Με αφορμή αυτές τις σχολικές γιορτές, ας θυμηθούμε αυτά τα εμβληματικά τραγούδια, όπως τα τραγουδήσαμε κι εμείς
Ως μαθήτρια σε κάθε σχολική βαθμίδα η αγαπημένη μου γιορτή ήταν πάντα αυτή του Πολυτεχνείου. Δεν ξέρω ακριβώς το λόγο. Ίσως «έφταιγαν» τα ακούσματα και τα αναγνώσματα που είχα από τον πατέρα μου στο σπίτι. Ανήκω στα παιδιά που από μικρά γαλουχήθηκαν με Ρίτσο, Ελύτη, Λειβαδίτη, Σεφέρη και από τις κασέτες στο μαγνητόφωνο ακούγονταν τραγούδια του Θεοδωράκη, του Λοΐζου, του Χατζιδάκι, του Λεοντή ή του Ξαρχάκου.
Θυμάμαι πάντα με νοσταλγία τις σχολικές γιορτές για την εξέγερση του Πολυτεχνείου μέσα από τα ποιήματα και τα τραγούδια. Ειδικά τα τραγούδια, αφού ήμουν στη χορωδία. «Ο Δρόμος», «Το ακορντεόν», «Το γελαστό παιδί», «Το σφαγείο» ή το «Όταν σφίγγουν το χέρι». Τραγούδια που έφεραν την υπογραφή σπουδαίων στιχουργών όπως ο Γιάννης Νεγρεπόντης, η Κωστούλα Μητροπούλου, ποιητών, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Οδυσσέας Ελύτης, καθώς και συνθετών, όπως ο Μάνος Λοΐζος και Μίκης Θεοδωράκης.
Με αφορμή μία ακόμη επέτειο της εξέγερσης, ας θυμηθούμε τα τραγούδια που παίζαμε στις γιορτές του σχολείου.
Όταν Σφίγγουν το Χέρι – Μίκης Θεοδωράκης (Μουσική: Μί΄κης Θεοδωράκης – Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος)
Είμαστε δυο – Αντώνης Καλογιάννης (Μουσική – Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης)
Το Γελαστό Παιδί – Μαρία Φαραντούρη (Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης – Μετάφραση από τον Μπρένταν Μπίαν: Βασίλης Ρώτας)
Ο Στρατιώτης – Βασίλης Παπακωνσταντίνου (Μουσική: Μάνος Λοΐζος – Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου)
Το Ακορντεόν – Μάνος Λοΐζος (Μουσική: Μάνος Λοΐζος – Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης)
Το τραγούδι γράφτηκε για τη Μάχη της Κοκκινιάς. Ο αρχικός στίχος μιλούσε για “γερμανικά καμιόνια” που έγιναν “φασιστικά” σε μια εποχή ευαισθητοποίησης κατά της χούντας. Το παρουσίαζε και ο ίδιος ο Λοΐζος στις συναυλίες του Μίκη, στις οποίες συμμετείχε μαζί με τον Λεοντή. Το τραγούδι αυτό γράφτηκε γύρω στο 1965, αλλά η λογοκρισία δεν επέτρεψε να ηχογραφηθεί παρά μόνο μετά τη μεταπολίτευση.
