Αυτήν την εποχή του χρόνου μικροί και μεγάλοι θέλουμε να είμαστε έξω. Και η παιδική χαρά αποτελεί πόλο έλξης για όλους. Πώς όμως θα απολαύσει το μικρό μας το παιχνίδι με ασφάλεια;
Το καλοκαίρι είναι συνώνυμο της ανεμελιάς, των παγωτών και φυσικά… της παιδικής χαράς. Οι μικροί μας εξερευνητές περιμένουν πώς και πώς να τρέξουν, να σκαρφαλώσουν, να ανεβοκατέβουν στις τσουλήθρες (πολλές φορές!). Ωραία όλα αυτά, όταν όμως η θερμοκρασία ανεβαίνει, η διασκέδαση μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε ταλαιπωρία, ή ακόμα και κίνδυνο, αν δεν προσέξουμε κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες.
Πώς μπορεί να επηρεάσει τα παιδιά η ζέστη
Το παιδικό σώμα είναι πιο ευάλωτο στη θερμότητα. Ο μεταβολισμός των παιδιών είναι πιο γρήγορος, ιδρώνουν λιγότερο από εμάς και όταν είναι νήπια δεν μπορούν πάντα να εκφράσουν έγκαιρα ότι ζεσταίνονται ή διψάνε. Έτσι, ο κίνδυνος αφυδάτωσης και ηλίασης παραμονεύει, ακόμη κι όταν εμείς νιώθουμε «μια χαρά».
Συχνά, πριν καλά-καλά το καταλάβουμε, μπορεί να δούμε το παιδί να δείχνει κοκκινισμένο, νωθρό ή να παραπονιέται για πονοκέφαλο, ναυτία ή ζάλη, όλα συμπτώματα θερμικής εξάντλησης που δεν πρέπει να αγνοήσουμε.
Τα «αθώα» παιχνίδια που καίνε
Όλες έχουμε ζήσει εκείνη τη στιγμή που το παιδί πετάγεται από την τσουλήθρα γιατί «κάηκε». Το καλοκαίρι, τα μεταλλικά και πλαστικά μέρη της παιδικής χαράς -ιδίως εκείνα που εκτίθενται στον ήλιο- μπορούν να φτάσουν σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες. Στις ΗΠΑ, έχουν καταγραφεί περιστατικά εγκαυμάτων πρώτου και δεύτερου βαθμού, μόνο από την επαφή με ζεστά σημεία παιχνιδιών.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η άμεση επαφή. Με τη γρήγορη τριβή (π.χ. σε τσουλήθρα ή σχοινί), η θερμότητα αυξάνεται και μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό, ειδικά σε πιο ευαίσθητες επιδερμίδες όπως των μικρών παιδιών.
Πώς προστατεύουμε τα παιδιά μας χωρίς να τους στερήσουμε το παιχνίδι
Η απάντηση δεν είναι να μείνουμε σπίτι, αλλά να γίνουμε λίγο πιο προνοητικοί και προσεκτικοί. Η σωστή ώρα σύμφωνα με τις καιρικές θερμοκρασίες και η υιοθέτηση κάποιων καλών συνηθειών αρκούν για να προστατέψουν τα παιδιά μας – χωρίς να τους στερήσουν το παιχνίδι και τη διασκέδαση. Ποιοι είναι οι δύο βασικοί «κανόνες» ασφαλείας για παιχνίδι στην ύπαιθρο το καλοκαίρι;
- Προτιμούμε ώρες που ο ήλιος δεν είναι τόσο έντονος, ιδανικά πριν τις 11 το πρωί ή μετά τις 6 το απόγευμα. Αν η παιδική χαρά της γειτονιάς μας δεν έχει σκιά, επιλέγουμε γι’ αυτήν την εποχή άλλες που έχουν δέντρα ή ειδικά σκίαστρα. Ακόμα κι ένα καπέλο δεν είναι πάντα αρκετό όταν το έδαφος και τα παιχνίδια «βράζουν».
- Ελέγχουμε τα παιχνίδια με το χέρι μας πριν αφήσουμε το παιδί μας να ανέβει. Αν ένα κάθισμα κούνιας ή η επιφάνεια της τσουλήθρας καίει σε εμάς, φανταστείτε σε εκείνο. Ένα υφασμάτινο πανάκι μπορεί να βοηθήσει σε μερικές περιπτώσεις, αλλά δεν είναι λύση για παρατεταμένο παιχνίδι στον ήλιο.
- Δεν ξεχνάμε το νερό! Όχι όταν το παιδί το ζητήσει -τότε είναι ήδη αργά- αλλά κάθε λίγο. Εμείς κρατάμε μαζί μας ένα παγούρι και του το προσφέρουμε συχνά, ακόμα κι αν δεν δείχνει διψασμένο.
- Φοράμε στο παιδί ανοιχτόχρωμα ρούχα, άνετα, και ιδανικά ένα καπέλο που μένει στη θέση του όταν τρέχει.
Τέλος, δεν αφήνουμε τα παιδιά εντελώς ανεξέλεγκτα – ούτε όμως τα αγχώνουμε. Παρατηρούμε διακριτικά: Αν δούμε ότι ιδρώνουν υπερβολικά, ότι σταματούν ξαφνικά να παίζουν, ότι παραπονιούνται για πονοκέφαλο ή «πείνα» ενώ έχουν φάει, τα παίρνουμε αγκαλιά, καθόμαστε στη σκιά, τους δίνουμε νερό και κάνουμε ένα διάλειμμα.
