- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Τα αγόρια χρειάζονται περισσότερη συναισθηματική στήριξη από τα κορίτσια, λέει έρευνα

Είναι γεγονός, ότι οι περισσότεροι ενήλικες μεγαλώνουν τα αγόρια τους με πολύ λιγότερες ευαισθησίες από αυτές που επιτρέπουν ή επιδεικνύουν στα κορίτσια… Η κοινωνία απαιτεί από τα αγόρια είναι «σκληρά» και «δυνατά» και θεωρεί, ότι η εκδήλωση συναισθημάτων αποτελεί σημάδια «αδυναμίας» και «θηλυπρέπιας». Αυτό οδηγεί συχνά τα αγόρια στο να μην ξέρουν πώς να εκδηλώσουν τα δύσκολα συναισθήματα τους, όπως η λύπη και η απογοήτευση γιατί έχουν μάθει να τα καταπιέζουν. Και όλοι ξέρουμε, ότι το να καταπνίγεις αυτά που νιώθεις δεν είναι ποτέ καλό πράγμα.

Μία έρευνα δείχνει, ότι τα αγόρια στην πραγματικότητα χρειάζονται περισσότερη συναισθηματική στήριξη από τα κορίτσια, αλλά επειδή οι κοινωνικές προσδοκίες και τα στερεότυπα ανάμεσα στα φύλα είναι τέτοια, δεν τους τη δίνουμε. Υπάρχουν βιολογικές διαφορές ανάμεσα στο πώς αναπτύσσονται οι εγκέφαλοι αγοριών και κοριτσιών, σύμφωνα με τις οποία τα αγόρια είναι πιο επιρρεπή συναισθηματικά, όσο είναι ακόμα στη μήτρα.

Αλλά για κάποιον λόγο, δεν συζητάμε τόσο για τις διαφορές αυτές, παρόλο που αποτελούν τον χάρτη για τη συναισθηματική στήριξη που θα έπρεπε να δίνουμε στα αγόρια μας. Και δυστυχώς, η καθημερινότητά μας δείχνει, ότι αν δεν το κάνουμε, θα συνεχίσουμε να βάζουμε τα αγόρια μας σε κίνδυνο.

Η μελέτη, λοιπόν, η οποία δημοσιεύτηκε το 2000 από τον διακεκριμένο ψυχίατρο Sebastian Kraemer, υπό τον τίτλο «Ο εύθραυστος άντρας» [2] έδειξε, ότι τα αρσενικά είναι σε μειονεκτική θέση από την σύλληψη, πριν καν η κοινωνία παίξει τον ρόλο της. Τα αρσενικά έμβρυα, λοιπόν, είναι πιο επιρρεπή στο στρες της μητέρας, αλλά και σε καταστάσεις όπως η εγκεφαλική παράλυση. Τα δε αρσενικά γεννιούνται πιο πρόωρα, ενώ η βρεφική θνησιγένεια είναι συχνότερη στα αγόρια.

Μετά τη γέννα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίζουν υψηλή κορτιζόλη (η ορμόνη του στρες), ενώ είναι πιο επιρρεπή στο τραύμα κατά τη γέννηση και λόγω της μη επαρκούς φροντίδας, κάτι που μπορεί να τα αφήσει σε σύγχυση. Και στη γέννα, ο εγκέφαλός τους είναι λιγότερο ανεπτυγμένος από αυτόν των κοριτσιών κατά 6 περίπου εβδομάδες. Τα αγόρια συνεχίζουν να αναπτύσσονται με πιο αργό ρυθμό από τα κορίτσια, καθώς μεγαλώνουν, και όπως λέει ο Kraemer: «Η φροντίδα των αγοριών είναι γενικά πιο δύσκολη από αυτή την κοριτσιών και γι’αυτό οι πιθανότητες κάτι να μην πάει καλά είναι πολύ περισσότερες.»

Τελικά, οι επιστήμονες συμφωνούν, ότι υπό το φως τέτοιων διαπιστώσεων, ο ασφαλής δεσμός μητέρας-αγοριού είναι απαραίτητος, ειδικά κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής, για την σωστή κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Με λίγα λόγια, είναι απαραίτητο να περνάτε χρόνο για να δεθείτε με το μωρό σας, κάνοντάς του αγκαλιές όσο περισσότερο μπορείτε και εξασφαλίζοντας, ότι είστε εκεί για εκείνο όταν σας χρειάζεται.

Και μεγαλώνοντας όμως, το αγόρι δεν πρέπει να μαθαίνει, ότι το να εκφράζει τα συναισθήματά του είναι ταμπού, καθώς αυτό θα του επιφέρει βλάβες στις σχέσεις του με τους ανθρώπους. Ο μόνος τρόπος που εμείς ως γονείς μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό, είναι με δραστικές συζητήσεις με τα αγόρια μας. Εξηγώντας τους από μικρά, ότι είναι εντάξει να κλαίνε, δείχνοντας κατανόηση, ρωτώντας τι μπορούμε να κάνουμε για να τα βοηθήσουμε, αναγνωρίζοντας, ότι και τα αγόρια έχουν συναισθήματα και αυτά είναι που τους κάνουν ανθρώπους!

Μόνο έτσι θα σπάσουμε τον τραγικό αυτό κύκλο τοξικής αρρενωπότητας και καταπίεσης.

Αν αγαπάτε, λοιπόν, το αγόρι σας, σταματήστε να τον κάνετε «σκληρό τύπο» και δώστε του την ευκαιρία να γίνει ένας ολοκληρωμένος, συναισθηματικά ασφαλής άνθρωπος.

Πηγή: scarymommy.com