- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Οι κούκλες Persona μπαίνουν στα σχολεία και κάνουν τα παιδιά μας καλύτερους ανθρώπους

Λένε, ότι λίγοι από τους εκπαιδευτικούς του δημοσίου βλέπουν πραγματικά την δουλειά τους ως λειτούργημα. Λένε, ακόμα, ότι τα αγόρια δεν πρέπει να παίζουν με κούκλες, ότι το σχολείο είναι για να μαθαίνουμε γράμματα, ενώ δεν είναι λίγοι και αυτοί που λένε, ότι τα παιδιά που δεν «ανήκουν» εκεί όπου ανήκουν τα δικά μας, να φύγουν και να πάνε αλλού.

Ό,τι κι αν λένε, η πραγματικότητα είναι, ότι όταν νηπιαγωγοί και δάσκαλοι σκύβουν πάνω από τις ανάγκες της τάξης τους με ειλικρινές ενδιαφέρον, τα παιδιά μας βγαίνουν από εκεί μέσα καλύτεροι άνθρωποι.

Η Δρ. Κατερίνα Καζέλα είναι σχολική σύμβουλος της 56ης Περιφέρειας Αττικής, ενώ υπό την εποπτεία της είναι και μέρος σχολείων των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, προσφέροντας επιστημονική καθοδήγηση σε Νηπιαγωγεία. Δεν κάνει, όμως, μόνο αυτό –έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εισαγωγή καινοτομιών στα σχολεία, οι οποίες στόχο έχουν να βελτιώσουν την εκπαιδευτική εμπειρία, να δώσουν, δηλαδή, επιπλέον «εργαλεία» στον δάσκαλο, προκειμένου με τη σειρά του να προσφέρει περισσότερα εφόδια στους μαθητές του.

Τα τελευταία χρόνια, η κ. Καζέλα, χρησιμοποιεί και προτείνει τις κούκλες δραματικού παιχνιδιού, προκειμένου να αξιοποιηθούν δημιουργικά στην τάξη. Πρόσφατα, όμως, οι ερευνητικές της αναζητήσεις, την οδήγησαν στις κούκλες Persona, τις οποίες γνώρισε μέσω ενός εκπαιδευτικού προγράμματος και οι οποίες έχουν ήδη «μπει», πιλοτικά τουλάχιστον, σε ορισμένα σχολεία της χώρας (ανεξαρτήτως τάξης), με εξαιρετικά αποτελέσματα!

Τι είναι οι κούκλες Persona

Είναι πάνινες κούκλες, μεγάλου σχετικά μεγέθους, τις οποίες δημιουργεί είτε ο ίδιος ο εκπαιδευτικός είτε αγοράζει έτοιμες από κουκλοποιούς, και που «επισκέπτονται» την σχολική τάξη ως άλλοι… μαθητές. Έτσι, μια ωραία μέρα, η νηπιαγωγός εμφανίζει π.χ. τον Μίμη (φωτό κάτω), ο οποίος «κουβαλά» τη δική του ιστορία και πιθανώς ένα πρόβλημα, το οποίο συνήθως είναι ένα ζήτημα διαφορετικότητας.

«Ανάλογα με τις ανάγκες της τάξης, προσαρμόζουμε και το θέμα της κάθε κούκλας. Μπορεί να πρόκειται για διαφορετικότητα που έχει να κάνει με τα φυσικά χαρακτηριστικά (π.χ. πάχος, γυαλιά, κάποια αναπηρία) ή με την εθνικότητα, το φύλο, την πολιτιστική ταυτότητα», μας εξηγεί η κ. Καζέλα.

Η κάθε κούκλα, λοιπόν, «κουβαλά» μαζί της την δική της ιστορία. Μπαίνει στην τάξη, γνωρίζεται με τα παιδιά και, μόνο μέσω του δασκάλου, ο οποίος λειτουργεί ως διαμεσολαβητής, τούς μιλά και δέχεται ερωτήσεις.

«Η κούκλα μπορεί να παραμείνει στην τάξη μόνιμα, από την αρχή έως το τέλος της σχολικής χρονιάς, ή να έρθει ως επισκέπτης. Στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να έρθει τουλάχιστον τέσσερις φορές: Για να τη γνωρίσουν τα παιδιά, να εξοικειωθούν μαζί της, να τους πει την ιστορία της και να ακούσει τις απόψεις και τις συμβουλές τους, και για να επιστρέψει και να ενημερώσει την ομάδα για τα αποτελέσματα, τι απέγινε, δηλαδή, με το πρόβλημα που αντιμετώπιζε και πώς το διαχειρίστηκε σύμφωνα με τις συμβουλές τους», περιγράφει η κ. Καζέλα.

Στο σημείο αυτό, η σχολική σύμβουλος εξηγεί, πως οι εκπαιδευτικοί που εφαρμόζουν αυτή τη μεθοδολογία έχουν εκπαιδευτεί σχετικά. Η ίδια παραδίδει σεμινάρια, ως προσκεκλημένη φορέων σε όλη την Ελλάδα, ενώ στη συνέχεια, οι εκπαιδευτικοί που ενδιαφέρονται συναντιούνται μεταξύ τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα και ομαδικά σχεδιάζουν πώς θα «κινηθούν» με κάθε κούκλα –δηλαδή, τι ιστορία θα έχει, τι μηνύματα θα περάσει στα παιδιά, τι θα απαντά σε κάθε πιθανή τους απορία κ.ο.κ. Πρόκειται, δηλαδή, για εκπαιδευτικούς που είναι αποφασισμένοι να θυσιάσουν προσωπικό τους χρόνο, προκειμένου να κάνουν χρήση ενός επιπλέον εκπαιδευτικού εργαλείου που θα βοηθήσει τρομερά τους μαθητές τους, σε πολλά επίπεδα.

Τι έχουν να κερδίσουν τα παιδιά από τις κούκλες Persona

Τα παιδιά -ανεξαρτήτως φύλου- αγαπούν τις κούκλες. Ταυτίζονται μαζί τους –με τις ιστορίες τους, και σταδιακά «δένονται». Καταλαβαίνουν, ότι κάτι που συμβαίνει στα ίδια, μπορεί να συμβαίνει και σε κάποιον άλλο. Όπως λέει και η κ. Καζέλα, «Στην κούκλα μπορεί να πουν πράγματα που δεν θα έλεγαν υπό άλλες συνθήκες σε κανέναν. Δεν είναι τυχαίο, ότι τέτοιες κούκλες χρησιμοποιούνται από ψυχολόγους σε περιστατικά παιδικής κακοποίησης, κατά τη διάρκεια της συνεδρίας.»

Καθώς η κούκλα μιλά στο αυτί του εκπαιδευτικού και εκείνος μεταφέρει τα λόγια της στα παιδιά, εκείνα, μέσα από όλη τη διαδικασία, εκπαιδεύονται στο πώς να εμπιστεύονται κάποιον. Καταλαβαίνουν πόσο ωφέλιμο είναι να μοιραστούν αυτό που τους συμβαίνει. Τελικά καλούνται να αναλογιστούν και να πουν:

-Τι αισθάνεται η κούκλα (ενδιαφέρον για τον άλλον -όχι μόνο τον εαυτό).

-Τι θα ένιωθαν εκείνα αν ήταν στη θέση της (καλλιέργεια ενσυναίσθησης).

-Τι θα τη συμβούλευαν να κάνει για να νιώσει καλύτερα (επίλυση προβλήματος).

-Τι κατάφεραν με τις συμβουλές τους, όταν η κούκλα επιστρέψει για να τους πει τα αποτελέσματα (ικανοποίηση από την προσφορά σε κάποιον άλλο).

Έτσι, μέσα από αυτή την εμπειρία τα παιδιά καταφέρνουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και τις δικές τους εμπειρίες από ανάλογες καταστάσεις, ενώ ο εκπαιδευτικός έχει την ευκαιρία πολύ πιο άμεσα και αποτελεσματικά, να μεταφέρει σημαντικά μηνύματα για αξίες της ζωής, να διορθώσει προβλήματα συμπεριφοράς, να βελτιώσει τη στάση ζωής (π.χ. πώς φερόμαστε στα ζώα) ή να βοηθήσει παιδιά που δυσκολεύονται στην ομάδα (π.χ. εσωστρεφή παιδιά).

Η παραπάνω μεθοδολογία λαμβάνει χώρα εδώ και λίγους μήνες σε συγκεκριμένα σχολεία της χώρας, ωστόσο φιλοδοξία της κ. Καζέλα είναι να εφαρμοστεί από κάθε εκπαιδευτικό, τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική εκπαίδευση, καθώς τα αποτελέσματα θα είναι… εντυπωσιακά!

Περισσότερες πληροφορίες για τις κούκλες Persona, καθώς και για τα σεμινάρια της εν λόγω μεθοδολογίας θα βρείτε στη σελίδα Persona Dolls Greece Katerina Kazela [2].