Στιγμές αγωνίας και πανικού εκτυλίχθηκαν χθες στη Λαμία όταν 4χρονος κινδύνεψε να πνιγεί, τρώγοντας σουβλάκι.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ, το αγόρι με την οικογένειά του επισκέφθηκε το Φεστιβάλ στο κατασκηνωτικό κέντρο της Ιεράς Μητρόπολης Φθιώτιδας στο Καινούριο Λωκρίδας. Την ώρα που έτρωγε ένα σουβλάκι, κομμάτι του, έφραξε την αναπνευστική οδό.
Η σωτήρια παρέμβαση των γιατρών
Γιατροί και νοσηλευτές που βρίσκονταν στο κατασκηνωτικό κέντρο επενέβησαν άμεσα και στην συνέχεια με την βοήθεια των αστυνομικών από το Α.Τ. Καμμένων Βούρλων, το παιδί μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας της περιοχής. Οι γιατροί αφαίρεσαν το κομμάτι και ο 4χρονος είναι καλά στην υγεία του. Την όλη επιχείρηση συντόνιζε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας κ. Συμεών.
Πνιγμός από τροφή: Τι πρέπει να κάνουμε για να σώσουμε το παιδί μας;
Ο πνιγμός με το φαγητό μπορεί να συμβεί στον καθένα, ανεξάρτητα από την ηλικία του. «Συμβαίνει συχνότερα στα μικρά παιδιά, επειδή δεν μπορούν να συγχρονίσουν απόλυτα την αναπνοή με το μάσημα της τροφής και την κατάποσή της την ώρα που τρώνε» εξηγεί ο παιδίατρος.
Γιατί συμβαίνει;
«Συνήθως, ένα παιδί ή ακόμα και κάποιος ενήλικας πνίγεται με το φαγητό του όταν τρώει βιαστικά και λαίμαργα. Όταν ο άνθρωπος μασά γρήγορα και καταπίνει, δεν αναπνέει.
Τη στιγμή που η τροφή εισέρχεται στο στόμα λαίμαργα η ανάγκη μας για αναπνοή νικά εκείνη της κατάποσης και της άτακτης πρόσληψης φαγητού και τότε ίσως η τροφή μεταφέρεται στην αναπνευστική οδό αντί για τον οισοφάγο και τη φράσει.
Ο οργανισμός αντιδρά με αντανακλαστικό βήχα όταν κάποιο αντικείμενο αντί για τον οισοφάγο βρεθεί στην αναπνευστική οδό (τραχεία) και τη φράξει».
Πώς θα καταλάβουμε ότι το παιδί πνίγεται;
«Το άτομο που πνίγεται είτε είναι παιδί είτε μεγαλύτερος μένει σιωπηλό. Δεν μιλά και κάνει λαρυγγοσπασμό. Ίσως βήχει, ενώ παράλληλα τα μάτια του δακρύζουν και κοκκινίζουν από την πίεση λόγω έλλειψης οξυγόνου.
Προκαλείται, επίσης, μελάνωση (το δέρμα χλωμιάζει και μελανιάζει), αφού το οξυγόνο δεν διαχέεται σωστά στον οργανισμό, ενώ πολύ συχνά στα παιδιά μπορεί να ακουστεί κάτι σαν σφύριγμα (συριγμός) όταν το αντικείμενο είναι μικρό ή δεν έχει φράξει απόλυτα την τραχεία».
Τι πρέπει να κάνει ο γονιός για να βοηθήσει το παιδί που πνίγεται;
«Η πρώτη κίνηση – σε κάθε περίπτωση ανάγκης – είναι να παραμείνουμε ψύχραιμοι.
Προσπαθήστε να μην χάσετε την ψυχραιμία σας γιατί ο πανικός σας μεταδίδεται στα παιδιά και προκαλεί μεγαλύτερο σπασμό και ταχύπνοια. Μετά από αυτό ενθαρρύνετε το παιδί να βήξει.
Το πώς θα αντιδράσετε για να βγει το αντικείμενο (τροφή ή παιχνίδι) από τον οργανισμό του παιδιού εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού:
Μωρά και παιδιά προνηπιακής ηλικίας
«Αν ένα μωράκι στραβοκαταπιεί, τότε γυρίστε το με την κοιλίτσα του πάνω στον πήχη του χεριού σας και χτυπήστε το με δύναμη στην πλάτη. Προσέξτε έτσι ώστε το κεφαλάκι του να κοιτάζει προς τα κάτω και προσπαθήστε η δύναμή σας να είναι αρκετή για να σπρώξετε το αντικείμενο προς τα έξω. Το χέρι σας να χτυπά την πλάτη του μωρού με φορά προς τα κάτω – δηλαδή προς τα έξω».
Δείτε σε αυτό το video βήμα βήμα πώς θα δώσετε τις πρώτες βοήθειες σε ένα μωρό που πνίγεται
Παιδιά σχολικής ηλικίας
«Στα λίγο μεγαλύτερα παιδιά και πάλι η λύση είναι το χτύπημα στην πλάτη. Γυρίστε το παιδί πάνω στο χέρι σας, το κεφαλάκι να κοιτάζει ελαφρά προς τα κάτω και χτυπήστε το στην πλάτη».
Έφηβοι και ενήλικες
«Από την εφηβεία και έπειτα εφαρμόζεται η μανούβρα του Heimlich. Στην περίπτωση αυτή πηγαίνουμε πίσω από το παιδί και το αγκαλιάζουμε έτσι ώστε τα χέρια μας να δημιουργούν ένα “στεφάνι” κάτω από τον θώρακά του, στο σημείο που ξεκινά το στομάχι. Πιέζουμε με δύναμη το σημείο αυτό μέχρι το αντικείμενο που φράσει την αναπνοή να βγεί».
Τι πρέπει να προσέξει ο γονιός;
«Πρέπει να τονιστεί ότι αν δεν γνωρίζουμε πώς να εφαρμόσουμε τα παραπάνω βήματα δεν προσπαθούμε καν να τα δοκιμάσουμε. Υπάρχει κίνδυνος με μία λανθασμένη κίνηση να προκαλέσουμε μεγαλύτερο πρόβλημα στο παιδί που πνίγεται. Σε αυτή την περίπτωση καλούμε αμέσως βοήθεια».
«Αν το αντικείμενο βγει από το σώμα του παιδιού και είμαστε 100% σίγουροι ότι κάποιο κομμάτι του δεν έχει μείνει πίσω, τότε αφήνουμε το παιδί να ηρεμήσει και του προσφέρουμε λίγο νερό.
Αν, ωστόσο, υπάρχει υποψία –ακόμα και πολύ μικρή- ότι κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει, συμβουλευόμαστε άμεσα γιατρό και κάνουμε ακτινογραφίες για να σιγουρευτούμε ότι όλα είναι καλά.
Το τελευταίο βήμα είναι απαραίτητο να γίνει, γιατί ακόμα και ένα πολύ μικρό κομμάτι ξένου αντικειμένου μέσα στο σώμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη στον οργανισμό».
Διαβάστε επίσης:
Η εγγονή της, διάδοχος της Μαριάννας Βαρδινογιάννη στις δράσεις της ΕΛΠΙΔΑΣ για τα παιδιά με καρκίνο
Η 42χρονη μαμά που νίκησε τον καρκίνο και πέρασε στο Πανεπιστήμιο μιλά αποκλειστικά στο Infokids
Στο νοσοκομείο 9χρονος από το τσίμπημα θαλάσσιας ανεμώνης – Τι πρέπει να προσέχουμε
