- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

“Οι μάσκες δεν κρατάνε αποστάσεις αλλά οι μαθητές είναι το σχολείο που νικάει πάντα”: Οι σκέψεις ενός δασκάλου που αξίζει να διαβάσουμε

Διανύουμε τα μέσα Οκτωβρίου και πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε αισίως ο πρώτος μήνας μαθημάτων για την φετινή σχολική χρονιά [2] που όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως είναι πρωτόγνωρη.

Ο δάσκαλος Μάριος Μάζαρης  [3]με μια ανάρτησή του στο Facebook ανακεφαλαιώνει όλα όσα έχει καταγράψει στην πράξη μέσα στην τάξη τις πρώτες 30 μέρες σχολείου.

Οι παρατηρήσεις – διαπιστώσεις του απηχούν όλα όσα συζητάνε αυτό το διάστημα δάσκαλοι και γονείς

Ο αριθμός μαθητών ανά τάξη [4] που σε καμία περίπτωση δεν ευνοεί την τήρηση των αποστάσεων, η υποχρεωτική χρήση μάσκας, οι υφασμάτινες μάσκες XXL [5] που διανεμήθηκαν στους μαθητές με ευθύνη της ΚΕΔΕ, ο αγώνας των μαθητών να τηρήσουν ευλαβικά τα μέτρα προστασίας, τα παρατράγουδα που αναπόφευκτα συμβαίνουν μέσα στην τάξη  με τα αντισηπτικά και τις μάσκες και φυσικά η αντιμετώπιση πιθανών κρουσμάτων και η προβληματική διαχείριση επιβεβαιωμένων μονοπωλούν τις σκέψεις του δασκάλου και σίγουρα προβληματίζουν.

Ο δάσκαλος επιλέγει συνειδητά στο τέλος της ανάρτησής του να στείλει ένα θετικό μήνυμα ενθάρρυνσης ότι η εκπαιδευτική διαδικασία θα προχωρήσει ακόμα και υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες γιατί όπως εύστοχα σημειώνει ” Τα παιδιά όμως ΕΙΝΑΙ το σχολείο που νικάει πάντα.”

Η ανάρτηση του δασκάλου

ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ :

-οι μάσκες έγιναν συνήθεια· είτε πέφτουν, είτε όχι, τα παιδιά τις φορούν πια χωρίς παράπονο, αλλά πάντα θα βρουν τις στιγμές που κλεφτά θα τις βγάλουν ?,

-οι μάσκες συνεχίζουν να μην ακούγονται, τα παιδιά φωνάζουν, εσύ φωνάζεις, τα παιδιά ξαναφωνάζουν, κάπου καταλαβαίνεις τι θέλουν να πουν και τι θέλεις να πεις ?,

-οι μάσκες δεν πέφτουν τόσο συχνά, υπάρχει δεύτερη και τρίτη, σακουλάκι για τις πλυμένες, σακουλάκι για τις καθαρές, σακουλάκι για τις παλιές, τις νέες, σακουλάκι για τα σακουλάκια?,

-οι μάσκες του υπουργείου δε φορέθηκαν ποτέ, ήρθαν, μπήκαν στη τσάντα κι έκτοτε η τύχη τους αγνοείται, όπως και τα παγούρια, όπως κάθε τι άχρηστο που δε βρίσκουμε λόγο να το κρατήσουμε,

-οι μάσκες ευτυχώς δεν ιδρώνουν πια, ο καιρός μαλάκωσε, ο ήλιος ηρέμησε κι είναι πιο εύκολο να τις φοράς [6], ?

-οι μάσκες συνεχίζουν να μην κρατάνε αποστάσεις, όπως και τα 20, τα 25 παιδιά στην τάξη και τα θρανία που το ένα σκουντουφλάει στο άλλο?,

-οι μάσκες έμαθαν να συστήνονται, μάθαμε τα σχέδια, τα χρώματα, τις μάσκες ο ένας του άλλου και τα χαμόγελα που ευτυχώς δεν κρύβονται στα μάτια ?,

-οι μάσκες συνήθισαν τον θόρυβο, τα παράθυρα που δεν κλείνουν, τα πολλά διαλείμματα, λειτουργούν σαν ωτασπίδες στους έξω θορύβους όσο εξασκούμαστε στη μέσα συγκέντρωση?,

-τα χέρια μένουν καθαρά, τα πλένουμε πάλι και πάλι, όπως πλένουμε τα μολύβια, τα παγούρια, τα ταπεράκια, οτιδήποτε πέσει κάτω ή αλλάξει χέρια , ένα διαρκές λουτρό αντισηπτικού η μέρα μας,

-τα χέρια μένουν καθαρά κι ύστερα παίζουν, ευτυχώς παίζουν, τα παιδιά τρέχουν πολύ, τόσο πολύ στην αυλή και γελούν και χαίρονται που θυμάσαι τη ζωή όπως πριν ?,

-τα χέρια μένουν καθαρά κι ύστερα πιάνουμε χαρτιά, κόλλες, ψαλίδια, κατασκευάζουμε, δημιουργούμε κι εκεί πια κανείς δε μας σταματά, στη φαντασία μας δε βάζει κανόνες ?,

-τα χέρια μένουν καθαρά κι ύστερα έρχεται το διάλειμμα, οι αποστάσεις για το κυλικείο, την τουαλέτα, οι αποστάσεις που ας πούμε πως τηρούνται κι αυτές που δε μάθαμε ποτέ ??‍♂️,

-τα παιδιά προσπάθησαν τόσο πολύ για κάτι που δεν ξέρουμε πού οδηγεί, ποτέ μου δεν περίμενα τα παιδιά τόσο εύκολα, τόσο αβίαστα, να μάθουν το μάθημα της άχαρης μάσκας και των χεριών που πλένονται συχνά ,

-οι γονείς προσπαθούν, αγχώνονται, ρωτάνε, τηλεφωνούν, κρατούν στο σπίτι τα παιδιά με τον πρώτο πυρετό [7], την πρώτη αδιαθεσία, ξυπνούν και κοιμούνται με το βάρος μην το παιδί τους κολλήσει κι εμείς ξυπνάμε και κοιμόμαστε με την ευθύνη να φροντίσουμε όλα μας τα παιδιά,

-όσα κρούσματα κι αν είχαμε, και τμήματα που έκλεισαν και άνοιξαν ξανά, κανένα τηλέφωνο από το Υπουργείο, κανένα τεστ δε μας έγινε, κανένα ενδιαφέρον δε μας δόθηκε, μόνο ένα χαρτί υπηρεσιακό, Μείνετε σπίτι, Βγείτε από το σπίτι, ζήστε, μάθετε, γράψτε και διαβάστε από το σπίτι.

Ο καιρός περνάει, σε λίγο θα φύγει κι ο Οκτώβρης, θα έρθουν τα κρύα κι εμείς θα περιμένουμε κάτι να αλλάξει, κάτι να μας πουν, κάπως να μας ενημερώσουν και να απαντήσουν σε όσα δεν απάντησαν ακόμα 8 μήνες μετά. Το σχολείο υπομένει ακόμα μια μάχη κι ας μοιάζει τόσο μα τόσο ακέφαλο. Τα παιδιά όμως ΕΙΝΑΙ το σχολείο που νικάει πάντα. ❤️

*Φέτος σκόπιμα επέλεξα Α’ δημοτικού, για να δω από κοντά, να φροντίσω όσο μπορώ και να βοηθήσω. Τα παιδιά με εντυπωσιάζουν κάθε μέρα. Η αγάπη τους ευτυχώς δεν μπήκε σε καραντίνα, Κι Η ΖΩΗ μαζί τους δε σταμάτησε ποτέ να χαμογελά.

Το post του δασκάλου

ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ : -οι μάσκες έγιναν συνήθεια· είτε πέφτουν, είτε όχι, τα παιδιά τις φορούν πια χωρίς…

Gepostet von Μάριος Μάζαρης [8] am Dienstag, 20. Oktober 2020 [9]