- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Πώς θα παραμείνουμε εμείς και τα παιδιά συναισθηματικά υγιείς κατά την δεύτερη καραντίνα του 2020;

Η πανδημία της COVID-19 έχει αποσταθεροποιήσει τις ζωές μας. Μας υπενθυμίζει ότι δεν έχουμε τον έλεγχο και μας στερεί τους συγγενείς, τους φίλους, τη δουλειά μας, τις κοινωνικές επαφές μας, εκθέτοντάς μας στο φόβο και το άγχος. Είμαστε πραγματικά τόσο ανίσχυροι μπροστά σε τέτοια φαινόμενα; Καθώς ήδη μπήκαμε στη δεύτερη καραντίνα του 2020, οικογένειες αλλά και μεμονωμένα άτομα, ψάχνουν να βρουν τρόπο να μετατρέψουν αυτήν την κατάσταση, από πρόβλημα σε ευκαιρία. Είναι άραγε εφικτό να μπορέσουμε να διατηρήσουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας συναισθηματικά υγιή, χαρούμενα και ενεργά κατά την διάρκεια της καραντίνας; Μπορούμε να ανακτήσουμε έστω και κάποιο βαθμό ελέγχου πάνω σε αυτή την πραγματικότητα; Και βέβαια μπορούμε.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το άγχος και ο φόβος έχουν φυσικούς «εχθρούς». Καταπολεμούνται ικανοποιητικά από τη σταθερότητα του καθημερινού μας προγράμματος, σε πρακτικό επίπεδο και τη διατήρηση της πίστης και της ελπίδας, σε πνευματικό επίπεδο.

Η τήρηση του καθημερινού προγράμματος μας βοηθά πρωταρχικά στους βιολογικούς μας ρυθμούς. Η ώρα του ύπνου και της αφύπνισης δεν μπορεί να διαφέρει σημαντικά, καθώς μια τέτοια πρακτική διαταράσσει το σώμα μας και γεννά άγχος. Έχοντας στο μυαλό μας ότι δεν χρειάζεται να δημιουργήσουμε ένα πιεστικό πρόγραμμα, ξεκινάμε να δομούμε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα που να ταιριάζει στη δική μας πραγματικότητα. Παραδείγματα διατήρησης του καθημερινού μας προγράμματος μπορούν να περιλαμβάνουν:

-Πρωινή ρουτίνα για όλη την οικογένεια (Πρωινό ξύπνημα, ντύσιμο, πρωινό, πλύσιμο δοντιών)
-Εκπαίδευση ή εργασία (Διαδικτυακά)
-Εργασίες που μοιράζεται όλη η οικογένεια (Πλύσιμο, σκούπισμα, στρώσιμο κρεββατιών)
-Διασκέδαση (Ταινίες, διάβασμα βιβλίων, επιτραπέζια παιχνίδια, διαδικτυακή επαφή με φίλους)
-Ενημέρωση (Κρατήστε μια επαφή με την ενημέρωση σας, αλλά αποφύγετε τόσο τις λεπτομέρειες όσο και τις ειδήσεις που έχουν ως στόχο την πρόκληση του συναισθήματος. Μια τέτοια πρακτική βλάπτει και τραυματίζει τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες)
-Φροντίδα σώματος (Καλό φαγητό, ενυδάτωση, μπάνιο, γυμναστική εντός ή εκτός σπιτιού, χορός)
-Βραδινή ρουτίνα (Μείωση του φωτός μέσα στο σπίτι, απομάκρυνση ενηλίκων και παιδιών από τις οθόνες, χαμηλές ομιλίες, απαλή μουσική ή παραμύθια, προσευχή ή διαλογισμός, αγκαλιές, φιλιά)

Όταν φτιάχνουμε ένα πρόγραμμα το οποίο περιλαμβάνει και τα παιδιά είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι θα χρειαστεί να συνεργαστούμε μαζί τους σε αυτή τη διαδικασία αλλά και να είμαστε σε επαφή με το γεγονός ότι τα παιδιά θα δοκιμάσουν τα όρια που θέτουμε. Επιτρέποντας στα παιδιά να συμμετέχουν στον προγραμματισμό, τα βοηθάμε να αποκτήσουν και αυτά με τη σειρά τους ένα βαθμό ελέγχου πάνω στο περιβάλλον και τη ζωή τους. Αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη καθώς μειώνει σημαντικά το άγχος του παιδιού. Στο βαθμό που αναλογεί σε κάθε ηλικία ζητάμε από το παιδί τις προτάσεις τους για το πρόγραμμα που επιθυμεί να ακολουθήσει και δεν ξεχνάμε να κρατήσουμε χρόνο για παιχνίδι.

Είναι πιθανό τα παιδιά να παρεκκλίνουν από το πρόγραμμα που τα ίδια έχουν δημιουργήσει, καθώς θα διαπιστώνουν ότι είναι δύσκολη η εφαρμογή του. Οι αλλαγές που θα κάνουν ίσως φέρουν εντάσεις καθώς συχνά παρερμηνεύονται ως ανυπακοή του παιδιού εκ μέρους κάποιον γονιών. Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση είναι καλό να κρατήσουμε την υπομονή μας, το χιούμορ μας και να φανούμε ευέλικτοι, παρά να κατηγορήσουμε το παιδί. Επανεξετάζουμε μαζί του όσα δεν λειτουργούν και τροποποιούμε εκ νέου το πρόγραμμα αν κριθεί απαραίτητο.

Ο χρόνος που θα αφιερώσουμε στις δραστηριότητες είναι πολύ σημαντικός. Όσο πιο μικρό είναι ένα παιδί τόσο λιγότερος χρόνος είναι απαραίτητος για αυτές. Μπορούμε να χωρίσουμε τις δραστηριότητες σε 15’, 30’ ή 45’ επιλογή που θα βοηθήσει να διατηρούμε μια ισορροπία ανάμεσα στις απαραίτητες και τις ευχάριστες δραστηριότητες.

Ενθαρρύνουμε το παιδί να βρίσκεται σε μια επαφή με το πρόγραμμα του, κρατώντας ουδέτερο τον τόνο της φωνής μας και χρησιμοποιώντας φράσεις που το συνδέουν με αυτό που πρόκειται να γίνει. Παραδείγματα τέτοιων φράσεων μπορεί να είναι:

Πολλοί γονείς εκτυπώνουν ή ζωγραφίζουν δίπλα στο πρόγραμμα εικόνες ή φωτογραφίες. Παρ΄όλο που μια τέτοια πρακτική είναι βοηθητική δεν σημαίνει ότι ταιριάζει σε όλα τα παιδιά.

Μια υπενθύμιση που θεωρώ σημαντική είναι ότι το κάθε παιδί και η κάθε οικογένεια έχει τους δικούς τους τρόπους να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις που φέρνει η ζωή. Μην μπαίνετε στη διαδικασία της σύγκρισης με το τι κάνουν οι άλλοι γονείς. Σημασία έχει το δικό σας πρόγραμμα να είναι λειτουργικό και αποτελεσματικό.

Τέλος, η σύνδεση μας με την πίστη και την ελπίδα είναι σημαντική για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση. Η επιλογή ιστοριών, παραμυθιών, ταινιών ή ακόμα και προσωπικών εμπειριών που ενισχύουν την ελπίδα και την πίστη, ότι οι δύσκολοι περίοδοι στη ζωή έχουν ένα τέλος, θα προσφέρει ανακούφιση από το άγχος τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες.

Νάνσυ Ψημενάτου

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Συγγραφέας

facebook.com/nancypsimenatos [2]

instagram.com/i_am_nancy_psimenatou [3]