- Infokids.gr - https://www.infokids.gr -

Το κόλπο αυτής της μαμάς για να μην ξεχνάει το παιδί να κάνει τα μαθήματα του είναι η λύση που ψάχνουμε όλοι μας

Μια από τις συχνές αιτίες τσακωμού γονιών και παιδιών είναι τα μαθήματα του σχολείου και οι ασκήσεις [2]που πρέπει να έχουν γίνει προκειμένου ο μαθητής να μην χαρακτηριστεί ως “αδιάβαστος” από την δάσκάλα.

Κι όμως η μαμά Ελένη Βασιλειάδη [3] βρήκε την ιδανική λύση για να εξηγήσει στην 7χρονη κόρη της πως είναι δική της υποχρέωση να θυμάται να κάνει τις ασκήσεις και να διαβάζει όλα όσα πρέπει για τα μαθήματα της επόμενης μέρας. Με έναν έξυπνο και αποτελεσματικό όπως αποδείχθηκε τρόπο, κατάφερε να της δείξει ότι δεν είναι δουλειά του γονιού να είναι συνέχεια «πάνω από το κεφάλι του παιδιού» για να κάνει τις εργασίες του για να είναι «διαβασμένο» στο σχολείο. [4] Ασφαλώς και βοηθάμε το παιδί στη μελέτη του,  αλλά πρέπει το παιδί να μάθει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να μάθει ότι το διάβασμα δεν είναι δουλειά των γονιών να το θυμηθούν αλλά αποκλειστικά δική του υποχρέωση.

Το παράδειγμα της μαμάς που αξίζει να ακολουθήσουμε όλοι μας

Την εβδομάδα που πέρασε αποφάσισα να σταματήσω να κάνω ερωτήσεις του τύπου: «έχεις μαθήματα για αύριο;» ή «τι έχεις να κάνεις για αύριο;» ή « πότε θα κανουμε τα μαθήματα για αύριο;» στην Ελαία (7 ετών).

Ερωτήσεις που έκανα καθημερινά και αρκετές φορές θα ελεγα…  Περιμένω να το σκεφτεί αυτή, δεν της το υπενθυμίζω αν δεν το θυμηθεί.

Πριν απο λίγους μήνες θα μου είχε φανεί ακατόρθωτο να μην παρέμβω, να μην ρωτήσω, μην τυχόν και δεν.

Μην τυχόν και δεν τι; Μην τυχόν και πάει «αδιάβαστη». Αυτό.
Θέλω όμως να είναι αυτόνομη ή να περιμένει από μένα κάθε μέρα σκέφτηκα …

Τι με νοιάζει εμένα σαν γονέα αν καποιες φορες δεν κάνει τα μαθήματα της; Τι φοβάμαι; Τι σημαίνει διαβασμένο παιδι; Γιατί έχουν μαθήματα στο σπίτι τα παιδιά;

Τι μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο; κτλ … (Ναι περνάω μία σχολική κρίση θα έλεγα αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία)

Και απάντησα στον εαυτό μου : είναι πιο σημαντικό το παιδί μου να είναι υπεύθυνο για τις δικές του υποχρεώσεις [5] από το να κάνει τα μαθήματα του τελικά.

Την 1η μέρα, θυμήθηκε τα μαθήματα στις 20:00, μόλις είχαμε πάει στο κρεβάτι. Με ρώτησε κάπως θυμωμένη : « Μα γιατί δεν μου είπες να τα κάνουμε Μαμα;;;»

Απάντησα « είναι τα δικά σου μαθήματα» ή κατι τέτοιο.

Την 2η μέρα, τα θυμήθηκε στις 18:30.

Σήμερα ήταν η 3η μέρα. Τα θυμήθηκε στις 19:30 και αφού την βοηθήσαμε αρκετά λέγοντας προτάσεις του τύπου: «Σε λίγο πάμε για ύπνο, όλα έτοιμα για αύριο;».

Τότε το θυμήθηκε και είπε γελώντας « Ωχ πώς τα ξέχασα πάλι όλη μέρα;»

Ρώταγε τον εαυτό της. Ρώταγε τον εαυτό της, οχι εμένα.

Δεν με ρώταγε πια εμένα γιατί δεν είχαμε κάνει νωρίτερα τα δικά της μαθήματα.
Bingo. ???????

3 μέρες ήταν. Και αν αύριο δεν τα θυμηθεί καθόλου, θα τα θυμηθεί μεθαύριο παλι.
Μόνη της όμως.