SOS εκπέμπει το Χαμόγελο του Παιδιού

Οικονομικούς πόρους που καλύπτουν μόλις τις ανάγκες ενός μήνα έχει στη διάθεσή του το Χαμόγελο του Παιδιού. Ο Κώστας Γιαννόπουλος δεν είναι καθόλου αισιόδοξος για την οικονομική κατάσταση του φορέα, εξηγώντας τις αιτίες που οδήγησαν το “Χαμόγελο του Παιδιού” μπρος στο λουκέτο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες απευθύνει έκκληση σε όλους τους φορείς, δημόσιους, ιδιωτικούς, καθώς και προς τους απλούς πολίτες να μην αφήσουν το “Χαμόγελο του Παιδιού” να κλείσει.

Όπως αναφέρει ο ίδιος, ο απλούστερος και ευκολότερος τρόπος βοήθειας είναι η αποστολή γραπτών μηνυμάτων ή οι κλήσεις σε τηλεφωνικούς αριθμούς. «Χωρίς εσάς έχουμε μόνο ενάμιση μήνα ζωής» εξηγεί.

Συγκεκριμένα:

•στο 14545 για κλήσεις από σταθερό και κινητό με χρέωση 2,27 και 2,46 ευρώ αντίστοιχα
•στο 54020 για SMS με τη λέξη ΧΑΜΟΓΕΛΟ ή XAMOGELO με χρέωση 2,46 ευρώ
«Χωρίς εσάς έχουμε μόνο ενάμιση μήνα ζωής. Πείτε μας τι να του κόψουμε; Τη στήριξη στο νοσοκομείο; Το σπίτι του; την εθνική γραμμή SOS; τις 8 κινητές ιατρικές μονάδες για παιδιά και νεογνά; το Amber Alert για τα εξαφανισμένα και υπο εκμετάλλευση παιδιά;», τονίζει η οργάνωση που εδώ και 16 χρόνια βρίσκεται στο πλευρό των κακοποιημένων, παραμελημένων, πεινασμένων, άρρωστων παιδιών δίνοντας λύσεις σε καταστάσεις απόγνωσης, μέσα από ένα σταθερό δίκτυο υποδομών σε όλη τη χώρα.

Η είδηση ότι το “Χαμόγελο του Παιδιού” απειλείται με λουκέτο έγινε δεκτή με μεγάλη έκπληξη, μια και η γνωστή ΜΚΟ με τις πολλαπλές δράσεις σε όλη τη χώρα, ανέκαθεν είχε τη φήμη ενός εύρωστου οργανισμού με επαρκή χρηματοδότηση.

“Ολοι μας έπαιρναν ως δεδομένους. Ηταν κοινή η πεποίθηση ότι“το Χαμόγελο του Παιδιού δεν έχει πρόβλημα. Σκεφτείτε, όμως, ότι είμαστε ένας οργανισμός που απασχολεί 300 άτομα προσωπικό, συντηρεί παιδικά σπίτια σε όλη την Ελλάδα και αρκετά ασθενοφόρα. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχουμε λάβει ποτέ κρατική χορηγία. Μας στήριζαν πάντα μόνο οι ιδιώτες, οι απλοί πολίτες με τις δωρεές τους, οι εταιρείες πληροφορικής που μας παρείχαν δωρεάν εξοπλισμό, επιχειρηματίες που μας δώριζαν φαγητό, έπιπλα, παιχνίδια ή βενζίνη”, εξηγεί ο κ. Γιαννόπουλος.

Εν μέσω οικονομικής κρίσης, όμως, οι χορηγίες και οι δωρεές μειώθηκαν δραστικά. “Να σας πω ένα απλό παράδειγμα: οι εταιρείες δεν μας δωρίζουν πια τη βενζίνη. Αυτό μεταφράζεται σε 150.000 ευρώ το χρόνο. Πού να τα βρούμε; Ποιος θα βοηθήσει τα παιδιά που χρειάζονται τα ασθενοφόρα μας για μεταγωγές στα νοσοκομεία για χημειοθεραπείες ή άλλες σοβαρές παρεμβάσεις;” διερωτάται ο κ. Γιαννόπουλος.

Αναφέρει ειδικότερα ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης ενέταξε εκτάκτως στο νομοσχέδιο περί ευθύνης υπουργών μία διάταξη που προβλέπει τη δημιουργία… νέας γραμμής για κακοποιημένα παιδιά.

“Τη στιγμή που υπάρχει εδώ και τόσα χρόνια η γραμμή 1056 που λειτουργεί σε εθνικό επίπεδο 24 ώρες το 24ωρο, γιατί δημιουργούν νέα; Εχουμε μία γραμμή αναγνωρισμένη σε διεθνές επίπεδο, με εξοπλισμό έτοιμο από δωρεάν παραχώρηση εταιρείας πληροφορικής, η οποία γραμμή δέχεται 300.000 κλήσεις το χρόνο! Γιατί δεν στηρίζουν τις ήδη υπάρχουσες δομές παιδικής προστασίας, αντί να ξοδεύουν εκατομμύρια για τη δημιουργία νέων;” διερωτάται ο κ. Γιαννόπουλος.