- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Το διαζύγιο όπως θα έπρεπε να είναι: Ένας μπαμπάς-πρότυπο εξηγεί πόσο σωστά το χειρίστηκε μαζί με την πρώην γυναίκα του

Αφιερώνουμε τη φετινή Γιορτή του Πατέρα στους μπαμπάδες-ήρωες και μπαμπάδες-πρότυπα που μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους, για διαφορετικό λόγο ο καθένας, και που τα έχουν καταφέρει πραγματικά καλά. Διαβάστε παρακάτω την ιστορία του Άντελ, εδώ [2] την ιστορία του Γιάννη που έχασε τη γυναίκα του πριν ενάμιση χρόνο και εδώ την ιστορία ενός άλλου Γιάννη, ο οποίος μεγαλώνει μόνος του 4 (!) αγόρια! 

Ο μεγάλος τους έρωτας οδήγησε, 7 χρόνια μετά, στον γάμο και τον ερχομό της κορούλας τους. Η βαθιά τους αγάπη οδήγησε στην πολυετή προσπάθειά τους, με τη βοήθεια σύμβουλου γάμου, να μην χωρίσουν. Ο αμοιβαίος σεβασμός και το κοινό βλέμμα, στραμμένο με τρυφερότητα προς την κόρη τους, οδήγησε σε ένα συναινετικό διαζύγιο που θα ζήλευε ακόμα και ο πιο φανατικός υποστηρικτικής της συνεπιμέλειας. Ο 40χρονος Άντελ, ο οποίος δηλώνει single μπαμπάς εδώ και ενάμιση χρόνο, μιλά στο Infokids.gr για το διαζύγιο, όπως θα έπρεπε να είναι:

Η ψυχολογική υποστήριξη που δεχθήκαμε τόσο κατά την διάρκεια του γάμου, όσο και μετά τον χωρισμό, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο να κάνουμε τα σωστά βήματα με το παιδί μας. Αρχικά, ως προς το πού θα μέναμε, μετρήσαμε το πόσο χρόνο έχουμε για να πάμε από το ένα σπίτι στο άλλο. Είχαμε πει να μην είναι σε απόσταση μεγαλύτερη από 20 λεπτά.

Ως προς το πού μένει το παιδί, επειδή είναι μικρό, και επειδή έτσι μας φάνηκε πιο λογικό, αντί να πούμε ότι μία εβδομάδα θα το έχει ο ένας και μία εβδομάδα ο άλλος, βγάλαμε ένα δικό μας, λίγο ‘παράδοξο’ σύστημα, ώστε μέσα στην ίδια εβδομάδα να μπορώ να την δω και εγώ και η μαμά της. Έτσι, η εβδομάδα μας είναι μικτή: Δευτέρα και Τρίτη με τη μαμά της, Πέμπτη και Παρασκευή με εμένα. Η Τετάρτη είναι ‘ελεύθερη’ -μία ο ένας μία ο άλλος, αλλά συνήθως η μικρή κοιμάται σε εμένα το βράδυ. Και τα σαββατοκύριακα την έχουμε εναλλάξ. Έχουμε μοιράσει τον χρόνο του παιδιού εντελώς ίσα”, εξηγεί αρχικά ο Άντελ. “Τα σπίτια μας είναι εντελώς οικογένειακά και στα δύο έχει η κόρη μας το δικό της δωμάτιο.”

Όσο για τα “οικονομικά” ζητήματα -αυτά που συνήθως φέρνουν σε κόντρα τους δύο γονείς- δεν υπάρχει θέμα διατροφής, παρά μία αμοιβαία συμφωνία για τα έξοδα της μικρής: “Καταρχάς, έχουμε συμφωνήσει, ότι η κόρη μας κάθε μήνα χρειάζεται ένα συγκεκριμένο ποσό, το οποίο μοιράζουμε δια του δύο. Πιο συγκεκριμένα, τα έξοδα της μικρής τα μοιραζόμαστε 50-50 μέσω μιας εφαρμογής στο κινητό, κάτι που βγάζει πάρα πολύ το ‘λογιστικό’ κομμάτι από τη μέση και το κάνει πιο εύκολο για όλους. Για ό,τι επιπλέον ή έκτακτο προκύψει, πάντα συνεννοούμαστε”.

Πώς επηρέασε τη μικρή το διαζύγιο

“Από το διαζύγιο η μικρή, στα 5 της χρόνια σήμερα, έχει επηρεαστεί, αλλά όχι όσο φοβόμασταν. Είχαμε στην αρχή ένα 6μηνο που δεν είχε καλά-καλά καταλάβει τι συμβαίνει, οπότε έπρεπε να είμαστε σαφείς: ‘Εγώ και η μαμά χωρίζουμε και θα μείνουμε σε χωριστά σπίτια’. Έπρεπε να της επιβεβαιώνουμε, ότι η μαμά και εγώ δεν είμαστε μαζί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπάμε. Πλέον η ζωή μας, όμως, θα είναι έτσι. Αυτό που έβγαλε η μικρή έντονα, ήταν, την πρώτη φορά που πήγαμε διακοπές μαζί, για 14 συνεχόμενες μέρες, μια έντονη αντίδραση που ζητούσε τη μαμάς της. Αποφασίσαμε, λοιπόν, και με την ψυχολόγο, να το ρυθμίσουμε λίγο, ώστε έπειτα από αυτό, να διανυκτερεύσει περισσότερα βράδια στη μαμά της. Κάποια στιγμή, όμως, με δική της θέληση, ζήτησε να έρθει να μείνει σε εμένα, γιατί της είχα λείψει. Γι’αυτό είναι σημαντικό να ακούμε τα παιδιά σε αυτό που θέλουν”.

“Ο δεσμός μου με την κόρη μου έγινε πιο ισχυρός μετά τον χωρισμό”

Ο Άντελ μιλά με απεριόριστο θαυμασμό και εκτίμηση για την πρώην γυναίκα του, τονίζοντας πόσο άξια, αυτοδημιούργητη είναι. Οι δυο τους μεγαλώνουν την κόρη τους χωρίς καμία βοήθεια από παππούδες κ.λ.π., οπότε η ανατροφή της ήταν πάντα μοιρασμένη εξίσου. Ο ίδιος, ήταν ανέκαθεν ένας πολύ δραστήριος μπαμπάς. Ωστόσο, η ζωή του άλλαξε σημαντικά μετά το διαζύγιο:

“Σε ένα σπίτι δύο άνθρωποι μοιράζονται τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες. Πλέον ο καθένας μας επιμελείται μόνος του ένα σπίτι. Σαν μπαμπάς, ο χρόνος μου με το παιδί δεν είναι πια μοιρασμένος με τη μαμά. Είναι αποκλειστικός. Νιώθω, λοιπόν, ότι ο δεσμός μου με τη μικρή έγινε πιο ισχυρός μετά τον χωρισμό. Έστρωσε, επίσης, η σχέση μου με την πρώην γυναίκα μου. Δεν μιλάμε άσχημα ο ένας για τον άλλον κ.λ.π. -το έχουμε γράψει και στο διαζύγιο αυτό. Της είπα πρόσφατα, ότι τώρα συνεννοούμαστε πραγματικά.

‘Στρογγύλεψα’ κι εγώ σαν μπαμπάς. Θα πλύνω τη μικρή, θα την ταΐσω, θα φροντίσω για τα ρούχα της… αυτό προσθέτει πάρα πολύ στον δεσμό. Το παιδί όταν φοβάται και είναι μαζί μου, φωνάζει ‘μπαμπά’ και αυτό μου δίνει επιπλέον ενέργεια, καταλαβαίνω ότι αξίζει τον κόπο όλο αυτό.”

Κι αν προκύψει ένας νέος σύντροφος στη ζωή κάποιου;

“Σε πρώτη φάση έχουμε πει, ότι ο καθένας έχει τη ζωή του και τους έρωτές του, γιατί δεν είναι λογικό να μείνουμε μόνοι μας για πάντα. Το μοναδικό, για το οποίο θα πρέπει να υπάρξει συνεννόηση, είναι ότι αν μπει ένα νέο άτομο, θα ενημερώσει ο ένας τον άλλον. Όχι ότι θα έχει λόγο ο ένας στην επιλογή του άλλου. Απλά αν π.χ. η πρώην γυναίκα μου γνωρίσει κάποιον και θέλει να τον γνωρίσει και στη μικρή, εμένα ο ρόλος μου θα είναι να συμμετέχω στη διαδικασία ένταξης του ανθρώπου. Να είμαι ενήμερος, ώστε η ένταξη -και με τη συμβουλή ψυχολόγου- θα γίνει σωστά. Της έχω εμπιστοσύνη, πάντως, ότι όποιον άνθρωπο διαλέξει θα είναι ικανός να συνεχίσει την οικογένειά της -αντίστοιχα σκέφτεται και εκείνη για εμένα. Επίσης, δεν έχω πρόβλημα να έχει η μικρή δύο μπαμπάδες. Αρκεί να είμαι και εγώ μπαμπάς της”.

Η μεγαλύτερη δυσκολία του ως χωρισμένος μπαμπάς

“Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχω είναι, ότι δεν είναι εύκολο να βρω άλλους μπαμπάδες, να βγούμε μια βόλτα με τα παιδιά. Οπότε αναγκαστικά, βρίσκομαι με μαμάδες που είναι και αυτές μόνες με συνομήλικα παιδάκια”, αποκαλύπτει ο Άντελ, ρίχνοντας φως σε ένα ζήτημα που μαρτυρά μια δυσάρεστη πραγματικότητα για τον ποιοτικό χρόνο που περνούν τα παιδιά με τους μπαμπάδες τους -χωρισμένους ή μη- εκτός σπιτιού.

“Η συνεπιμέλεια εξομαλύνει την πατρότητα”

“Είμαι υπέρ της συνεπιμέλειας, γιατί ο χρόνος που σου δίνεται μαζί με το παιδί είναι πραγματικά ουσιαστικός. Μπορεί για πολλούς μπαμπάδες, η ευθύνη ενός παιδιού να φαντάζει τρομακτική. Δεν πειράζει, είμαστε μεγάλα παιδιά και ο χρόνος με το παιδί είναι τόσο δυνατός που φέρνει πραγματικά την ηρεμία μετά τον χωρισμό. Η συνεπιμέλεια είναι ένα είδος δικαιοσύνης. Δεν είναι πλέον στο χέρι της μαμάς το πόσο χρόνο θα περνά ο μπαμπάς με το παιδί. Και δεν είναι λογικό, ο μπαμπάς να εμφανίζεται μόνο τα σαββατοκύριακα και να κάνει τα ‘γλέντια΄! Αυτό δεν είναι χρόνος ουσιαστικός. Χρόνος ουσιαστικός είναι το: ‘Μπαμπά, κατουριέμαι!’, όλο αυτό που φέρνει η καθημερινότητα, το οποίο ισχυροποιεί τη θέση του μπαμπά, την κάνει λειτουργική και χρήσιμη. Και είναι και ωραία πάσα ο ένας με τον άλλον όλο αυτό -μαζί με την πρώην γυναίκα μου σχεδιάζουμε το μέλλον του παιδιού μας!” καταλήγει ο Άντελ και στέλνει ένα τελευταίο μήνυμα:

“Μετά τον χωρισμό υπάρχει ένας τεράστιος πόνος και μπορώ να καταλάβω τα ζευγάρια, όταν ο πόνος αυτός τους βγαίνει σε κακία. Αυτή την ένταση, όμως, αν δεν την στρέψει ο ένας εναντίον στον άλλον και την στρέψει σε συμπόνια (γιατί και οι δύο πονούν πολύ), αυτή η συμπόνια μπορεί αντί να καταστρέψει, να δημιουργήσει πράγματα θετικά για το μέλλον του παιδιού. Άρα, τα μάτια όχι ο ένας ενάντια στον άλλον, αλλά τα μάτια στο παιδί και όλα θα πάνε καλά!”