όνειρο» λέει η ίδια.

Η Higgins ήταν 53 ετών, όταν πέθανε η Molly. Είχε, δηλαδή, ήδη περάσει την ηλικία που τυπικά θεωρείται ασφαλής, προκειμένου μια γυναίκα να μείνει έγκυος. Το όνειρο, όμως, ενός τρίτου μωρού δεν σταματούσε μέχρι που η ίδια άρχισε να το παίρνει απόφαση, το 2018.

Η Molly στα 13α γενέθλιά της

«Σκέφτηκα: ‘Λοιπόν, θα κάνω αυτό που μου λέει. Θα πάω στον γιατρό και θα κάνω εξετάσεις και θα δω πού μπορεί ή δεν μπορεί να με οδηγήσει όλο αυτό», αποκαλύπτει η ίδια. Προσθέτει δε, ότι ο άντρας της ήταν απόλυτα υποστηρικτικός στην απόφασή της αυτή και έτσι άρχισε να κάνει μία σειρά από εξετάσεις, σωματικές και ψυχολογικές, για να δει αν θα μπορούσε να «αντέξει» μία εγκυμοσύνη και να γεννήσει στα 50 της.

«Δεν ήταν μια γρήγορη διαδικασία και αυτό βοήθησε και εμάς να βεβαιωθούμε ακόμα περισσότερο για την απόφασή μας. Κάθε εξέταση που έβγαινε και ήταν καλή μας έκανε να σκεφτούμε, ότι μπορεί τελικά να τα καταφέρναμε» εξηγεί η Higgins και τονίζει πόσο την βοήθησε ο αθλητικός και υγιής τρόπος ζωής,

Ο γυναικολόγος της αναφέρει: «Προπονείται σαν να είναι 30 χρονών. Οι γυναίκες που αθλούνταν πριν την εγκυμοσύνη μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν με ασφάλεια και κατά την διάρκεια αυτής και αυτό μπορεί να τις βοηθήσει να έχουν μια καλή κύηση, με πολύ θετική έκβαση και για τη μαμά και για το μωρό.»

Κατά την διάρκεια των ενδελεχών εξετάσεων, η Higgins είχε την τύχη να κάνει και μία που της έσωσε τη ζωή: Μια μαγνητική βοήθησαν τους γιατρούς να ανακαλύψουν, ότι είχε τρεις όγκους στον εγκέφαλο, τους οποίους κατάφερε με επιτυχία να αφαιρέσει. «Δεν θα είχε βρει ποτέ αυτούς τους όγκους, αν δεν είχα αποφασίσει να κάνω ένα ακόμα παιδί, οπότε κοιτάζοντας τον Jack μερικές φορές βλέπω τον σωτήρα μου!», λέει η ίδια.

Πώς κατάφερε να έχει μια καλή εγκυμοσύνη και φυσιολογικό τοκετό στα 57

Όταν η Higgins κατάφερε να μείνει έγκυος πριν από έναν χρόνο, στα 56 της, ήταν ήδη 20 χρόνια μεγαλύτερη από την ηλικία που οι γιατροί θεωρούν ως το όριο για μια ασφαλή εγκυμοσύνη. Ωστόσο, ένας αναπαραγωγικός ενδοκρινολόγος και ένας γυναικολόγος ειδικός σε ζητήματα υπογονιμότητας την βοήθησαν να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα.

«Οι περισσότερες κλινικές υπογονιμότητας έχουν ηλικιακό όριο ως προς το ποιες γυναίκες αναλαμβάνουν. Εγώ πιστεύω, όμως, πως χρειάζεται να κοιτάζουμε τον κάθε άνθρωπο ως μονάδα», λέει ο ένας από τους γιατρούς και συμπληρώνει: «Εγώ είδα μια γυναίκα που προπονείται και είναι σε άριστη φυσική κατάσταση, πολύ καλύτερη από γυναίκες με τις οποίες έχω δουλέψει, ηλικίας 25 ή 30 ετών. Και ξέρει πάρα πολύ καλά σε τι διαδικασία μπαίνει, ξέρει ότι επιθυμεί πραγματικά να αποκτήσει παιδί.» Τονίζει, ωστόσο, ο ίδιος, ότι δεν θα αναλάμβανε κάθε γυναίκα 57 ετών που αποφάσισε να γίνει μαμά.

Η Higgins έμεινε έγκυος στον Jack μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης, όμως αρνήθηκε να δώσει περισσότερες πληροφορίες γι’αυτό. «Είναι ένα λεπτό ζήτημα. Μελετήσαμε όλες τις εναλλακτικές που είχαμε και επιλέξαμε αυτήν που λειτουργούσε καλύτερα για εμάς, όμως δεν θέλουμε να πούμε περισσότερα. Στην ηλικία μου έχω ανακαλύψει πως όσο περισσότερα λέω, τόσο περισσότερο οι άνθρωποι με κρίνουν και δεν θέλω η εμπειρία μου να τρομάξει μια γυναίκα που θέλει να προσπαθήσει να γίνει μαμά στα 50 της», προσθέτει η ίδια.

Το να αποκτούν οι γυναίκες παιδιά σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία είναι μία συνεχής πραγματικότητα στις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια είναι αλματώδης η αύξηση των γυναικών που γίνονται μαμάδες στα 40 τους και μεγάλη η μείωση των γυναικών που τεκνοποιούν στα 20. Ο ειδικός γονιμότητας της Higgins, πάντως, προσθέτει ότι «Χρειάζεται να αλλάξουμε την άποψη που έχουμε για το πότε είναι εντάξει μια γυναίκα να γίνει μαμά. Εγώ όταν ξεκίνησα, πριν 40 χρόνια, δεν μπορούσα να βοηθήσω γυναίκες που έρχονταν σε εμένα σε ηλικία άνω των 45 ετών, όμως σήμερα έχουμε πιο προηγμένες τεχνολογίες». Λέει, μάλιστα, ότι δεν κοιτάζει μόνο την σωματική και πνευματική κατάσταση της γυναίκας, αλλά και το προσδόκιμο ζωής των γυναικών αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ. «Θέλω το παιδί να μπορεί να έχει την παρουσία του γονιού του για τουλάχιστον 20-30 χρόνια. Οι πίνακες του προσδόκιμου ζωής σήμερα λένε ότι μια γυναίκα μπορεί να ζήσει μέχρι τα 80-85».

Η δε Higgins λέει, ότι ενώ οι γυναίκες στην οικογένειά της ζουν μέχρι τα 90 και παραπάνω, η ίδια επικεντρώθηκε σε έναν ακόμα παράγοντα, όταν αποφάσισε να κάνει παιδί στα 50: «Σκέφτηκα: Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι πρόκειται να του συμβεί. Έχασα ένα παιδί. Δεν ξύπνησα εκείνο το πρωί, την 1η Μαΐου του 2016, και σκέφτηκα ότι η Molly θα πεθάνει, κι όμως πέθανε.»

Επιπλέον, έχει λάβει υπόψιν της πόση παραπάνω σοφία και ελεύθερο χρόνο έχουν εκείνη και ο άνδρας της, ο οποίος έχει βγει σε σύνταξη, τώρα συγκριτικά με όταν απέκτησαν τις κόρες τους στα 30 και τα 40 τους.

«Όταν πέθανε η Molly και κοιτάζαμε παλιές φωτογραφίες, ο άνδρας μου δεν μπορούσε να πιστέψει πόσες στιγμές είχε χάσει και μού έλεγε: ‘Εγώ πού ήμουν;’ –‘Δούλευες!’ του απαντούσα. Γιατί συνήθως έτσι γίνεται –όταν γίνεσαι νέος γονιός δουλεύεις ασταμάτητα για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις υποχρεώσεις. Όλα αυτά, όμως, είναι εξωφρενικά στρεσογόνα. Για να είσαι καλός σε ένα πράγμα πρέπει να θυσιάσεις κάτι άλλο», λέει η Higgins και προσθέτει «Πλέον, στην ηλικία αυτή, έχουμε τελειώσει με όλες αυτές τις υποχρεώσεις.»

Η ψυχολογία αυτή του να εκτιμά κάθε στιγμή βοήθησε την Higgins σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης της. «Όταν είσαι 30, όλα σε ενοχλούν, όλα σε ταράζουν. Αυτή τη φορά ήταν όλα υπέροχα –και δεν με ένοιαξαν καθόλου οι αλλαγές στο σώμα μου.»

Ο σύζυγος της Higgins με τον νεογέννητο Jack

Βέβαια, δεν σταμάτησε καθόλου να γυμνάζεται, ενώ έτρωγε και πολύ υγιεινά. Όπως λέει ο γιατρός της «Η εγκυμοσύνη ασκεί σημαντικές πιέσεις στο σώμα και δεν είναι μόνο η μήτρα και ο πλακούντας και το μωρό. Είναι η καρδιά, το συκώτι, οι πνεύμονες, όλα αυτά πρέπει να δουλέψουν πιο σκληρά για να μπορέσει η γυναίκα να κρατήσει το μωρό και να το φέρει στον κόσμο». Φυσικά, προσθέτει ο ίδιος, η Higgins έκανε πολύ περισσότερες και πιο συχνές εξετάσεις, υπερήχους κ.λ.π. Και σε όλα αυτά το μωρό τα πήγαινε περίφημα.

Τελικά, έφερε στον κόσμο τον Jack στις 20 Μαρτίου 2021, στις 36 εβδομάδες και 5 ημέρες. Γεννήθηκε αρκετά γρήγορα, υγιέστατος, με βάρος 2.500 κιλά.

Πλέον μαμά και γιος είναι στο σπίτι τους και όλοι μαζί προσαρμόζονται στη νέα τους ζωή. «Αποφασίσαμε ότι η ζωή μας θα είναι πάρτι στα 20, γάμος στα 30, καριέρα στα 40 και έπειτα σύνταξη και μωρά στα 50! Θα ζήσω μια όσο μπορώ πιο γεμάτη ζωή και θα το κάνω με αυτόν τον μικρούλη δίπλα μου!» λέει η Higgins, η οποία θα γίνει 58 τον Ιούλιο και συνεχίζει να εργάζεται ως δασκάλα Γυμναστικής. Ανυπομονεί, μάλιστα, να δει όσα θα καταφέρει ο Jack στη ζωή του.

Κλείνοντας η ίδια λέει: «Υπάρχει λόγος που είναι εδώ. Ίσως να γίνει ο καλύτερος προπονητής, ίσως να γίνει δάσκαλος σε σχολείο και να στηρίζει τα παιδιά που πέφτουν θύματα bullying, μπορεί να γίνει πυρηνικός φυσικός και να κάνει μια ανακάλυψη που θα σώσει το πλανήτη μας! Η ζωή θα τον οδηγήσει στα δικά του βήματα. Και εγώ θα είμαι εκεί, να τον παρακολουθώ, για όσο περισσότερο μπορώ!»

Πηγή: goodmorningamerica.com [2]